Γράφει ο π.Αντώνιος Χρήστου
Yπό άλλες συνθήκες το σημερινό άρθρο θα ήταν αφιερωμένο στην αρχή της νηστείας και του σαρανταλείτουργου των Χριστουγέννων. Ομως η σύγχρονη επικαιρότητα με την έκδοση της νέας ΚΥΑ αφήνει μεν αυτή τη φορά τους Ιερούς Ναούς μας ανοιχτούς να λατρεύουμε τον Θεό, αλλά ουσιαστικά αφήνουν εκτός μας τον πιστό λαό μας να έχει πρόσβαση σε αυτόν! Το παράξενο είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά ο όρος «απαγορεύεται», στην πράξη όμως απαγορεύεται για τρεις τουλάχιστον εβδομάδες (και βλέπουμε) η Θεία Μετάληψη και κάθε λατρευτική συμμετοχή. Μας αναγκάζουν λοιπόν να ασχοληθούμε με αυτό.
Στη στήλη αυτή, από τότε που μπήκε ο Κορωνοϊός και οι συνέπειές του στη ζωή μας, ασχοληθήκαμε αρκετά και το εξετάσαμε από πολλές οπτικές γωνίες. Στο τελευταίο άρθρο είχαμε ευχηθεί να μη χρειαστεί να ασχοληθούμε και να επανέλθουμε άλλη φορά και όλα να είναι καλύτερα για όλους. Ομως το 2ο κύμα του ιού σαρώνει ακόμη παγκοσμίως όσο και στη χώρα μας‧ τα κρούσματα, οι νοσηλείες σε Μ.Ε.Θ. και οι νεκροί σπάνε μέρα με τη μέρα το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Παρόλα αυτά είχαμε προφορικές δηλώσεις από κυβερνώντες, ειδικούς και αναλυτές ότι δεν θα ζήσουμε μία γενική καραντίνα εκ νέου στη χώρα, αλλά μόνο κατά τόπους κλεισίματα, ανάλογα με τα κρούσματα σε κάθε νομό, πόλη και περιοχή.
Τελικά όμως οι εξελίξεις ανάγκασαν τους κυβερνώντες και τους ειδικούς που τους συμβουλεύουν να αναθεωρήσουν τις δηλώσεις και τις αρχικές τους εξελίξεις και να προχωρήσουν σε γενικό κλείσιμο (lockdown) με σκοπό τον περιορισμό των μετακινήσεων και κατ’ επέκταση τον περιορισμό του ιού και της εξάπλωσής του.
Στο άρθρο μας δεν θα εστιάσουμε αν σωστά πάρθηκε το μέτρο ή όχι, γνωρίζουμε ότι ήταν η έσχατη λύση‧ αλλά γνωρίζουμε επίσης και τις βλαβερές συνέπειες και το βαρύ τίμημα που «πληρώνει» η οικονομία και η ψυχική υγεία και όχι μόνο, όλων των πολιτών των χωρών που την εφάρμοσαν. Εμείς, ως Θρησκευτικός Λειτουργός-Κληρικός θα προσεγγίσουμε το θέμα -όπως είπαμε και στην αρχή- σχετικά με τη μη προσβασιμότητα στη λατρεία ή έστω για προσευχή και ένα κεράκι στους Ιερούς Ναούς μας για τους πιστούς.
Οπως λέει και ο τίτλο μας, μεγάλη απογοήτευση και στεναχώρια πλημμύρισε την καρδιά μας, όχι μόνο εμάς προσωπικά αλλά και τη μεγαλύτερη μερίδα του πιστού-συνειδητού λαού της Εκκλησίας μας, όπως αυτός εκφράζεται καθημερινά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ενημέρωσης. Μπαίνουμε προς την περίοδο προετοιμασίας για τη γιορτή των Χριστουγέννων και όπως στη Μ. Σαρακοστή και το Πάσχα, όπως και στον Δεκαπενταύγουστο, έτσι και τώρα, προς τη Μητρόπολη των Εορτών, ο κόσμος μας καλείται να απέχει από τη συνάθροιση στον οίκο Του Θεού, τα λατρευτικά του καθήκοντα και κυρίως τη Θεία Λειτουργία και Θεία Μετάληψη.
Η στεναχώρια μετατρέπεται δυστυχώς και σε βρασμό ψυχής, όταν αναλογίζεται κανείς ότι για άλλη μία φορά ό,τι αφορά το σώμα του και τις υλικές φροντίδες του συνεχίζει να υπάρχει και να λειτουργεί, έστω και με κάποιους περιορισμούς, (σούπερ μάρκετ, εστίαση σε πακέτο) αλλά ό,τι αφορά πνευματικά τον έσω άνθρωπο ως ψυχοσωματική πάντα ενότητα, αυτό τελικά απουσιάζει, και όχι μόνο δεν προβλέπεται να εκκλησιαστεί κανείς και να κοινωνήσει, αλλά απειλούμαστε όλοι εμείς οι Κληρικοί και με πρόστιμο 1.500 ευρώ! Αναγνωρίζεται η ανάγκη των κατοικιδίων να κάνουν τη βόλτα τους -και συγχωρέστε μας αλλά έτσι είναι- και το πιπί τους, αλλά δεν αναγνωρίζεται ότι ο πιστός έχει ανάγκη Σώμα και Αίμα Χριστού! Αναρωτιόμαστε γιατί;
Εχουν γίνει μετρήσεις επιστημονικές που λένε ότι τα ράφια των σούπερ μάρκετ δεν κολλάνε τους ανθρώπους Κορωνοϊό, ενώ στις Εκκλησίες, στα καθίσματα και στα στασίδια μόνο κολλάνε; Γιατί μήπως δεν πήραμε μέτρα και στις Εκκλησίες σύμφωνα με τους ειδικούς; Δεν τοποθετήσαμε τις καρέκλες στο 1,5 μέτρο; Δεν φοράμε μάσκες; Δεν βάλαμε στην είσοδο και έξοδο αντισηπτικά; Δεν αφήσαμε επαρκή αερισμό με τα παράθυρα όλα ανοιχτά (ενώ στα σούπερ μάρκετ υπάρχει κεντρικός κλιματισμός με ό,τι αυτό συνεπάγεται…); Δεν κάναμε στους Ναούς μας απολύμανση τακτικά; Δεν κράτησε ο κόσμος μας τις αναγκαίες αποστάσεις με τη διακριτική επίβλεψη των Επιτρόπων; Ανθρωπίνως ό,τι είναι να κάνουμε το κάναμε. Γιατί λοιπόν αντί να το αναγνωρίσουν και να μας έχουν εμπιστοσύνη, έρχονται να μας απαξιώσουν και ουσιαστικά να μας καταργήσουν και παροπλίσουν και όχι να μας έχουν στην πρώτη γραμμή στην προσπάθεια αυτή κατά του Κορωνοϊού αλλά και με τη στήριξη πνευματικά του Λαού μας;
Μήπως η επιστήμη (που επίσης ταπεινώθηκε μπροστά στον Κορωνοϊό και έδειξε την αμηχανία της και εν μέρη αποτυχία της με μέτρα του 5ου π.Χ. αιώνα να μεταφέρονται εν έτει 2020 μ.Χ.) δεν έχει όρια; Με τα υπάρχοντα δεδομένα είναι σίγουρο ότι οι γνώσεις μας δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν, να θεραπεύσουν και να εξαλείψουν τον ιό. Μόλις σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές (9/11/2020) ακούστηκε ότι μία Αμερικανική εταιρεία θα πλασάρει νέο εμβόλιο (υπάρχει ήδη Ρωσικό) που βέβαια χρειάζεται ακόμη έγκριση και δοκιμές στη πράξη ώστε να αποδειχτεί πόσο αποτελεσματικό θα είναι. Αλλά ας υποθέσουμε ότι θα είναι‧ χρειάζεται χρόνος για να υπάρχει επαρκής ποσότητα για όλο τον πληθυσμό, οπότε υπολογίζεται να πορευθούμε έτσι μέχρι τον Μάρτιο του 2021!
Θα πούνε πολλοί ότι αφού οι Εκκλησίες είναι ανοιχτές, απλά τη συνάθροιση περιορίζουμε και έτσι δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά η πιστοί, και γι’ αυτό τους θέλουμε υγιείς. Εννοείται. Και ποιος θέλει να αρρωστήσουμε; Αλλά μήπως με αυτή μας τη στάση υπονοούμε ότι τελικά υποχωρούμε στην πλύση εγκεφάλου όλο αυτό το διάστημα και στον ισχυρισμό ότι κολλάμε από τη Θεία Κοινωνία διαφόρων «ειδικών»; Μήπως τελικά στην πράξη δεχόμαστε ότι στον Ιερό Ναό που έχει στοιχεία του κόσμου όταν είναι εγκαινιασμένος και σε αναφορά με τη χάρη Του Θεού, δεν μας σκεπάζει η θεία χάρις και ό,τι αυτό συνεπάγεται; Τόσο ο Αγιος Συμεών Νέος Θεολόγος για τη Θεία Λειτουργία, όσο και ο Ιερός Χρυσόστομος για τη σκόνη στα Ιερά Λείψανα, όσο και ο Αγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός έλεγε: «Εάν ξέρατε πόση ευλογία έρχεται στη Θεία Λειτουργία, τότε θα μαζεύατε μέχρι και τη σκόνη από το πάτωμα της Εκκλησίας για να πλύνετε με αυτή το πρόσωπό σας…»! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα σκουπίζουμε και δεν θα σφουγγαρίζουμε το Ναό, σημαίνει όμως ότι όλα εκεί παίρνουν άλλη προοπτική επουράνια και υπεραισθητή και αυτό πρέπει να κρατήσουμε!
Κλείνοντας το άρθρο μας, να διατρανώσουμε ότι φυσικά έχουμε εμπιστοσύνη στη Διοικούσα Εκκλησία μας, και φυσικά οι ειδικοί και οι κυβερνώντες κάτι παραπάνω ξέρουν από εμάς. Αυτό όμως που και εμείς θέλουμε να τονίσουμε σε κάθε κατεύθυνση: μήπως τελικά για τους Ναούς μας υπήρχε και άλλος τρόπος; Μήπως θα μπορούσαμε με προϋποθέσεις να έχουμε έστω μερίδα πιστών στις λατρευτικές συνάξεις μας; Ας υποθέσουμε πως όχι, ούτε μεμονωμένα για προσωπική προσευχή και να κοινωνούν κάποιες Κυριακές και μεγάλες Γιορτές έστω; Γιατί αυτό το απότομο, ενώ σε άλλους χώρους και μέσα μαζικής μεταφοράς ισχύουν άλλα; Θα πει κάποιος, μα εδώ κόλλησαν και πέθαναν και Κληρικοί από Κορωνοϊό! Ποιος έκανε ιχνηλάτηση και ποιος βεβαιώνει ότι έγιναν από τους Ναούς; Κάποιοι επίσης θα πουν ότι μας νοιάζει απλά για τα χρήματα που χάνουν οι Ναοί αυτό τον καιρό! Αφού όλοι προβάλλουν την υλικότητα, φυσικά είναι και αυτό, γιατί οι Ναοί μας έχουν πάγια λειτουργικά έξοδα και πώς θα πληρώσουν το έμμισθο προσωπικό από τη στιγμή που δεν εισπράττουν; Ομως αυτό που μας ανησυχεί είναι ότι στον πνευματικό πόλεμο εναντίον του Διαβόλου μένουμε πλέον σχεδόν ανυπεράσπιστοι! Ευχόμαστε γρήγορα να περάσουν όλα αυτά και γρήγορα να επανέλθουν οι πιστοί στους Ναούς μας και το χαμόγελο στα χείλη όλων! Αμήν!
