1. Με την Ανάληψή Του ο Κύριος ολοκλήρωσε το απολυτρωτικό έργο Του στη γη. Ο,τι ξεκίνησε με τον ερχομό Του στον κόσμο έφτασε στο πέρας του με τη Θεία Του Ανάληψη: ένωσε τους ανθρώπους με τον Τριαδικό Θεό. Κατά το κοντάκιο της εορτής ο Κύριος ανελήφθη εν δόξη «την υπέρ ημών πληρώσας οικονομίαν και τα επί γης ενώσας τοις ουρανίοις».
Η εν δόξη αυτή Ανάληψη δεν αποτελεί απόρριψη από τον Κύριο του σώματός Του και επάνοδό Του ως Θεού μόνου στα δεξιά του Πατέρα. Ο Κύριος αναλαμβάνεται στους Ουρανούς, «όπου ην το πρότερον» με το άγιο σώμα Του, γεγονός που σημαίνει ότι η ενσάρκωσή Του δεν ήταν παρένθεση στη ζωή Του. Ο Υιός του Θεού προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την κράτησε διά παντός. Εν Χριστώ δηλαδή ο άνθρωπος «κατέκτησε» τους ουρανούς.
Η αλήθεια αυτή αποκαλύπτει ασφαλώς την αγάπη του Θεού αλλά και την αξία του ανθρώπου. Αξία όμως που δεν αποκτά από μόνος του, αλλά από τη σχέση του με τον Δημιουργό Του. Είναι στην πραγματικότητα το «κατ’ εικόνα Θεού» σ’ αυτόν, το οποίο καθάρισε ο Χριστός ερχόμενος στον κόσμο και το έφτασε στο απόγειό του ως «καθ’ ομοίωσιν» με την ένδοξη Ανάληψή Του. Γι’ αυτό και η δοσμένη από τον Θεό αξία του ανθρώπου οδηγεί στην καταδίκη κάθε ρατσιστικής αντίληψης και κάθε αριστοκρατικής θεώρησης ομάδας ανθρώπων. Κανείς δεν είναι ανώτερος από κάποιον άλλον. Ολοι οι άνθρωποι (άνδρες και γυναίκες, λευκοί και μαύροι, πλούσιοι και φτωχοί) έχουμε την ίδια αξία που μας δίνει ο Θεός μας.
2. Ναι μεν ο Κύριος με την Ανάληψή Του ολοκλήρωσε το έργο Του επί της γης, αλλά και δεν σώθηκε ο κόσμος ακόμη. Αυτό που έφερε έπρεπε να γίνει προσωπικό κτήμα του καθενός. Κι αυτό έγινε με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής. Κατά την Πεντηκοστή, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Αγιον Πνεύμα, αναλαμβάνει το έργο της φανέρωσης του Χριστού στις καρδιές των ανθρώπων, να πραγματοποιεί τον αγιασμό τους. Ετσι η Ανάληψη παραπέμπει στην Πεντηκοστή. Χωρίς την Πεντηκοστή – την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος – η Ανάληψη, όπως και όλη η επί γης ζωή του Κυρίου, θα παρέμενε παντελώς ανενέργητη. Ο Χριστός θα παρέμενε ένας ξένος για μας. Η υμνολογία της Εκκλησίας τονίζει: «Ο Κύριος ανελήφθη εις τους ουρανούς, ίνα πέμψη τον Παράκλητον τω κόσμω». Ο Κύριος δηλαδή φεύγει από τον κόσμο για να ξανάρθει με άλλον τρόπο: μέσω του Πνεύματός Του.
3. Η Ανάληψη δεν παραπέμπει μόνο στην Πεντηκοστή. Παραπέμπει και στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Τα λόγια των Αγγέλων στους μαθητές τη στιγμή της Αναλήψεως είναι ενδεικτικά: «Ο αναληφθείς αφ’ υμών εις τον ουρανόν, ούτως ελεύσεται, ον τρόπον εθεάσασθε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν» (Πρ. Απ. 1,11). Ο εν δόξη ερχομός του Κυρίου για δεύτερη φορά αποτελεί συνέχεια της πρώτης παρουσίας Του, τέλος της οποίας ήταν η Ανάληψη, αλλά και της παρουσίας Του εν Αγίω Πνεύματι στην Εκκλησία. Η Δευτέρα Παρουσία αποτελεί την προοπτική και την προσμονή των Χριστιανών. Το «έρχου, Κύριε Ιησού» (Απ. Ιωάν. 22,20) είναι η κραυγή του πιστού που αγαπά αληθινά τον Χριστό.
