«Βίος ανεόρταστος»
Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος
Πολλοί με ερωτούν για το τι θα πρέπει να γίνει με τους ιερούς ναούς, κατά τη διάρκεια των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανίων, που περιμένουμε. Επειδή δεν μπορώ να γράφω συνθηματολογικά σε τέτοια σοβαρά θέματα, θέλω να θέσω τρία δεδομένα.Πρώτον, ότι όντως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την πανδημία, το οποίο δεν πρέπει να μας αφήσει ασυγκίνητους. Δεν είναι προϊόν φαντασίας και δεν πρέπει να αδιαφορούμε, όταν καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι.Δεύτερον, οι εορτές που περιμένουμε είναι παγκόσμιες, δίνουν νόημα ζωής στους ανθρώπους και εορτάζονται κυρίως στους ιερούς ναούς και μάλιστα με τη Θεία Λειτουργία. Δεν μπορώ να αισθανθώ Χριστούγεννα με φωταγωγημένους δρόμους, πλατείες, δένδρα, όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός πνευματικά, χωρίς Χριστό, γιατί αυτό συνιστά υποκρισία. Τρίτον, στην Εκκλησία δεν είμαστε ένα ασύντακτο Σώμα, αλλά έχουμε συνοδικά όργανα που αποφασίζουν για όλα τα θέματα, αφού προσμετρήσουν όλα τα δεδομένα. Παρατηρώ ότι μόνον στην Ελλάδα ο κάθε κληρικός κάνει ό,τι θέλει και λέει ό,τι θέλει. Ετσι, εκτιμώ ότι η Ιερά Σύνοδος με την προεδρία του Αρχιεπισκόπου θα προβεί στις δέουσες αποφάσεις, αφού λάβει υπ’ όψιν όλα τα δεδομένα. Το επιθυμητό θα ήταν να λειτουργήσουν αυτές τις ημέρες όλοι οι ναοί, αρκεί να τηρηθούν όλα τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα. Μέχρι τώρα επαναλαμβάναμε το αρχαίο ρητό, «βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος», δηλαδή βίος χωρίς εορτές είναι δρόμος χωρίς πανδοχεία. Τώρα πια δεν μπορούμε να καταλάβουμε αυτή τη σοφία, γιατί γιορτάζουμε εορτές χωρίς «πανδοχεία».
Ετσι, χρειαζόμαστε «πνευματικά πανδοχεία», και εορταστικός βίος δεν γίνεται χωρίς εκκλησιασμό, γιατί θα ήταν «βίος αβίωτος».
Έτσι θα πάμε και στα Χριστούγεννα;
Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος
Η απόφασή μας να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά για την απαγόρευση προσκύνησης του Αγίου Σπυρίδωνος από τους πιστούς έρχεται σε μία στιγμή στην οποία το κατά πόσον θα ανοίξουν, με μέτρα φυσικά, οι εκκλησίες τα Χριστούγεννα ελάχιστα έχει συζητηθεί.
Δεν ζητήσαμε να συμμετέχουν οι πιστοί στις εκκλησιαστικές ακολουθίες που θα τελεστούν κεκλεισμένων των θυρών. Ζητήσαμε το αυτονόητο: τρεις ημέρες είναι η παράδοση της Κέρκυρας να γιορτάζεται ο άγιος, ακριβώς για να αποφεύγεται ο συνωστισμός. Με μέτρα που ήδη τηρήθηκαν το καλοκαίρι στις 11 Αυγούστου και το Πρωτοκύριακο του Νοεμβρίου, για τα οποία η τοπική Αστυνομική
Διεύθυνση μας επαίνεσε, θα μπορούσαν οι πιστοί να μη συνεχίσουν να νιώθουν αυτόν τον αποκλεισμό.
Δεν έχουμε σκοπό να επαναστατήσουμε. Εκφράσαμε και θα εκφράσουμε το παράπονό μας, την κόπωση όλων, τη θλίψη μας για την αδιαφορία της πολιτείας για τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων μας, οι οποίοι συνεχώς διαμαρτύρονται ότι παραμένουμε άπραγοι. Ειρηνικά θα χτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες το τριήμερο αυτό, στο οποίο ο Αγιος Σπυρίδων θα βρίσκεται στη θύρα (όρθιος εντός του ναού μπροστά στην κλειστή λάρνακα), όπως η παράδοση επιβάλλει, για να ατενίζει τον άδειο ναό. Ειρηνικά διαμαρτυρόμαστε για την απουσία εμπιστοσύνης προς τον λαό από την πλευρά της πολιτείας.
Διαμαρτυρόμαστε διότι είναι κάκιστη εικόνα για το κράτος να έχει τους ναούς περικυκλωμένους από την αστυνομία σαν να πρόκειται για χώρους τέλεσης αξιόποινων πράξεων. Και όλα αυτά ενώ ο κόσμος μπορεί να πάει στα σούπερ μάρκετ και στα άλλα καταστήματα τηρώντας τα μέτρα, να μείνει για λίγο, ενώ στον ναό θα μείνει ακόμη λιγότερο και θα πάρει κουράγιο. Ετσι θα πάμε και στα Χριστούγεννα;
Πηγή: Καθημερινή
