Του Γεωργίου Αθ. Τσούτσου
Οι σκοτεινές πλευρές της πολιτικής του Ν. Φίλη στην Παιδεία φωτίζονται διαδοχικά, καθώς γνωστοποιούνται οι αλλαγές στο πρόγραμμα της διδασκαλίας της Ιστορίας, ενώ συρρικνώθηκαν τα Αρχαία Ελληνικά και, προφανώς, έπεται συνέχεια. Η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων σε πρόσφατη ανακοίνωσή της κατήγγειλε τη νέα εγκύκλιο του υπουργείου, σύμφωνα με την οποία θα διδάσκονται συνοπτικά και δεν θα εξετάζονται τα εξής κεφάλαια της ελληνικής Ιστορίας: «Κυκλαδικός Πολιτισμός», «Μινωικός Πολιτισμός», «Μυκηναϊκός Πολιτισμός», «Ο Πρώτος και ο Δεύτερος Ελληνικός Αποικισμός», «Η σημασία των Περσικών Πολέμων», «Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος» και «Ο Φίλιππος Β’ και το Οικουμενικό Κράτος του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
Στην ανακοίνωση της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων καταγγέλλεται μεταξύ άλλων ότι: «Η κατάργηση της εξετάσεως των συνοπτικώς διδασκομένων αυτών κεφαλαίων της Ιστορίας, όπως συνέβη και με τα Αρχαία Ελληνικά, κατ’ ουσίαν οδηγεί στην πλήρη άγνοια από τους μαθητές των θεμελιωδών αυτών σελίδων της Ιστορίας και του πολιτισμού μας και συρρικνώνει δραματικά την ανθρωπιστική παιδεία και τη μόρφωση των νέων μας». Η γνώση του παρελθόντος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον. Αναλόγως με τον τρόπο που βλέπει ένας άνθρωπος ή μια κοινωνία το παρελθόν της προσδιορίζεται ο τρόπος με τον οποίο δρα στο παρόν και στο μέλλον.
Οι Ελληνες επί μακρόν δεν διέθεταν δικό τους κράτος, αλλά επέζησαν και διακρίθηκαν χάρη στην ισχυρή τους ταυτότητα, την οποία διέσωσε σε σημαντικό βαθμό η Εκκλησία. Είναι, όμως, αληθές ότι κατά καιρούς καταβάλλονταν προσπάθειες για αλλοίωση της ταυτότητάς τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το παιδομάζωμα επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η ιταλική κατοχή στα Δωδεκάνησα.
Αφ’ ης στιγμής η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος, η ιστορική επιστήμη χρησιμοποιήθηκε για να ελέγξει τις εξελίξεις. Οι Ελληνες εξοικειώθηκαν περισσότερο με το αρχαίο παρελθόν τους και απομακρύνθηκαν από τη βυζαντινή κληρονομιά. Τούτο έγινε για να περιοριστούν οι δεσμοί τους με τους αδελφούς τους που είχαν μείνει εκτός συνόρων. Επίσης, για να επιταχυνθεί η σύνδεσή τους με τα ιδεολογικά και κοινωνικοπολιτικά ρεύματα της Δύσης και να περιοριστούν η καλλιέργεια και η ανάπτυξη της Ορθοδόξου πνευματικότητος στην ελληνική κοινωνία. Η Ορθοδοξία αντιμετωπιζόταν και αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη από γεωπολιτική σκοπιά όσον αφορά στην Ελλάδα, λόγω της υποτιθέμενης ρωσικής επιρροής. Η ιστορική επιστήμη συνδέεται με τη νεοελληνική αυτοσυνειδησία και ως προς τούτο υπόκειται κατά καιρούς σε διάφορες πιέσεις και επιρροές. Η Οκτωβριανή Επανάσταση είχε ως αποτέλεσμα την άμβλυνση των αντιεκκλησιαστικών τάσεων στις οποίες αναφερθήκαμε προγενέστερα. Τούτο διότι η Εκκλησία θεωρήθηκε ότι περιορίζει την εξάπλωση στον ελληνικό χώρο των αριστερών ιδεών. Καθώς, όμως, πλησιάζουμε προς το 1990, έτος πτώσεως του υπαρκτού σοσιαλισμού, διακρίνεται η σταδιακή στοχοποίηση της Εκκλησίας ενόψει των νέων γεωπολιτικών πραγματικοτήτων.
Η Ορθοδοξία αντιμετωπιζόταν και αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη από γεωπολιτική σκοπιά όσον αφορά στην Ελλάδα, λόγω της υποτιθέμενης ρωσικής επιρροής
Η επιδιωκόμενη αποκοπή των Ελλήνων από την αρχαία τους κληρονομιά γίνεται τα τελευταία χρόνια με το σκεπτικό ότι ο σύγχρονος Ελληνισμός προέρχεται από τον εθνικισμό του 19ου αιώνα και ταυτίζεται με την έννοια του έθνους-κράτους. Η αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα γίνεται κατά τρόπο αποσπασματικό και ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός εμφανίζεται νεωτερικός και ορθολογιστικός, ώστε να ενισχύσει τα τρέχοντα ιδεολογικά και κοινωνικο-πολιτικά ρεύματα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας. Η ιστορική επιστήμη χρησιμοποιείται καταχρηστικώς για να ελέγξει την ελληνική αυτοσυνειδησία και να της προσδώσει χαρακτηριστικά που δεν της ανήκουν.
Η επίθεση του Ν. Φίλη στην Παιδεία είναι δυστυχώς μέρος αυτής της άκριτης και εθελόδουλης προσαρμογής της εκπαιδευτικής πραγματικότητας σε παγκοσμιοποιημένα σχήματα, τα οποία αναιρούν τη νεοελληνική αυτοσυνειδησία και δημιουργούν πολίτες χωρίς ιστορική συνείδηση. Η κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να ελεγχθεί ως προς το γεγονός ότι δεν εκφράζει πραγματικά τις -μειοψηφικές- δυνάμεις της Αριστεράς, όπως άλλωστε επισήμανε και ο Μανώλης Γλέζος. Στην πραγματικότητα, η πολυσυλλεκτική αυτή Αριστερά οριοθετεί -εκ των άνω προς τα κάτω- μια νέα «Αριστερά», με σαφή αντιϊστορικά χαρακτηριστικά, η οποία αναπαράγει ιδεολογικά στερεότυπα και αξίες της αμερικανικής «Αριστεράς».
