Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής στη Βραζιλία, COP 30 – Κοινωνικές ανισότητες και αδικίες της εποχής μας κι η παραβολή του άφρονα Πλουσίου (Λουκά 12,16 -21)
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Κυκκώτη
Η Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής για τον άφρονα πλούσιο Λουκ. 12,16 -21), γίνεται επίκαιρη για να προβληματισθούμε για τις οικονομικές ανισότητες του παγκόσμιου πληθυσμού όπου 10,000 πολύ πλούσιοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να ελέγχουν το 85% της παγκόσμιας οικονομίας και περισσότεροι από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι να υποφέρουν από το πρόβλημα της φτώχειας. Το 1% του Παγκόσμιου Πληθυσμού του Πλανήτη μας ελέγχει το 50% του παγκόσμιου πλούτου.
Ένας από τους κύριους λόγους των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων που γίνονται απειλή για τη παγκόσμια ασφάλεια όπως είναι η βίαιη και ανεξέλεγκτη και μαζική μετανάστευση προσφύγων και εκτοπισμένων είναι ότι σε κοινωνίες και χώρες που αυξάνονται επικίνδυνα τα ποσοστά της φτώχειας, ξεκινούν βίαιες επαναστάσεις και αναταραχές που οδηγούν στην μαζική μετανάστευση. Οι πιο πλούσιες χώρες είναι υπεύθυνες για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας που δημιουργούν τα μεγάλα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής με τη συνεχή αύξηση της θερμοκρασίας του Πλανήτη μας. Τα μεγαλύτερα θύματα των προβλημάτων της Κλιματικής Αλλαγής είναι οι φτωχοί , αυτοί δηλαδή που παράγουν λιγότερη μόλυνση. Το κύριο αίτιο των προβλημάτων της Κλιματικής αλλαγής είναι η χρήση των ορυκτών καυσίμων. Τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων που επιμένουν να κάνουν εξορύξεις ορυκτών καυσίμων, δυστυχώς προηγούνται της προστασίας της ανθρώπινης ζωής και της δημόσιας υγείας και της προστασίας των μελλούμενων γενιών να μη γεννιούνται μέσα σε ένα κόσμο που θα μοιάζει επίγεια κόλαση. Σήμερα με τη Επιστήμη και τη Τεχνολογία μπορούμε να καλύπτουμε πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες μας με τη χρήση μη ρυπογόνων πηγών ενέργειας.
Τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής κι ο κίνδυνος της χρήσης ορυκτών καυσίμων – Η συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τη Κλιματική αλλαγή στη Βραζιλία, COP30
Tο 1992 που έγινε η Παγκόσμιος Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το Περιβάλλον και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Ρίο ντε Τζανέϊρο στη Βραζιλία με θέμα «Συνδιάσκεψη για τη Γη» («Εarth Summit”). Όλες οι χώρες θα έπρεπε σεβόμενες την Επιστήμη να αρχίσουν να μειώνουν τους ρύπους όχι μόνο για να σταματήσουμε τη συνεχή αύξηση της θερμοκρασίας του Πλανήτη μας που ξεκίνησε με τη συνεχή αύξηση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων, αλλά και να τη ρίξουμε για να προλάβουμε τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής που σήμερα αντιμετωπίζουμε. Ανάμεσα στις χώρες αυτές είναι δυστυχώς και οι χώρες της Μεσογείου, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος που σήμερα αντιμετωπίζουν πρόβλημα ανομβρίας. Ξεκινήσαμε να προσπαθούμε να ρίξουμε τους ρύπους το 2013, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά. Λόγω όμως πανίσχυρων οικονομικών συμφερόντων αυτών που ελέγχουν τα ορυκτά καύσιμα, με τη στήριξη πολιτικών και των μελών των Κοινοβουλίων, όχι μόνο δεν εισήγαγαν οικολογική νομοθεσία για τη στήριξη δημιουργίας μη ρυπογόνων πηγών ενέργειας, αλλά το αντίθετο επιδοτούσαν κιόλας με χρήματα του δημοσίου πετρελαϊκές εταιρείες, γιατί χρηματοδοτούσαν τις προεκλoγικές εκστρατείες υποψηφίων πολιτικών. Άλλος κοινός εχθρός μας να προστατευθεί η δημόσια υγεία του Λαού, τα πανίσχυρα μονοπώλια που στηρίζονται από Κυβερνήσεις και συνδικαλιστικές οργανώσεις που μπλοκάρουν σε ένα υγιή ανταγωνισμό με φθηνή προσφορα για τη δημιουργία οικολογικών επιχειρήσεων που να παράγουν μη ρυπογόνες πηγές ενέργειας. Εδώ φυσικά την πλήρη ευθύνη την έχουν τα μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος που δεν προχωρούν σε προτάσεις οικολογικών νομοθετικών ρυθμίσεων προς την ολομέλεια των Εθνικών Κοινοβουλίων για την πλήρη εφαρμογή της Ευρωπαίκής οδηγίας για νομοθετική οικολογική ρύθμιση των χωρών μελών για να ρίξουν τους ρύπους, αρχίζοντας άμεσα το περιορισμο χρήσεως ορυκτών καυσίμων με προοπτική ως το 2035 να καταργηθούν πλήρως. Αντι να ρίξουμε τους ρύπους στο βαθμό που έπρεπε, δυστυχώς πληρώνουμε ετησίως εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα. Έτσι , αντί να ρίξουμε τους ρύπους κατά 62%, όπως μας έλεγαν οι Επιστήμονες και η Ευρωπαϊκή οδηγία, τους ρίξαμε δυστυχώς μέχρι τώρα μόνο 12%, με αποτέλεσμα, την αποτυχία μας να ρίξουμε τη θερμοκρασία στη Μεσόγειο και φυσικά σ’ όλο το κόσμο , τουλάχιστο κατά 1,5 κελσίου. Έτσι αντί να τη μειώσουμε, αντίθετα με την ασέβεια μας στην επιστήμη και την αποφυγή σύγκρουση μας με πανίσχυρα οικονομικά συμφέροντα πετρελαϊκων εταιρειών, η θερμοκρασία ήδη άρχισε να ανεβαίνει κατά 2 βαθμούς κελσίου με κίνδυνο αν δεν σταματησουμε τώρα και άμεσα τα ορυκτά καύσιμα, να ανέβει μέχρι και 6 βαθμούς κελσίου που πλέον θα έχουμε καθημερινά μεγάλες καταστροφές παντού. Τα νερά της θάλασσας θα ανεβαίνουν και θα σκεπάζουν όλα τα σπίτια που βρίσκονται σε παράλιες περιοχές. Οι χώρες παραβάτες, τουλάχιστο στην ΕΕ, όσο δεν μειώνουν τους ρύπους τους πληρώνουν πρόστιμο, όπως στη Κύπρο που φέτος θα φθάσουν τα 400 εκατομμύρια και φυσικά τα πληρώνουν όσοι έχουν λογαριασμό ρεύματος. Μεγαλύτερα ποσά θα πληρώσει και η Ελλάδα, η οποία θα πληρώσει μεταξύ άλλων και πρόστιμα μισού σχεδόν δισεκατομμυρίου για τις απάτες για τις αγροτικές επιδοτήσεις της τελευταίας δωδεκαετίας. Οι χώρες της Μεσογείου μπορούν με την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας κι άλλων μη ρυπογόνων πηγών ενέργειας να έχουμε παντού δωρεά ρεύμα. Τώρα έχουμε το πιο ακριβό στην ΕΕ, γιατί τα νοικοκυριά πληρώνουν και μέρος του προστίμου που την ευθύνη την έχουν τα Μέλη των Εθνικών μας Κοινοβουλίων που δεν εισήγαγαν Οικολογικές νομοθεσίες για την εφαρμογή της Παγκόσμιας Συμφωνίας του Παρισιού του ΟΗΕ για τη Κλιματική Αλλαγή που αποφασίσθηκε από τη Διεθνή Κοινότητα στην COP21 το 2015, που από τις πρώτες χώρες που την στήριξαν είναι οι χώρες μέλη της ΕΕ. Στη Παγκόσμια αυτή συμφωνία , στηριζόμενοι και στις εισηγήσεις της Διακυβερνητικής Επιστημονικής Επιτροπής, έπρεπε να αρχίσει η σταδιακή πλήρης κατάργηση των ορυκτών καυσίμων , του κύριου δηλαδή αιτίου της δημιουργίας των προβλημάτων της Κλιματικής Αλλαγής. Η φωνή της Επιστήμης είναι σαφής. Η χρήση των ορυκτών καυσίμων είναι πορεία προς αυτοκτονία και αυτοκαταστροφή του Πλανήτη μας και κατά συνέπεια η μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση της Ανθρωπότητας. Τα οικονομικά συμφέροντα όμως χωρών και πετρελαϊκών εταιρειών είναι τόσο μεγάλα που δυστυχώς τοποθετούν τον υλικό πλούτο υπεράνω της προστασίας της δημόσιας υγείας και της πρόληψης να μη γεννιούνται τα παιδιά μας σε μια κόλαση. Ήδη η ΕΕ, μπροστά στην αποτυχία Χωρών μελών της να προτιμούν να πληρώνουν πρόστιμα, αντι να περιορίσουν τους θανατηφόρους ρύπους τους, θα εισαγάγει ειδική οικολογική νομοθεσία αυτοί που μολύνουν να πληρώνουν μεγαλύτερα πρόστιμα, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες, ανάλογα με τα αυτοκίνητα που ακόμη κατασκευάζουν και τα διαθέτουν στην αγορά και παράγουν ρύπους. Έτσι θα κτυπήσουμε σε ένα μεγάλο βαθμό τη ρίζα του κακού για να προχωρήσουν στη παραγωγή αυτοκινητων που δεν μολύνουν. Τα πρόστιμα θα είναι τόσο μεγάλα που όχι μόνο δεν θα κερδίζουν τίποτα αλλά θα αναγκασθούν να κλείσουν. Έτσι οι παραβάτες του Διεθνούς Δικαίου που δεν σέβονται την επιστήμη να προστατέψουμε την Ανθρωπότητα και τη επιβίωση του Πλανήτη μας και συνεχίζουν να εμπορεύονται ορυκτά καύσιμα δεν θα μπορούν να πωλουν τα προϊόντα τους και θα χρεωκοπήσουν. Τη ζημιά όμως θα μας τη κάνουν, γιατί αυτό έπρεπε να γίνει εδώ και δέκα χρόνια και δεν κάναμε τίποτα. Υπάρχουν δυστυχώς χώρες που τώρα μπλοκάρουν τις οικολογικές επιλογές της Διεθνούς Κοινότητας. Αντι να στηρίξουν όλες οικολογικές νομοθεσίες σε εθνικό επίπεδο για την εφαρμογή της Παγκόσμιας Συμφωνίας του Παρισιου του ΟΗΕ για τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής , προτείνουν νομοθεσίες πως να μη την εφαρμόσουμε. Έχουμε κυριολεκτικά τρελλαθεί με τους παραλογισμούς μας κόντρα στην Επιστήμη και στη λογική για να αποφύγουμε τα χειρότερα που έρχονται αν δεν πάρουμε μέτρα τώρα. Το κυριότερο μέτρο είναι να περιορίσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τη χρήση ορυκτών καυσίμων και γρήγορη πλήρη κατάργηση τους. Η χρήση ορυκτών καυσίμων είναι ως ο Πλανήτης μας κι η Ανθρωπότητα να είναι οι μεγαλύτεροι καπνιστές όλων των εποχών, είναι ως να καπνίζει ο Πλανήτης μας εκατό πακέττα τσιγάρα την ημέρα, όπου όλα μπορούν να συμβούν μέχρι να αρρωστήσουμε και να αποθάνουμε με την έλλειψη πόσιμου νερού και καθαρού οξυγόνου.
Τα προβλήματα της φτώχειας μεγαλώνουν όσο μεγαλώνουν και τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής και των εμπόλεμων συγκρούσεων
Η φτώχεια πλέον δεν συνδέεται μόνο με το φαινόμενο της ακραίας διαφθοράς και της έλλειψης σωστής και δίκαιης διακυβέρνησης , αλλά και με τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής και των εμπόλεμων συγκρούσεων. Ακόμη θα λέγαμε ότι οι χώρες που σήμερα οι Λαοί τους υποφέρουν από το πρόβλημα της φτώχειας είναι χώρες που έζησαν την κοινωνική αδικία και τη κατάρα της αποικιοκρατίας (Μέση Ανατολή, Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική). Στην Ελλάδα και στην Κύπρο οι εμφύλιοι σπαραγμοί και οι βαρβαρότητες της Τουρκίας (Μικρασιατική καταστροφή, εκδίωξη ελληνισμού από τη Πόλη, Τουρκική εισβολή στη Κύπρο) αλλά και η γερμανική κατοχή γονάτισαν την οικονομία μας και σε μεγάλο βαθμό με την ξενιτιά καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ταυτόχρονα όμως καλλιεργήθηκε και το πνεύμα της κοινωνικής αλληλεγγύης τόσο από τα μέλη της τοπικής κοινωνίας όσο και από τη Διεθνή Κοινότητα, οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε ακόμη τα σιτηρέσια που παίρναμε από τη FAO με τις δωρεές μεγάλων ποσοτήτων τροφίμων από πλούσιες χώρες. Οι απανταχού Απόδημοι μας έστελναν ρουχισμό κι άρχισαν να βοηθούν παιδιά για τα δίδακτρα τους. Επιβιώσαμε.
Δυστυχώς σήμερα ο μισός πληθυσμός της γης δεν έχει πρόσβαση σε οικονομικές δυνατότητες για να προστατέψουν με αξιοπρέπεια τις οικογένειες τους. Η παγκόσμια οικονομία είναι σχεδιασμένη για όσους έχουν χρήματα ή περιουσία, αυτοί μόνο μπορούν να παίρνουν δάνεια για να ξεκινήσουν κάτι με αξιοπρέπεια. Πρέπει επομένως να ξανασχεδιαστεί η παγκόσμια οικονομία με τις απαραίτητες εγγυήσεις για να μπορούν και οι φτωχοί να παίρνουν χαμηλότοκα δάνεια για να ξεκινούν κάτι να προστατεύουν τα παιδιά τους. Η Ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής καταδικάζει το φαινόμενο της πλεονεξίας ως το βασικό αίτιο του φαινομένου της φτώχειας. Όσο περιορίζεται η πλεονεξία μας τόσο περισσότερο ευεργετούνται και οι φτωχοί.
Το κείμενο της Ευαγγελικής Περικοπής για τον άφρονα πλούσιο από το 12ον κεφάλαιο του Ευαγγελιστή Λουκά είναι το ακόλουθο
16 «O Ιησούς Χριστός τους είπε την εξής παραβολή: «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου τα χωράφια έδωσαν πλούσια σοδειά. 17 Κι εκείνος σκεφτόταν και έλεγε: «Τι να κάνω; Δεν έχω μέρος να συγκεντρώσω τα γεννήματά μου! 18 Να τι θα κάνω», είπε. «Θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες για να συγκεντρώσω εκεί όλη τη σοδειά μου και τ’ αγαθά μου. 19 Και τότε θα πω στον εαυτό μου: τώρα έχεις πολλά αγαθά, που αρκούν για χρόνια πολλά, ξεκουράσου, τρώγε, πίνε, διασκέδαζε.» 20 Τότε του είπε ο Θεός: « Ανόητε. Αυτή τη νύχτα θα παραδώσεις τη ζωή σου. Αυτά, λοιπόν που ετοίμασες σε ποιον θα ανήκουν;» 21 Αυτά, λοιπόν, παθαίνει όποιος μαζεύει πρόσκαιρους θησαυρούς και δεν πλουτίζει τον εαυτό του με ό,τι θέλει ο Θεός».» (Λουκά 12,16-21).
Ο άγιος Βασίλειος, στην ομιλία του για τον άφρονα πλούσιο της Ευαγγελικής Περικοπής (Λουκά 12, 16- 21) αυτής της Κυριακής, που ήθελε να κατεδαφίσει τις αποθήκες του για να φτιάξει μεγαλύτερες, για να έχει περισσότερα υλικά αγαθά, νομίζοντας ότι έτσι θα ζήσει και περισσότερα χρόνια, γίνεται επίκαιρος και για την εποχή μας, όχι μόνο για να μας εξηγήσει πως φτάσαμε στην σύγχρονη οικονομική κρίση, αλλά και πως θα την ξεπεράσουμε.
«ΠΟΙΟΝ ΑΔΙΚΩ, λέει [ο πλούσιος], προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν; Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει; Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου; Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός; Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη; Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα; Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι άθεος, δεν αναγνωρίζεις τον δημιουργό, δεν νοιώθεις ευγνωμοσύνη γι αυτόν που στα έδωσε· αν όμως παραδέχεσαι ότι προέρχονται απ τον Θεό, πες μου για ποιο λόγο στα έδωσε; Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή; Γιατί εσύ είσαι πλούσιος κι εκείνος φτωχός; Όχι γι’ άλλο λόγο παρά για να ανταμειφθείς εσύ για την καλοσύνη και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας, κι εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής. Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας· νομίζεις λοιπόν ότι κανένα δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά; Ποιος είναι πλεονέκτης; Όποιος δεν περιορίζεται στα απαραίτητα. Ποιος άρπαγας; Εκείνος που αφαιρεί την περιουσία των άλλων. Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία; Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα ‘χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις».
Ο Γκάντι τόνισε ότι: «Ο κόσμος είναι αρκετά μεγάλος να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, αλλά είναι πολύ μικρός για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη απληστία».
Επί τη ευκαιρία της επικοινωνίας μας αυτής, μέσω του Κηρύγματος της Κυριακής, θα ήθελα εκ μέρους του Αλεξανδρινού Προκαθημένου μας κ.κ. Θεοδώρου Β’ κι εμού προσωπικώς και των αθώων παιδιών της Αφρικής, να ευχαριστήσουμε τις ευσεβείς οικογένειες που βοηθούν και στηρίζουν άπορα και ορφανά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο και να έχουν καθαρό νερό και λίγο φαγητό. Ο Θεός να σας δίνει όλα τα καλά, και τα επίγεια και τα ουράνια και να ευλογεί τις οικογένειες σας.
