Toυ Αλεξάνδρου Π. Κωστάρα,Ομότιμου Καθηγητή Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θράκης
Η επικαιρότητα μάς βγάζει καθημερινά ειδήσεις από τις οποίες δεν λείπουν περιστατικά με φιλοξενούμενους λαθρομετανάστες. Προχθές μια ομάδα 35 Αφγανών φιλοξενουμένων στη δομή της Μόριας στη Λέσβο, επωφελούμενοι από τους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν στην περιοχή – έτσι κάνουν πάντα όλοι οι εμπρηστές – έβαλαν φωτιά στις εγκαταστάσεις της δομής και την έκαψαν ολοσχερώς. Και όπως ο Νέρωνας απολάμβανε υπό τους ήχους της άρπας του το τοπίο της φλεγόμενης Ρώμης, την οποία είχε προηγουμένως παραδώσει ο ίδιος στις φλόγες, έτσι και οι Αφγανοί φιλοξενούμενοι της δομής αποχαιρετούσαν περιχαρείς την καιόμενη από αυτούς Μόρια τραγουδώντας το «Μπάι-Μπάι Λέσβος». Είναι γνωστοί οι στόχοι όλων των σχετικών εμπρηστικών ενεργειών των λαθρομεταναστών. Αποβλέπουν να εξαναγκάσουν με τον τρόπο αυτό την Κυβέρνηση να τους πάρει από τη Λέσβο και να τους μεταφέρει σε περιοχές της ηπειρωτικής χώρας, κατά προτίμηση της Αττικής. Και σαν να μη έφτανε αυτό, όταν έσπευσαν στη Μόρια οι δυνάμεις της Αστυνομίας για να διαφυλάξουν την τάξη, τις αντιμετώπισαν όπως ακριβώς οι Ρουβίκωνες και τα άλλα καλά παιδιά της «αριστεράς του τίποτα»: πετούσαν εναντίον των αστυνομικών πέτρες και άλλα αντικείμενα!
Θυμίζω: Η φωτιά που έβαλαν οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες στη Μόρια συνιστά το αδίκημα του εμπρησμού που τιμωρείται με αυστηρές ποινές στο άρθρο 264 του Ποινικού Κώδικα, ενώ ο πετροπόλεμος από αυτούς με τους αστυνομικούς λέγεται στη γλώσσα της ποινικής επιστήμης αντίσταση κατά της αρχής (βία κατά υπαλλήλων, με την καινούργια ονομασία της στον νέο Ποινικό Κώδικα) τιμωρούμενη ομοίως κατά το άρ. 167 του Ποινικού Κώδικα. Πέρα όμως από τους φυσικούς αυτουργούς των προαναφερθέντων εγκλημάτων υπάρχουν και οι ηθικοί αυτουργοί στην τέλεσή τους, τιμωρούμενοι και αυτοί σύμφωνα με το άρ. 46 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, με τις ίδιες ποινές των φυσικών αυτουργών. Ηθικοί αυτουργοί στην προκειμένη περίπτωση όλων αυτών των εγκλημάτων είναι τα μέλη των γνωστών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), που δρστηριοποιούνται στη Λέσβο και σε άλλες περιοχές της χώρας και χρηματοδοτούνται από τον Τζωρτζ Σόρος, τον επικεφαλής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (αυτής της «σφηκοφωλιάς» της παγκοσμιοποίησης), άλλως πως και σύγχρονο Μέτερνιχ αποκαλούμενον, καθώς «στάζει» την ίδια «χολή» σήμερα εναντίον της Ελλάδος με τον αλήστου μνήμης αυστριακό αξιωματούχο, που ήταν ο εφιάλτης των αγωνιστών της Εθνεγερσίας. Υπάρχουν συντριπτικά στοιχεία σε βάρος των εν λόγω ΜΚΟ, που αποκαλύπτουν τον καθοδηγητικό ρόλο τους στη συμπεριφορά των λαθρομεταναστών. Πρωτόγνωρες συνθήκες στην Ελλάδα!
Προ αυτής της έκνομης δραστηριότητας όλων των εμπλεκομένων στα συμβάντα της Μόριας, θα περίμενε κάποιος από τους αρμοδίους να πράξουν τα δέοντα για να δείξουν ότι η Ελλάδα δεν είναι Μπανανία, ώστε να κάνει ο καθένας αζημίως ό,τι θέλει, αλλά ευνομούμενο Κράτος στο οποίο οι παραβάτες του νόμου υφίστανται τις προβλεπόμενες κυρώσεις. Θα έπρεπε δηλ. να συλληφθούν άμεσα οι δράστες των προαναφερθέντων εγκλημάτων και να απελαθούν από τη χώρα προς παραδειγματισμό των υπολοίπων, για να μάθουν να σέβονται τη φιλοξενία που τους παρέχει με τους δικούς της όρους η Πολιτεία και να μη θέλουν να επιβάλουν αυτοί του όρους της φιλοξενίας. Ετοιμοι σε αντίθετη περίπτωση να ρίξουν στην πυρά όχι μόνο τον θεσμό της φιλοξενίας, αλλά και τα συναισθήματα που τη συνοδεύουν, καθώς και τις σχετικές εγκαταστάσεις που αποτελούν εμπόδιο στις επιδιώξεις τους. Οι δε ηθικοί αυτουργοί τους θα έπρεπε να συλληφθούν και αυτοί και να παραπεμφθούν σε δίκη, για να λογοδοτήσουν ενώπιον την Ελληνικής Δικαιοσύνης για τις πράξεις τους, διατασσομένης παράλληλα της απομάκρυνσής τους από τους χώρους της φιλοξενίας λαθρομεταναστών. Τη λογική αυτή προσμονή από όσους αγωνιούν για την επιβίωση της χώρας την εκάλυψε διά της σιωπής της η Ελληνική Κυβέρνηση. «Ακρα του τάφου σιωπή», κατά τον στίχο του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, που δυστυχώς τα γεμάτα εθνικό παλμό ποιήματά του δεν διαβάζονται πια ως οπισθοδρομικά στα σχολεία! Μια σιωπή η οποία είναι το ίδιο επώδυνη με τους εμπρησμούς (κυριολεκτικά και μεταφορικά) που προξενούν στη χώρα οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες. Γιατί λοιπόν να μη μιμηθούν τα ανδραγαθήματα των πρωταγωνιστών της Μόριας και οι φιλοξενούμενοι σε δομές άλλων περιοχών λαθρομετανάστες;
Το ίδιο έργο που «παίχτηκε» πρόσφατα στη Μόρια της Λέσβου το είδαμε πριν από λίγους μήνες και στη Σάμο. Με τους ίδιους «σκηνοθέτες», τους ίδιους «πρωταγωνιστές» και τις ίδιες επιδιώξεις. Είναι βέβαιο ότι θα επαναληφθεί και σε άλλες περιοχές. Οσο υπάρχουν δομές φιλοξενίας θα ακολουθήσουν και άλλοι εμπρησμοί (με ή χωρίς εισαγωγικά). Ολοι ανεξαιρέτως από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, τους οποίους οι υποταγμένοι στον Σόρος διαμορφωτές της κοινής γνώμης αποκαλούν συλλήβδην «πρόσφυγες», μολονότι οι τελευταίοι εκπροσωπούν μια απειροελάχιστη μειοψηφία μεταξύ των λαθρομεταναστών. Ετσι θέλει να τους βλέπει το «σύστημα» που διαφεντεύει σήμερα την Ελλάδα, για να περάσει ευκολότερα την πολιτική της αλλοτρίωσης της χώρας που επιδιώκει. Αισθάνομαι την ανάγκη να υπογραμμίσω με έμφαση και εδώ ότι η κατά κόρον αναφορά στους «μουσουλμάνους» δεν ενέχει απαξίωση της θρησκείας τους από έναν αλλόθρησκο πιστό. Ούτε βέβαια συνιστά μισαλλοδοξία στα πιστεύματα των μουσουλμάνων. Η θρησκεία τους και οι δοξασίες τους είναι απόλυτα σεβαστές από εμάς τους Ορθοδόξους. Είναι άλλωστε επιταγή του Κυρίου μας, που μας υποδεικνύει να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας. Αντιθέτως, συναισθήματα ασέβειας και εμπάθειας υπάρχουν από αυτούς προς εμάς. Οχι μόνον εδώ στην Ελλάδα, αλλά παντού όπου υπάρχουν μουσουλμάνοι, αφού η στάση τους απέναντί μας είναι συνυφασμένη με την εντολή του «Προφήτη» για τη θανάτωση όλων των απίστων. Επομένως μιλώντας εδώ για μουσουλμάνους λαθρομετανάστες δεν απαξιώνουμε τη θρησκεία τους, αλλά απαξιολογούμε τις πράξεις τους, καθώς μας έρχονται απρόσκλητοι στη χώρα ως όργανα εκείνων που επιδιώκουν την αλλοτρίωση και την εξαφάνιση της Ελλάδος και συμπεριφέρονται στους χώρους υποδοχής τους ως αφέντες και όχι ως φιλοξενούμενοι.
Βλέποντας τα γεγονότα υπό το πρίσμα των εξελίξεων που δρομολογούν σε βάρος μας οι μουσουλμάνοι, μπορούμε νομίζω να περγράψουμε σήμερα τη θέση μας με ένα γεωμετρικό αξίωμα: Εντός, εκτός και επί το αυτό! Είναι τα συναισθήματα που μας αφήνουν οι κάθε είδους «εμπρησμοί» τους, είτε αυτοί συντελούνται εντός είτε εκτός της χώρας. Τα γεγονότα μάς δίνουν μία ακόμη ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι με τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες εντός των τειχών δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ ειρηνική συμβίωση. Οταν οι φιλοξενούμενοι δεν έχουν κανέναν δισταγμό να κάψουν τους χώρους της φιλοξενίας τους, τι είναι εκείνο που θα τους εμποδίσει να κάψουν αύριο τους φιλοξενούντας;
