Του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μάς περιγράφει το εξής γεγονός: Ένας νεαρός έρχεται και πέφτει στα γόνατα ενώπιον του Ιησού, και Τον παρακαλεί να του πει τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να ζήσει την ζωή του, ώστε να αποκτήσει την αιώνια ζωή.
Το ακούτε αδελφοί μου; Ένας νεαρός γονατιστός παρακαλεί τον Κύριό μας θέλοντας να μάθει, πώς πρέπει να ζήσει για να εισέλθει στην Βασιλεία των Ουρανών. Ας έλθουμε στο σήμερα. Υπάρχουν σήμερα νέοι και νέες που γονατίζουν ενώπιον του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού, και Τον παρακαλούν να τους διδάξει πώς πρέπει να ζήσουν ώστε να εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού; Υπάρχουν σήμερα νέοι και νέες που προσεύχονται γονατιστοί ενώπιον του Κυρίου μας; Ας αφήσουμε τους νέους. Άραγε έχουμε μεσήλικες ή ηλικιωμένους ανθρώπους που προσεύχονται γονατιστοί μπροστά στο εικονοστάσι τους; Έχουμε ώριμους και μεγάλους ανθρώπους που αναζητούν με ενδιαφέρον να πληροφορηθούν πώς πρέπει να ζήσουν εδώ, στην επίγεια και μάταιη αυτή ζωή, ώστε να εισέλθουν στον Παράδεισο;
Υπάρχουν λοιπόν ψυχές στις ημέρες μας που από αγάπη και πόθο για τον Χριστό ζητούν πληροφορίες για τον τρόπο ζωής που πρέπει να τηρούν, ώστε να εισέλθουν στην Βασιλεία των Ουρανών; Κι αν υπάρχουν, αδελφοί μου, σίγουρα είναι ελάχιστες αυτές οι ψυχές. Οι περισσότεροι χριστιανοί μας προσέρχονται πλέον περιστασιακά και τυπολατρικά τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές στους ιερούς ναούς μας. Είναι πλέον φανερό σε όλους μας ότι η χώρα μας και η οικουμένη ολόκληρη δεν ζει όπως θέλει ο Θεός. Αν είχαμε αληθινά χριστιανικές ψυχές και ζούσαμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε ο κόσμος μας θα ήταν Χριστοπολιτεία, η κοινωνία μας μια Χριστιανούπολη, όπου οι άνθρωποι θα αγωνιούσαν να μάθουν τι θέλει ο Θεός από μας, όπως αναφέρει σήμερα το Ευαγγελικό κείμενο.
Ποιος είναι αυτός ο θεάρεστος τρόπος ζωής; Μας τον δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός, απαντώντας στον νέο που ζήτησε να τον πληροφορηθεί. Τι είπε ο Κύριός μας; «οὐ φονεύσεις». Δεν θα σκοτώσεις άνθρωπο. Εμείς ωστόσο με τα λόγια μας πολλάκις έχουμε «σκοτώσει» ανθρώπους. Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Πόσους δολοφονήσαμε με τα σκληρά και πικρά λόγια μας, μέσα στο σπίτι μας, στον δρόμο, στην εργασία μας, στο σχολείο και αλλού;
Πόσες ψυχές άραγε πληγώσαμε βαθιά, πικράναμε, λυπήσαμε με τους λόγους μας; Πόσες φιλικές σχέσεις, εξαιτίας των λόγων μας, πάγωσαν και νεκρώθηκαν; Πόσες αγαθές σχέσεις εξαιτίας μας έγιναν εχθρικές; Έτσι θέλει ο Ιησούς Χριστός να μιλάμε και να συμπεριφερόμεθα στον συνάνθρωπό μας; Έτσι μας διδάσκει το Ευαγγέλιο;
Δεν δολοφονούν όμως μόνο τα λόγια μας. Δεκάδες εκατομμύρια είναι πλέον οι εκτρώσεις ετησίως σε ολόκληρη την γη. Είναι τόσα πολλά τα θύματα που δολοφονούν γονείς παιδοκτόνοι, συγγενείς συμμέτοχοι και γιατροί επίορκοι, ώστε ξεπερνούν πλέον τα θύματα του Α΄ και Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Τολμάμε λοιπόν να μιλήσουμε ενώπιον του Κυρίου μας και να Του πούμε, ότι εμείς Κύριε ούτε με έργα, αλλά ούτε και με τους λόγους μας δολοφονήσαμε ανθρώπινες ψυχές;
«οὐ μοιχεύσεις», λέγει ο Κύριος στον νέο που ζητά γονατιστός να πληροφορηθεί πώς θα κερδίσει την Βασιλεία του Θεού. Πρόσεχε του λέγει παιδί μου, να μείνεις αγνός και παρθένος έως την ώρα του μυστηρίου του γάμου. Πρόσεξε μη μολύνεις το σώμα σου με σαρκικές και αμαρτωλές πράξεις. Πόσοι και πόσες από εμάς, αδελφοί μου, φθάσαμε στο γάμο μας αγνοί και παρθένοι στην ψυχή και στο σώμα; Πόσοι από εμάς διδάσκουμε σήμερα στα παιδιά μας να προσεύχονται γονατιστά, και να κρατήσουν έως την ημέρα του γάμου τους την αγνότητα; Γέμισε η χώρα μας από πορνείες και μοιχείες. Τραγικά αδιαφορούμε να τηρήσουμε τις ευαγγελικές εντολές του Κυρίου μας. «Μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, να τιμάς τον πατέρα και την μητέρα σου και ν’ αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου», προσθέτει ο Χριστός προς τον νέο που βρίσκεται γονατιστός ενώπιόν Του, αναζητώντας πώς θα εισέλθει στην Βασιλεία του Θεού.
Άνθρωπε του 21ου αιώνα, εσύ ποθείς την Βασιλεία του Θεού; Εσύ προστρέχεις γονατιστός ενώπιον του Κυρίου σου για να σε διδάξει πώς πρέπει να ζεις, ώστε να γίνεις κληρονόμος της αιωνίου χαράς μέσα στην Βασιλεία Του; Δυστυχώς, τα βιώματά μας συνήθως μαρτυρούν, ότι σαν ανόητοι αδιαφορούμε για Εκείνον που μας έδωσε αυτή τη ζωή, και έχουμε ξεχάσει τον σκοπό της.
Ένα ποθεί ο άνθρωπος σήμερα· ν΄ απολαύσει όλες τις αμαρτωλές ηδονές και τις απατηλές χαρές, ζώντας μία ζωή άνετη και πλούσια. Την εγωιστική του καλοπέραση ποθεί ο σύγχρονος άνθρωπος. Αυτήν μαθαίνει και στα παιδιά του. Ελάχιστοι πλέον καλλιεργούν την θυσιαστική αγάπη και την αρετή σύμφωνα με την θέληση και τις εντολές του Θεού. Γι΄ αυτό παρατηρούμε μεγάλη αποστασία από τον Θεό και την Εκκλησία Του στις ημέρες μας.
Αδελφοί μου, θαυμάζω τον νέο του Ευαγγελίου. Θαυμάζω τον ζήλο του και την αγάπη του προς τον Θεό, που προσήλθε γονατιστός ενώπιον του Κυρίου μας. Θαυμάζω την τόλμη και το θάρρος του, που χωρίς να ντραπεί τους παρόντες ανθρώπους, εκείνος ρωτά τον Κύριο τι πρέπει να κάνει για να σώσει την ψυχή του. Αλλά θαυμάζω και την απόκριση που έδωσε στον Χριστό, όταν Εκείνος του απάντησε πώς πρέπει να ζήσει, για να κερδίζει τον Παράδεισο: «Πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ;» Κύριε, του λέγει ο γονατιστός νέος, όσα μου λες, από παιδί έως σήμερα τα έχω φυλάξει. Δεν σκότωσα με κανέναν τρόπο ποτέ και κανέναν, δεν πλησίασα ποτέ γυναίκα, διατήρησα την αγνότητά μου, τιμώ τους γονείς μου και τηρώ τις εντολές του Θεού. Τι άλλο ακόμη πρέπει να κάνω Κύριε, αφού ποθώ την Βασιλεία του Θεού; Αναμένω εδώ, γονατιστός πλησίον σου, δεν θέλω Κύριέ μου να χάσω την ψυχή μου. Πες μου, σε τι ακόμα υστερώ;
Ο Κύριος τότε του δίδει την εντολή της τελειότητας: Μοίρασε όλη την περιουσία σου στους φτωχούς και έλα να με ακολουθήσεις, και θα έχεις σίγουρη θέση στην Βασιλεία των Ουρανών. Όταν το άκουσε αυτό ο νέος που τόσο ποθούσε τον Παράδεισο, χλώμιασε, έσκυψε το κεφάλι του, σηκώθηκε λυπημένος και απομακρύνθηκε από τον Χριστό.
Θρηνώ τον νέο αυτό και όλους τους πλούσιους ανθρώπους που δεν μοιράζουν την περιουσία τους στους φτωχούς, κρατώντας μόνο τα απαραίτητα προς το ζην. Θρηνώ όλες αυτές τις ψυχές, που ενώ θεωρούν ότι ζουν κοντά στον Χριστό, εντούτοις είναι δεμένοι με τα υλικά αγαθά που απέκτησαν, και αδυνατούν να τα μοιραστούν με την φτώχεια που βασιλεύει πλησίον τους. Θρηνώ, διότι ο Κύριος μας είπε ότι οι άνθρωποι αυτοί πολύ δύσκολα θα εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού, εφόσον αρνούνται την γενναιόδωρη ελεημοσύνη. Μερικοί δίδουν, μα προσφέρουν μόνοψίχουλα μπροστά σε αυτά που έχουν. Κρατούν τα πάντα για τον εαυτό τους, για τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Στην ψυχή τους βασιλεύει ο δαίμονας της φιλαυτίας.
Αδελφοί μου. Σήμερα εκτός από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο και ο Απόστολος Παύλος, ως πνευματικός μας πατέρας, μας υπενθυμίζει στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του όσα ο Κύριος μας δίδαξε. Σας υπενθυμίζω το Ευαγγέλιο, λέει ο Απόστολος, το οποίο σας κήρυξα και το οποίο με πίστη και χαρά όλοι εσείς δεχτήκατε. Θέλω να γνωρίζετε ότι, εάν τηρήσετε όσα σας ανέφερα και βαδίζετε στην οδό που μας υπέδειξε ο Κύριος, θα έχετε βέβαιη την σωτηρία σας και θα γίνετε μέτοχοι της Βασιλείας του Θεού.
Επομένως ένα απομένει τώρα και σε όλους εμάς αδελφοί μου: Να κάνουμε καλό έλεγχο του εαυτού μας. Να δούμε μήπως δεχτήκαμε μάταια τον Χριστό στις καρδιές μας. Διότι εάν δεν εφαρμόζουμε καθημερινά όσα δίδαξε ο Κύριός μας, τότε μάταια βαπτιστήκαμε, μάταια λεγόμαστε έως σήμερα χριστιανοί!
Ας κάνει λοιπόν ο καθένας από εμάς έλεγχο της συνειδήσεώς του. Εάν βρεθήκαμε σε λάθος δρόμο, ας μην απελπιστούμε. Ας κάνουμε στροφή 180 μοιρών και ας επανέλθουμε με δάκρυα ειλικρινούς μετανοίας και συντριβής στην οδό του Κυρίου μας. Διότι ο Κύριος και Θεός μας είναι Πατέρας φιλάνθρωπος και Θεός αγάπης. Δέχεται τον τελευταίο αμαρτωλό που μετανόησε όπως δέχτηκε και τον πρώτο. Δέχεται όλους μας όπως δέχτηκε τον άσωτο, την πόρνη, τον ληστή επάνω στο σταυρό. Υπάρχει λοιπόν ελπίδα σωτηρίας και για σένα αδελφέ μου. Ας τρέξουμε τώρα όλοι πλησίον Του, με δάκρυα στα μάτια, λέγοντας μέσα από την ψυχή μας «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον και εμένα τον αμαρτωλό». Η σωτηρία του Κυρίου μας να είστε βέβαιοι ότι θα έλθει τότε σε όλους μας και στις οικογένειές μας.
