Γεύμα παρέθεσε σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και στα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Στην προσφώνηση του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε πως «η Εκκλησία είναι εκείνη η οποία, μέσα στην δραματική κοινωνική και οικονομική κρίση και κατά το μέρος που της αναλογεί, έχει αποτρέψει την ρήξη του κοινωνικού ιστού και, επέκεινα, της κοινωνίας μας».
Το πλήρες κείμενο της προσφώνησης του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει ως εξής:
«Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,
Κατά την Εορτή της Ορθοδοξίας η Εκκλησία μας υψώνει, νικηφόρως, τις ιερές Εικόνες και τα ιερά Λάβαρα που ποτίσθηκαν ανά τους αιώνες με το αίμα και το δάκρυ των Αγωνιστών της Πίστης μας. Της Ορθόδοξης Πίστης, η οποία συνιστά την διήκουσα πνευματική γραμμή του Έθνους των Ελλήνων και της μετά Χριστόν ιστορίας του. Ακριβώς για το λόγο αυτόν Πολιτεία και Εκκλησία δείχνουν, καθεμιά κατά τον προορισμό και την αποστολή της σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος και της Χριστιανικής Διδασκαλίας αντιστοίχως, την διαδρομή του Ελληνισμού όχι μόνον ως προς το παρελθόν του αλλά, κυρίως, ως προς το μέλλον του και την ιστορική του συμβολή στην Ευρωπαϊκή και την Παγκόσμια Κοινότητα.
Κατά την Εορτή της Ορθοδοξίας οφείλουμε να διατηρούμε προ οφθαλμών την απόφαση της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης του 843 μ.Χ., η οποία αναστήλωσε οριστικώς τις Άγιες Εικόνες. Η τελική περιθωριοποίηση των εικονοκλαστών ενέχει κορυφαίο δογματικό και ουσιαστικό συμβολισμό. Και τούτο διότι κατά τον Ιωάννη Δαμασκηνό («Περί εικόνων, Λόγος Α΄») «υπόμνημα γαρ εστί η εικών», περαιτέρω δε οι εικόνες γενικώς είναι «ασίγητοι κήρυκες εν αήχω φωνή τους ορώντας διδάσκουσαι». Υπόμνημα, λοιπόν και ασίγητος κήρυκας που ανοίγει τον δρόμο στον Άνθρωπο να συναντήσει, οριακώς, τον Δημιουργό του. Σε τελική ανάλυση να γίνει εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού του.
Αυτός ο δρόμος της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι, διαχρονικώς, ποτισμένος με δάκρυ και αίμα. Δάκρυ και αίμα υπέρ του Χριστού και του Έθνους. Αυτή την αποστολή καλείται και σήμερα να φέρει σε πέρας η Ορθόδοξη Εκκλησία:
Πρώτον, στη Χώρα μας. Διότι η Εκκλησία είναι εκείνη η οποία, μέσα στην δραματική κοινωνική και οικονομική κρίση και κατά το μέρος που της αναλογεί, έχει αποτρέψει την ρήξη του κοινωνικού ιστού και, επέκεινα, της κοινωνίας μας.
Και, δεύτερον, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η οποία οφείλει ν’ αντιληφθεί ότι ο τρίτος βασικός της πυλώνας –μετά την Αρχαία Ελλάδα του πνεύματος και την Αρχαία Ρώμη των θεσμών- είναι η Χριστιανική Διδασκαλία. Η Διδασκαλία, που εκπορεύεται από την Επί του Όρους Ομιλία, η διδασκαλία της Καταλλαγής, της Αγάπης και της Αλληλεγγύης. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εκείνη η οποία, με βάση την ιστορία της και τις θυσίες της, μπορεί να διδάξει καλύτερα και την Ευρώπη ως προς το χρέος της απέναντι στον Άνθρωπο. Αφού, όπως αποδεικνύει η οξύτατη προσφυγική κρίση, κέντρο βάρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι το νόμισμα αλλά ο Άνθρωπος. Πάνω σ’ αυτή την βάση θα κριθεί τελικώς αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θα υπάρξει και θα οδηγηθεί στην ολοκλήρωσή της ή θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Σ’ αυτή τη Χώρα, την Ελλάδα, με τη μικρή εδαφική έκταση και τον αντίστοιχο πληθυσμό, αλλά με μια ιστορική διαδρομή χιλιετιών που δεν έχει γνωρίσει άλλη χώρα, αναλογεί, και πάλι, η μέγιστη ευθύνη της διδαχής του χρέους για την Ευρώπη αλλά και για την Ανθρωπότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και ο Δυτικός Πολιτισμός κατάγονται από την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Όμως, όπως ήδη τόνισα, η Ελλάδα και ο Ελληνισμός πορεύονται εδώ και αιώνες από κοινού με την Ορθοδοξία. Κι αυτή την κοινή πορεία σηματοδοτεί, μ’ εξέχοντα εμβληματικό τρόπο, η σημερινή Εορτή της Ορθοδοξίας.
Εύχομαι οι ευλογίες Σας και το έργο Σας, καθώς και οι ευλογίες και το έργο της όλης Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, να δείχνουν το δρόμο του χρέους των Ελλήνων προς την κατεύθυνση της καταξίωσης του Ελληνικού Λαού και της ευόδωσης των Εθνικών μας Δικαίων»
