Της Σοφίας Χρήστου
Με τη σκέψη «Κανένας ανάπηρος μόνος του, από όπου κι αν είναι», μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών (ΠΑΣΠΑ) γυρίζουν καθημερινά τα σημεία συγκέντρωσης των προσφύγων, αναζητώντας άτομα με κινητική αναπηρία, τα οποία και μεταφέρουν στον ξενώνα που διαθέτει ο Σύλλογος, για να τους προσφέρουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
«Ο Σύλλογός μας μετρά ήδη 40 χρόνια λειτουργίας, βοηθώντας σημαντικά άτομα με βαριά κινητικά προβλήματα, ανάπηρους. Ωστόσο, εδώ και έναν χρόνο ευαισθητοποιημένοι σχετικά με το Προσφυγικό στη χώρα μας, κάνουμε επισκέψεις στα σημεία συγκέντρωσης των προσφύγων, όπως, π.χ., στο λιμάνι του Πειραιά, στις πύλες Ε1, Ε2 και Ε3, στην Πλατεία Βικτωρίας, στο Γαλάτσι κ.λπ., προκειμένου να εντοπίσουμε πρόσφυγες που έχουν κάποια αναπηρία και να τους βοηθήσουμε», τονίζει στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών, Αθανάσιος Βίγλας.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι πρόσφυγες με αναπηρία στη χώρα μας είναι τραγική, σύμφωνα με τον ίδιο. «Αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες. Τους βλέπεις να κοιμούνται κάτω στο χώμα, στο τσιμέντο… Στόχος μας είναι να τους παράσχουμε φιλοξενία, αλλά και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στα δωμάτια που διαθέτουμε. Θέλουμε να τους στηρίξουμε, να μην ταλαιπωρούνται!».
Ο ξενώνας του ΠΑΣΠΑ, ο οποίος δημιουργήθηκε με δωρεά, βρίσκεται ακριβώς δίπλα από τα γραφεία του Συλλόγου, στον πεζόδρομο της Όθωνος Σταθάτου 37-39, στα Κάτω Πατήσια, και οι χώροι του είναι κατάλληλοι και προσβάσιμοι στα άτομα με αναπηρία.
«Στον συγκεκριμένο ξενώνα ο Σύλλογος αρχικά στέγαζε άπορα μέλη μας, παραπληγικούς, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε ένα ζεστό και φιλόξενο σπίτι για τους πρόσφυγες. Διαθέτει τρία δίκλινα δωμάτια με μπάνιο και κουζίνα, όπου μαγειρεύουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες το φαγητό τους».
Ωστόσο, η βοήθεια των μελών και των εθελοντών του Συλλόγου δεν περιορίζεται στην προσφορά στέγης και φαγητού. «Έχουμε και ένα μικρό γυμναστήριο, που είναι για τα μέλη τας, αλλά πλέον σε αυτό έχουν πρόσβαση και οι πρόσφυγες-φιλοξενούμενοί μας, ενώ δίπλα από τα γραφεία μας υπάρχουν, για την εκπαίδευσή τους και την επικοινωνία με δικούς τους ανθρώπους, ηλεκτρονικοί υπολογιστές».
«Φροντίζουμε για την αναψυχή και τη διασκέδαση των προσφύγων. Τους πήραμε με το βανάκι μας και τους ξεναγήσαμε στην Αθήνα. Κάναμε βόλτες, τους δείξαμε τα αξιοθέατα της πρωτεύουσας, πήγαμε στην καφετέρια και σε διάφορους άλλους χώρους αναψυχής. Δεν θέλουμε να τους κρατήσουμε κλεισμένους μέσα», λέει ο κ. Βίγλας και προσθέτει: «Επίσης, φροντίζουμε για τη νοσοκομειακή τους κάλυψη, τα φάρμακά τους, την ένδυσή τους, τα είδη πρώτης ανάγκης, τα αναλώσιμα, π.χ. πάνες, και για τα αναπηρικά καροτσάκια».
Οι πρώτες κουβέντες των ανάπηρων προσφύγων όταν φθάνουν στον ξενώνα είναι, σύμφωνα με τον κ. Βίγλα: «Μας πήρατε από την κόλαση και μας φέρατε στον παράδεισο!», ενώ η πρώτη ερώτηση που κάνουν είναι: «Θα μας διώξετε σύντομα;». «Μας παρακαλάνε για να μείνουν, γιατί εδώ νιώθουν ασφαλείς», αναφέρει ο ίδιος.
Οι πρώτες κουβέντες των ανάπηρων προσφύγων όταν φθάνουν στον ξενώνα είναι, σύμφωνα με τον κ. Βίγλα: «Μας πήρατε από την κόλαση και μας φέρατε στον παράδεισο!»
Ωστόσο, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΠΑΣΠΑ, παρόλο που ταλαιπωρούνται, δεν θέλουν με τίποτα να αποχωριστούν τις οικογένειές τους.
«Την πρώτη μέρα, θυμάμαι, που ψάχναμε με εθελοντές για πρόσφυγες με αναπηρία, ήρθαν 7-8 οικογένειες που είχαν κάποιο μέλος με αναπηρία και μας ικέτευαν να τους πάρουμε όλους. Δεν αποχωρίζονταν τις οικογένειές τους. Δυστυχώς, όμως, δεν έχουμε τη δυνατότητα για όλους».
«Σε μια άλλη επίσκεψή μας στο λιμάνι του Πειραιά βρήκαμε μια 18χρονη από τη Συρία, την Ντόρα, με την οικογένειά της. Η κοπέλα είχε ακρωτηριασμένο το ένα της πόδι από τον πόλεμο. Μετά τις ενέργειές μας, χωρίς καμία βοήθεια, έγινε χειρουργική επέμβαση και της τοποθετήθηκε πρόσθετο μέλος. Μετακινείται τώρα με αναπηρικό αμαξίδιο και είναι μια χαρά. Σκεφτείτε πως η κοπέλα και η οικογένειά της κοιμούνταν στο λιμάνι του Πειραιά, στην πύλη Ε1, έξω, κάτω από άθλιες συνθήκες», διηγείται ο κ. Βίγλας.
«Ένας άλλος πρόσφυγας, ανάπηρος, διήνυσε 5.000-6.000 χλμ. πάνω στους ώμους ενός φίλου του για έρθει στη χώρα μας», συνεχίζει ο ίδιος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το διάστημα ο Σύλλογος Παραπληγικών φιλοξενεί 10 πρόσφυγες από τη Συρία, ενώ μέχρι στιγμής από τον ξενώνα έχουν περάσει 18 άτομα, ηλικίας από 14 έως 60 ετών. Ήδη έχουν προωθηθεί δύο πρόσφυγες στη Γερμανία και ένας στη Γαλλία, ενώ υπάρχει μέριμνα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους στη Γερμανία άλλοι τρεις.
Επίσης, έως τώρα έχουν αγοραστεί και δοθεί στους πρόσφυγες με κινητικά προβλήματα 10 αναπηρικά αμαξίδια, που και αυτά αγοράστηκαν με έξοδα των μελών και των φίλων του Συλλόγου.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Παραπληγικών έχει μεγάλη οικονομική ανάγκη, ενώ ζητούνται και εθελοντές για να μπορέσει να συνεχίσει το έργο του.
«Χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια. Όλα τα έξοδα καλύπτονται από μέλη και φίλους του Συλλόγου μας και κάποιες φορές σε συνεργασία με κρατικούς φορείς», λέει ο πρόεδρος του ΠΑΣΠΑ και προσθέτει: «Έχουμε, επίσης, μεγάλη ανάγκη από εθελοντές. Όποιος επιθυμεί να βοηθήσει από τον χώρο της Υγείας παρακαλούμε να στείλει το βιογραφικό του στο e-mail: [email protected] ή να επικοινωνήσει στα τηλ.: 210-8312740 και 210-8327011».
Καταλήγοντας, στο ερώτημα αν θα συνεχίσουν τη δράση τους, η απάντηση από τον κ. Βίγλα είναι αφοπλιστική: «Αναμφισβήτητα και με μεγαλύτερη ένταση! Θα συνεχίσουμε και σε άλλες περιοχές, π.χ. τον Σκαραμαγκά, για να αντιμετωπίσουμε και νέα περιστατικά».
