Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Περί πραότητος

Η πρα­ό­τη­τα εί­ναι ηρε­μία ψυ­χής, που αγα­πά­ει τον Θεό και τον πλη­σί­ον της. Η πρα­ό­τη­τα εί­ναι αρε­τή αγα­πη­τή στον Θεό, που ευ­χα­ρι­στεί όσους βλέ­πουν την ει­κό­να της. Η ημε­ρό­τη­τα του χα­ρα­κτή­ρος της ξε­χύ­νε­ται σαν ομορ­φιά, που διαν­θί­ζει με χάρη όλο το ήθος του και φέρ­νει ευ­χα­ρί­στη­ση σε όσους την βλέ­πουν.

Η πρα­ό­τη­τα εί­ναι πλού­τος ανε­κτί­μη­τος, εί­ναι Θεϊ­κό όνο­μα, εί­ναι ου­ρά­νιο χά­ρι­σμα, εί­ναι σκά­λα, που ανε­βά­ζει τον άν­θρω­πο στον ου­ρα­νό. Η πρα­ό­τη­τα κά­νει τον άν­θρω­πο ει­κό­να του πρά­ου Ιη­σού, που θερ­μαί­νει την καρ­διά του. Η πρα­ό­τη­τα ακο­λου­θεί­ται από την τα­πει­νο­φρο­σύ­νη, την ανε­ξι­κα­κία και την υπο­μο­νή. Ο πρά­ος εί­ναι ευ­με­νής και ευ­γε­νι­κός προς όλους και σε όσους αμαρ­τά­νουν με επιεί­κεια φέ­ρε­ται. Δεν μα­λώ­νει, δεν βλα­σφη­μά­ει, δεν βρί­ζει, αλλά με αγα­πη διορ­θώ­νει όσους φταί­νε.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως