Του Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ
Ο Θεός είναι ζωντανός, ο Θεός μας καλεί στην αιώνια ζωή. Από την μία άκρη έως την άλλη της Αγίας Γραφής, μια βαθιά αίσθηση της ζωής σ᾽ όλες τις μορφές της, και μία αίσθηση πολύ καθαρή του Θεού, μας αποκαλύπτουν τη ζωή που ο άνθρωπος εκζητεί με ακατάβλητη ελπίδα, ως ένα δώρο ιερό, με το οποίο ο Θεός εκδηλώνει εκθαμβωτικά το μυστήριο και τη γενναιοδωρία Του.
1. Ο «ζων» Θεός
Να επικαλείται κανείς «τον ζώντα Θεόν», (Δευτερονομίου δ´, 33‧ Ιησού του Ναυή γ´ 10‧ Τωβίτ ιγ´, 1) να εμφανίζεται ως ο «δούλος του ζώντος Θεού» ως ο Δανιήλ, (Δανιήλ στ´ 20) ή ως ο Ηλίας (Γ΄ Βασιλειών ιη΄10,15), ή ως ο Δαυίδ, να ορκίζεται κανείς «εις τον ζώντα Θεόν» (Ματθαίου κστ΄, 63) δεν σημαίνει απλώς ότι ο Θεός της Βίβλου είναι ένας Θεός Παντοδύναμος και ενεργός, αλλά σημαίνει ότι η Αγία Γραφή δίνει σ᾽ Αυτόν ένα από τα ονόματα με τα οποία συνδέεται περισσότερο, σημαίνει ότι η Αγία Γραφή επικαλείται την εξαιρετική ζωτικότητά Του και την ανεξάντλητη δυναμικότητά Του που δεν ατονεί και δεν κουράζεται (Ησαΐου μ΄, 28), τον αιώνιο Βασιλιά με την αβάσταχτη οργή (Δευτερονομίου κθ´, 22-29‧ Αριθμών ιδ´, 34‧ Ματθαίου γ´, 7‧ Ιωάννου γ´, 35‧ προς Ρωμαίους α´, 18). Αυτόν τον «μένοντα εις τους αιώνας», που «αντιλαμβάνεται και ρύεται και ποιεί σημεία και τέρατα εν τω ουρανώ και επί της γης» (Δανιήλ στ΄, 27). Η μεγάλη σημασία που δίνει η Αγία Γραφή στο όνομα «ζων» μαρτυρεί την αξία που έχει για τον λόγο του Θεού η ζωή.
2. Η αξία της ζωής
Την αξία της ζωής αποδεικνύουν τρείς χαρακτηρισμοί που αποδίδει σ᾽ αυτήν ο λόγος του Θεού:
α´. Η ζωή είναι πολύτιμη διότι είναι δώρο του Θεού και αν και είναι πρόσκαιρη, «ώσπερ μισθίου αυθημερινού» (Ιώβ ζ΄, 1), ο άνθρωπος είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα για να την διατηρήσει (Ιώβ β΄, 4). Μόνο ο Θεός κατέχει ζωή ατελεύτητη χωρίς διακοπή και χωρίς τέλος. Αυτός χορηγεί την ζωή σ᾽ όλα τα δημιουργήματα και σ᾽ αυτόν τον άνθρωπο. Τα πρώτα κεφάλαια της Αγίας Γραφής (Γενέσεως α´ και β´) κηρύττουν αυτή τη βασική αλήθεια. Η ζωή ούτε τυχαίως παρήχθη, ούτε από συνδρομή κάποιων φυσικών νόμων, για τούτο και δεν μπορεί να παραχθεί ζωντανός οργανισμός στο εργαστήριο.
β´. Η ζωή είναι εύθραυστη. Ολες οι ζωντανές υπάρξεις και ο ίδιος ο άνθρωπος κατέχουν τη ζωή προσωρινά, διότι από τη φύση τους υπόκεινται στον θάνατο. Η πρόσκαιρη διάρκεια της ζωής την καθιστά ευάλωτη σε κινδύνους και σε απειλές. Γι᾽ αυτό ο Θεός διατάσσει τον άνθρωπο να σέβεται τη ζωή τη δική του και των άλλων ζωντανών οργανισμών, να μην την αφαιρεί αλλά να την προστατεύει.
γ´. Η ζωή είναι ιερή. Κάθε ζωή προέρχεται από τον Θεό, αλλά η ζωή του ανθρώπου προέρχεται από Αυτόν με εντελώς ιδιαίτερο τρόπο. Για να κάνει τον άνθρωπο «ψυχήν ζώσαν» φύσηξε στο πρόσωπό του «πνοήν ζωής» (Γενέσεως β΄, 7). Με κανόνες και εντολές που νομοθέτησε ο Θεός, υπερασπίζεται την ιερότητα της ζωής από την ώρα της συλλήψεως του ανθρώπου, όταν καθίσταται ζων οργανισμός και εισέρχεται στην ζωή έως την ώρα του θανάτου, που εξέρχεται. Και τα δύο, αφετηρία και τέλος της ζωής, καθώς επίσης και όλα τα εκτεταμένως συμβαίνοντα, τα εξουσιάζει απόλυτα ο Πανάγαθος Δημιουργός Θεός.
