Τέτοιες ημέρες τον Νοέμβριο του 1970 τα μέλη της ελληνορθόδοξης κοινότητας στο προάστιο Burwood του Σύδνεϋ γιόρταζαν για πρώτη φορά τη μνήμη του Προστάτη Αγίου της νεοσύστατης ενορίας τους, του Αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού. Ακριβώς μισό αιώνα μετά και σε πείσμα των δυσκολιών που ανέκυψαν λόγω της τρέχουσας πανδημίας, τα παιδιά και τα εγγόνια τους τίμησαν με την αρμόζουσα λαμπρότητα και με τον δέοντα σεβασμό τη μνήμη του Αγίου, κατά τη συμπλήρωση εκατό ετών από την κοίμησή του.

Την άπλετη συγκίνηση των ημερών αυτών βίωσε μαζί με τους πιστούς της ενορίας και ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, ο οποίος την παραμονή της εορτής χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, ενώ την κυριώνυμο ημέρα προεξήρχε της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας.

Ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία να μιλήσει εκτενώς στο εκκλησίασμα για τον βίο, τα χαρίσματα και τη φωτεινή προσωπικότητα του τιμωμένου Αγίου, ενώ συνεχάρη θερμά την ελληνορθόδοξη κοινότητα του Burwood για την πρόοδο της ενορίας τους, σημειώνοντας ότι αυτή αποτελεί καύχημα για την Ιερά Αρχιεπισκοπή.

Αναφερόμενος στον βίο του Αγίου Νεκταρίου, παρατήρησε καταρχάς ότι ήταν ένα πρόσωπο που «πραγματικά φώτισε το σκοτάδι του κόσμου τούτου», προσθέτοντας ότι «γι’ αυτό πολύ εύστοχα ο υμνογράφος τον χαρακτηρίζει ως αστέρα νεοφανή, που στολίζει με την παρουσία του το στερέωμα της Εκκλησίας μας». Παραθέτοντας και αναλύοντας αποσπάσματα από τους ύμνους που ακούστηκαν στην Ακολουθία του Εσπερινού, στάθηκε ιδιαίτερα στον χαρακτηρισμό του Αγίου ως «πάμφωτου λύχνου», για να διακρίνει ότι παρουσιάστηκε στα έσχατα χρόνια «όχι μόνο σαν ένας λύχνος που έχει φως, αλλά σαν ένας λύχνος που είναι γεμάτος φως και δε φωτίζει μόνο τον χώρο στον οποίο βρίσκεται, αλλά δίνει φως σε όλον τον κόσμο». Έσπευσε δε να επισημάνει ότι το φως που εξέπεμπε ο Άγιος Νεκτάριος δεν ήταν δικό του, αλλά ήταν το φως του Ευαγγελίου, του οποίου τη διδασκαλία είχε ενστερνιστεί από την παιδική του ηλικία. Δηλαδή, όπως εξήγησε, όχι μόνο άκουγε τις ευαγγελικές περικοπές στην εκκλησία, αλλά προσπαθούσε να τις τηρεί και να εναρμονίζει τη ζωή του με αυτά που μας δίδαξε ο Χριστός.

Επιπλέον, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον δύσκολο προσωπικό αγώνα του Αγίου, υπενθυμίζοντας ότι ως παιδί έζησε φτωχικά χρόνια, ενώ αργότερα ως κληρικός βίωσε έντονα την αδικία και την κατασυκοφάντηση. Παρ’ όλα αυτά, διατήρησε τη ζωή του γεμάτη φως, καθότι είχε συνειδητοποιήσει ότι αυτό που οδηγεί στο φως είναι η αγάπη. «Και αγάπη είναι ο Θεός», υπογράμμισε ο Αρχιεπίσκοπος, προσθέτοντας πως γι’ αυτόν τον λόγο ο Άγιος Νεκτάριος αξιώθηκε να λάβει πλούσια τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, ένα από τα οποία ήταν και αυτό της θαυματουργίας. «Εδώ καταλαβαίνουμε ότι τελικά κάποιος άλλος έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, και αυτός είναι ο Θεός», συμπλήρωσε με έμφαση ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «η δύναμη των ανθρώπων και η δύναμη του διαβόλου που υποκινεί τους ανθρώπους στο κακό, δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δύναμη του Θεού».

Ένα ακόμα στοιχείο που καθιστά εξέχουσα την προσωπικότητα του Αγίου Νεκταρίου είναι ότι παρά τις δοκιμασίες και τις αδικίες που υπέστη, όχι μόνο από ανθρώπους ήταν εχθροί της Εκκλησίας, αλλά και από κληρικούς, εκείνος κατάφερε να διατηρήσει την εσωτερική ειρήνη, την ειρήνη της ψυχής. «Κατάφερε να επιβληθεί στην ανθρώπινη φύση», διέκρινε ο Αρχιεπίσκοπος, για να επισημάνει ότι «η ειρήνη της ψυχής ειναι μια απόδειξη οτι υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, ότι το Άγιο Πνεύμα κατοικεί σε αυτήν την ψυχή». «Διότι το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να κατοικεί σε μια ψυχή που δεν ειναι γαλήνια, που δεν ειναι ειρηνική», συμπλήρωσε.

Ο Σεβασμιώτατος, αφού μνημόνευσε με σεβασμό τους πρωτεργάτες της σύστασης της ενορίας του Αγίου Νεκταρίου, αναγνώρισε ότι και σήμερα οι άνθρωποι της συγκεκριμένης ενορίας συνεχίζουν να δίδουν την καλή μαρτυρία στην ευρύτερη κοινότητα. Απηύθυνε δε παράκληση να επιμείνουν σε αυτόν τον αγώνα, έναν αγώνα, όπως επισήμανε, υπέρ της Εκκλησίας, υπερ της Πίστεως και υπέρ του Γένους. «Είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσετε να το κάνετε και να αποτελείτε καύχημα για την Ιερά Αρχιεπισκοπή μας», τόνισε κλείνοντας ο Αρχιεπίσκοπος και ευχήθηκε σε όλους χρόνια πολλά και ευλογημένα, με την πρεσβεία και τη χάρη του Αγίου Νεκταρίου.

Σημειώνεται ότι μετά από τη Θεία Λειτουργία, παρατέθηκε λιτό γεύμα στο οποίο παρακάθησαν ο Σεβασμιώτατος κ. Μακάριος, ο Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ναού π. Γεώργιος Λιάνγκας και οι υπόλοιποι ιερείς, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ενορίας με την πρόεδρό του κ. Πηνελόπη Κιούσση, οι κυρίες της Φιλοπτώχου και εθελοντές.