Αυτές τις μέρες, με την απίστευτη βεβήλωση που υπέστη ο Παρθενώνας από την Adidas, είπα να μεταφέρω κάποιους στίχους, που έγραψε ο Βύρωνας για τον Έλγιν, καθώς βλέπετε η λεηλασία των ελληνικών μνημείων δεν σταματά ούτε και σήμερα! Οι βάρβαροι λεηλάτησαν και λεηλατούν και θα λεηλατούν μέχρι να τους σταματήσουμε!
Ο ποιητής υποτίθεται ότι βρίσκεται στον Παρθενώνα λίγο μετά την λεηλασία του μνημείου από τον Έλγιν και του μιλά η Αθηνά (μετ. Ματίνα Δριτσάκου):
«Θνητέ!» – έτσι είπε – «αυτό το κοκκίνισμα της ντροπής.
Σε ανακηρύσσει Βρετανό, κάποτε ευγενές όνομα.
Πρώτος ανάμεσα στους ισχυρούς, πρώτος ανάμεσα στους ελεύθερους,
Τώρα λιγότερο τιμώμενος από όλους και ελάχιστα από εμένα:
Αρχηγός των εχθρών σου θα βρεθεί η Παλλάς.
Αναζητάς την αιτία της απέχθειας αυτής!—κοίτα τριγύρω.
Λοιπόν! εδώ, παρά τον πόλεμο και τη σφαγή με φωτιά,
Είδα διαδοχικές Τυραννίες να λήγουν.
Διέφυγαν από τη λεηλασία των Τούρκων και των Γότθων,
Η χώρα σου στέλνει ένα ληστή χειρότερο και από τους δύο.
Ερεύνησε αυτόν τον κενό, παραβιασμένο ναό.
Και καταμέτρησε τα μέρη του που ακόμα απομένουν:
«Αυτά» τα τοποθέτησε ο Κέκροπας, «αυτό» ο Περικλής το στόλισε,
«Εκείνο» ο Αδριανός το ανέστησε όταν θρήνησε την κρεμασμένη Επιστήμη.
Τι περισσότερο οφείλω, αφήστε την Ευγνωμοσύνη να επιβεβαιώσει –
Μάθε, ο Αλάριχος και ο Έλγιν έκαναν τα υπόλοιπα.
Για να μάθουν όλοι από πού ήρθε ο λεηλάτης,
Ο βεβηλωμένος τοίχος διατηρεί το μισητό όνομά του:
Για τη φήμη του Έλγιν δηλώνει έτσι η ευγνώμωνουσα Παλλάς,
Από κάτω, το όνομά του – από πάνω, ιδού οι πράξεις του!
Δε θα χαιρετιστείτε ποτέ με την ίδια τιμή εδώ
Ο Γότθος μονάρχης και ο Σκωτσέζος φιλάργυρος:
Τα όπλα έδωσαν στον πρώτο το δικαίωμα, ο τελευταίος δεν είχε κανένα,
Αλλά άδικα έκλεψε αυτό που κέρδισαν λιγότερο βάρβαροι.
Έτσι, όταν το Λιοντάρι εγκαταλείψει το φαγοπότι του,
Έπειτα κινείται αθόρυβα και κρυφά ο Λύκος, το βρόμικο Τσακάλι τελευταίο:
Τη σάρκα, τα άκρα και το αίμα τα δύο πρώτα κάνουν δικά τους,
Το τελευταίο φτωχό κτήνος ροκανίζει ήσυχα το κόκκαλο».
Οι σύγχρονοι βάρβαροι… το μεδούλι…
