Του Σταύρου Γουλούλη
Μια επιδημία πάντα θέτει θέμα εξουσίας. Καταλήγει εκεί. Ο πολίτης υπακούει στα μέτρα προλήψεως, αλλά στο τέλος θα πει: «Τί γίνεται εδώ πέρα τόσον καιρό;». Η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο σκληρά lockdown/εγκλεισμούς και ταυτόχρονα πιο αναποτελεσματικά! Το διατύπωσε ο έχων παγκόσμια εικόνα της πανδημίας ακαδημαϊκός γιατρός Ιω. Ιωαννίδης [google: Κρήτη TV: «Sars-CoV2 και νόσος Covid-19. Πανδημία και διαφάνεια, μύθοι και αλήθειες»], τον οποίο η Κυβέρνηση έχει αγνοήσει επιδεικτικά!
Λοιπόν, ο εγκλεισμός εφαρμόζεται ως η εύκολη λύση επί μήνες τώρα για να καλύψει τη φτωχή νοσοκομειακή περίθαλψη στην Ελλάδα, αλλά και τα αδιέξοδα μιας επιεικώς μυωπικής πολιτικής. Στην αρχή μπροστά στον άγνωστο κίνδυνο όλη η Ελλάδα ενώθηκε γύρω από τους λοιμωξιολόγους, νιώσαμε, μετά από χρόνια, σαν οικογένεια ενωμένη στον κίνδυνο. Φορέσαμε μάσκες, τηρούσαμε αποστάσεις, κάναμε υπομονή να δούμε που θα βγούμε, να δοθεί ευκαιρία στην επιστημονική έρευνα να καλύψει τον άγνωστο χάρτη της πλέον ιδιόμορφης επιδημίας. Έγινε, όμως, υπερβολή στα μέτρα, έλαμψαν οι αριθμοί, η εικόνα εν ολίγοις. Κλεισμένοι εβδομάδες στα σπίτια, «σύννεφο» τα πρόστιμα.
Η κυβέρνηση συνολικά δεν πέτυχε. Αφήνει να συνωστίζονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ενώ μετέτρεψε τα νοσοκομεία σε αντι-κορωνοϊικά κέντρα, εκδιώκονται άλλοι ασθενείς, τα νοσοκομεία φρακάρουν, το νοσοκομειακό προσωπικό στα κάγκελα. Στα δημιουργούμενα αδιέξοδα παραπέμπουν στις απαγορεύσεις του μνημονίου, π.χ. μη διορίζοντας γιατρούς, μη δημιουργώντας νέες ΜΕΘ, επιστρατεύοντας ιδιωτικά νοσοκομεία, Κλείνει την οικονομία, ενώ θα έπρεπε να ανοίξει τα τεστ, να απομονώνονται οι μολυσμένοι, να προστατέψει όσους είναι στη ζώνη κινδύνου [Βλ. Ιωαννίδης, ό,π.]. Η κυβέρνηση ενδιαφερόταν να πλεονάζει ως απόλυτος αφέντης, ενώ θα έπρεπε να πλεονάζουν οι πολίτες στην εφαρμογή των μέτρων, να τα βρίσκουν μεταξύ τους στην τήρηση των αποστάσεων. Την υπερβολή ομολόγησε ο πρωθυπουργός (12.01.21): «΄Εκανα κάτι πιο σκληρό απ’ ό,τι μου είπε η Επιτροπή. Εγώ αποφάσισα να κλείσω την οικονομία» [βλ. google]. Όμως το ένα άκρο, ο πλεονασμός των μέτρων, η απειλή προστίμων, φέρνει το άλλο άκρο, αδιαφορία στα μέτρα. Φάνηκε η έλλειψη οργάνωσης του κράτους, οι αντιφάσεις, τα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», που αντί να λογικέψουν τον μεσογειακής ιδιοσυγκρασίας λαό μας, τον εξέτρεψαν. Κι όμως ο Έλληνας έχει φιλότιμο, δεν χρειάζεται να του κουνάει το δάκτυλο κανείς.
Πρώτος ο κ. Μητσοτάκης. Ο οποίος δεν είναι επιλοχίας να απειλεί φαντάρους, να μιλάει για πρόστιμο 500 ευρώ αντί των 300 ως τώρα, λες και μπορεί ο μέσος πολίτης, πενόμενος τόσα χρόνια να πληρώσει, 30, 40, 50 ευρώ. Ή ο κ. Ά. Γεωργιάδης (01.02.21) χλευάζων ότι θα αγόραζε την εταιρεία κάποιου που θα την έκλεινε λόγω …εγκλεισμοὐ! Δεν τους ενδιαφέρει η πειθώ, ύψιστη πολιτική τέχνη, ο συντονισμός του πολίτη. [Ο κ. Χρυσοχοΐδης πάντως ισορροπεί] Εφαρμόζονται μέθοδοι ασύμβατοι με την παράδοση του λαού μας. Είναι να μη λειτουργεί μετά η φαντασία του; Μερικοί, ήδη εξετράπησαν κατά των γιατρών λοιμωξιολόγων, κατά νομίμων δικαιωμάτων τους, χωρίς επιστημονικά αντεπιχειρήματα.
Δεν ενεργοποιούν το αίσθημα ευθύνης, φτιάχνουν πολίτες πρόβατα που μπορεί να πάνε και κατά γκρεμού. Έτσι, πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο, όπου οι κοινωνίες λαμβάνουν τα μέτρα τους, δεν υπάρχουν σε τέτοιο βαθμό απαγορεύσεις, αλλά και αντιδραστικότητα των πολιτών, αύξηση νεκρών. Μέσα στον πανικό, ενδιαφέρονται για κανονισμούς, για ακρίβεια, λες και κάνουμε γυμναστική. Φάρμα Ζώων «η Ελλάς»!
Ας μην αναπτύξω το πώς ο κ. Μητσοτάκης αντιμετώπισε την Εκκλησία: από την αρχή υστεροβουλία. Άδειασε την Ιερά Σύνοδο, άφησε να κάνει (συμβιβαστικές) προτάσεις και στο τέλος, σε απευθείας μετάδοση στην τηλεόραση, ως ο ηγεμών βγήκε και απαγόρευσε τελείως την είσοδο σε ναό. Έκλεισε τις Εκκλησίες για μήνες. Δεν άφησε στα Θεοφάνεια να πέσει ένας σταυρός στη θάλασσα. Για ποιο λόγο; Στη δίκη της Χρυσής Αυγής όμως, με δεκάδες χιλιάδες συγκεντρωμένους, δεν έκανε τίποτα!
Ο νέος κορωνοϊός ήλθε να «τεντώσει» τα νεύρα των πολιτών αλλά και να δείξει ποιοί κυβερνήτες ελέγχουν τον εαυτό τους, είναι φύσει ηγέτες ή αντιγράφοι μιας αμφιλεγόμενης πολιτικής κουλτούρας. Ποιοί άραγε συμβούλεψαν τον πρωθυπουργό να βγει ημίγυμνος για ένα απλό τρύπημα στο μπράτσο! Ποιοί είπαν στη σύζυγό του να κυκλοφορεί με μηχανή μεγάλου κυβισμού, να διατυμπανίζει μόδα, επιχειρήσεις. Άραγε συμμερίζονται τον σημερινό «θάνατο του εμποράκου»; Επιδημία, θάνατοι και life-style συμβιβάζονται; Κοινός νους χρειάζεται, common sense (αίσθηση), να νιώθεται η ζωή του μέσου ανθρώπου, ο ρυθμός της κοινωνίας, κι όχι να εφαρμόζονται άκριτες συνταγές αυταρχισμού. Ο πατέρας του έδειχνε περισσότερη αίσθηση πολιτικής ισορροπίας.
Τί συμβαίνει τελικά; Ο κ. Μητσοτάκης, φαίνεται, τρέφεται με τη σοκαριστική κατάσταση -έδωσε τέτοια δείγματα ως υπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά, τρομοκρατώντας, τότε, υπαλλήλους. Κι όμως κάτι άλλο συμβαίνει εδώ και παγκοσμίως; Ακαδημαϊκοί ήδη ομιλούν για εφαρμογή του «Δόγματος του Σοκ». Δεν θα υπεισέλθω σε αρχειακό υλικό που δεν ελέγχω.
Πάντως, ίδια κατάσταση υπήρχε στη δικτατορία, «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» κ.τ.ο, Όμως ο λαός δεν ξεχνά ότι τότε έγινε η μεγάλη βρωμοδουλειά, η προδοσία της Κύπρου, από «πατριώτες». Αυτά τα κατάλοιπα πληρώνουμε έως σήμερα. Στην Ελλάδα τυπικά εξαίρεται η ασφάλεια πολιτών, ουσιαστικά όμως συντελείται έλεγχος συνειδήσεων. Γιατί όλα αυτά; Το τελευταίο εκβάν θα δείξει, αμείλικτα: «Cui bono?»
