Του Εμμανουήλ Καρακούση

 

Είναι αλήθεια ότι ακούμε συχνά για τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τα προβλήματα, τα οποία απασχολούν τα κατά τόπους ιεραποστολικά κλιμάκια. Πολλές φορές όμως η θεωρία διαφέρει από την πραγματικότητα.

Πηγαίνοντας στο Μαλάουι, ζεις αυτή την πραγματικότητα, από τον τρόπο με τον οποίο σε αντιμετωπίζουν οι ιθαγενείς, από τις ποικίλες τριτοκοσμικές ασθένειες και γενικότερα από τις αντιξοότητες της καθημερινότητας. Μέσα σε όλη αυτή τη νεφελώδη και δυσχερή κατάσταση, όμως, υπάρχει περίσσια η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Πώς; Όχι με λογικές εξηγήσεις, όχι με μαθηματικές πράξεις, όχι με επαγωγική σκέψη αλλά με το θαύμα της πίστεως και της προσευχής.

Βασική αρχή του υπεύθυνου της ιεραποστολής είναι η προσευχή. Γι’ αυτό και τη ζητάει κάθε φορά από εμάς. Οι χαιρετισμοί, το απόδειπνο και κάθε είδους ακολουθία μάς συνοδεύουν στις ιεραποστολικές εξορμήσεις. Ο σταυρός, η ευχή, το κομποσκοίνι, ακαταμάχητα όπλα στις μηχανορραφίες του εχθρού.

Αξιοθαύμαστη προσπάθεια γίνεται και στο μέρος της μετάφρασης των ιερών κειμένων. Επίπονο, δαπανηρό και βαθιά πνευματικό έργο, που διαφαίνεται ότι θα καταστεί τεράστια παρακαταθήκη για το λαό του Μαλάουι. Όσον αφορά στις βαπτίσεις, τελούνται με όλη την ιεροπρέπεια του μυστηρίου και μόνο αν έχει προηγηθεί τουλάχιστον ένα έτος κατηχήσεως.

Καθ’ ότι όμως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο πνεύμα, οι ιθύνοντες της ιεραποστολής μεριμνούν και για τα του σώματος. Καθημερινά σιτίζονται περί τα 400 παιδιά, μη συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών, οι οποίες αιτούνται βοηθείας. Μηνιαίως διανέμεται ανθρωπιστική βοήθεια προερχόμενη κυρίως από τα εμπορευματοκιβώτια, που η αγάπη όλων μας φρόντισε, συνέλεξε και απέστειλε από την αποθήκη της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής. Σαπούνι, γάλα σε σκόνη, ζυμαρικά, αλεύρι, ζάχαρη είναι μερικά μόνο από τα είδη αυτά.

Μερικοί από εμάς ίσως αναρωτηθούν για τα κίνητρα του να γίνει κάποιος Ορθόδοξος στην πολύπαθη χώρα του Μαλάουι. Σας διαβεβαιώνω ότι στην πλειοψηφία τους οι άνθρωποι, που προσέρχονται συνειδητά στην Ορθοδοξία, αναζητούν την Αλήθεια, καθώς έχουν κουραστεί από τα ψεύδη των αιρέσεων. Μάλιστα, μερικοί από αυτούς θέτουν διάφορες ερωτήσεις όπως: “Γιατί η Ορθοδοξία άργησε τόσο να έρθει στο Μαλάουι;”

Εν κατακλείδι, θέλω να επισημάνω, ότι, όπως και στην προσευχή η αιχμή του δόρατος είναι το βίωμα, έτσι και με την παρουσία μας στον τόπο της ιεραποστολής η προαίρεση και το ενδιαφέρον γίνονται πράξη και συνειδητός τρόπος ζωής. Ευχή και προτροπή μου είναι ο καθένας από εσάς, εάν οι περιστάσεις της ζωής τού το επιτρέπουν να γίνει συμμέτοχος στην επιτέλεση της Ορθόδοξης μαρτυρίας στα έθνη