Από το προσκύνημα του Αγίου και θαυματουργού Σπυρίδωνος λειτούργησε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος έστιελε πολλαπλά μηνύματα πρός όλους.
Απευθυνόμενος στους πιστούς ο κ. Νεκτάριος τους ευχαρίστησε για την αγάπη και την συμπαράσταση, τόνισε ότι την δική τους φωνή μετέφερε όλο αυτό το διάστημα και θα συνεχίσει τον αγώνα του για αφύπνιση, αντίσταση και ανάκαμψη!
Αφορμώμενος από τον διάλογο του Χριστού με την Σαμαρείτιδα ο κ. Νεκτάριος επεσήμανε την αναλογία των καιρών μας με την τότε εποχή.
Οι άνθρωποι που ήθελαν να πιστέψουν στον Θεό είχαν να αντιπαλέψουν τόσο την ρωμαϊκή ειδωλολατρία, όσο και την θρησκευτική τυπολατρία, που τους έκανε να διχάζονται. Σήμερα ζούμε τις πειρασμικές παγίδες της εποχής μας, η οποία είναι εποχή αποστασίας, απιστίας και αθεΐας.
Χείλη επίσημα και μη αρνούνται την χάρη του Θεού, αμφισβητούν τον Χριστό, εκστομίζουν ανίερες κουβέντες.
Οι χριστιανοί όμως απαντούμε με ζέουσα πίστη! Όσοι λατρεύουν τον Θεό, καλούνται να Τον λατρεύουν εν αληθεία, μετά φόβου Θεού, διότι την χλιαρότητα ο Θεός θα την απορρίψει, όπως λέει στην «Αποκάλυψη» του Ιωάννη.
Δεν μπορεί η λατρεία του Θεού να περιορίζεται σε λόγους και να μη γίνεται θυσία καρδιάς, σταυρός, υπέρβαση του φόβου, καταπάτηση του θανάτου διά της Αναστάσεως.
Και η μετοχή μας στην θεία Ευχαριστία είναι ακριβώς το σημείο που φανερώνει και την ζέουσα πίστη μας και το ξεπέρασμα του φόβου και των απειλών που διατυπώνονται πανταχόθεν.
Τέλος, ο Μητροπολίτης Κερκύρας επεσήμανε τον λόγο του Χριστού προς την Σαμαρείτιδα: «Εγώ ειμί ο λαλών σοι». Στην πανθρησκεία της εποχής, που αποπειράται να μειώσει το πρόσωπο του Χριστού, που διακηρύττει τον φόβο για τον πλησίον, που καταργεί ετσιθελικά την λατρεία του Θεού, επικαλούμενη κουστωδίες, απαντούμε με την πίστη στο « θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον».
Στην απόπειρα της παγκοσμιοποίησης για αλλοίωση της πίστης, της παράδοσης της πατρίδας μας, της εθνικής μας ακόμη ομοιογένειας, απαντούμε με την εμπιστοσύνη μας στο πρόσωπο του Αναστάντος Χριστού και με τον αγώνα της Εκκλησίας μας να μείνουμε όρθιοι, να κρατήσουμε την Ιστορία και την ταυτότητά μας, αγαπώντας τον διπλανό μας και όχι φοβούμενοι αυτόν. Εντός του ναού, εντός της Εκκλησίας η αγάπη καταργεί τον φόβο. Και ο Χριστός είναι παρών!
