Tης Εύας Μαριανού, ιατρού, απόφοιτης κατηχήτριας της Αποστολικής Διακονίας
H μελέτη των προφητειών ήταν πάντα επίκαιρη και δημοφιλής. Τι είναι, όμως, μια προφητεία; Η προφητεία είναι έκφραση της βούλησης του Θεού που σκοπό έχει να ενισχύσει την πίστη μας και να μας προετοιμάσει πνευματικά για τα επερχόμενα.
Φυσικά, δεν είναι όλες οι προφητείες αληθινές. Μόνο όποιος έχει τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή μόνο ένας Αγιος, μπορεί να προφητεύσει. Το προφητικό χάρισμα δίνεται σε ανθρώπους με την ειδική αποστολή να προετοιμάσουν τον λαό του Θεού και δεν έχει καμιά σχέση με τη μαντική τέχνη και τον πνευματισμό, στα οποία μιλάει το «αντίθετο πνεύμα».
Η Παλαιά Διαθήκη είναι ολόκληρη μπορούμε να πούμε μια σταδιακή αποκάλυψη για την έλευση του Χριστού μέσα από μια σειρά προφητειών. Με κάθε λεπτομέρεια, ο περιούσιος λαός του Θεού μετέχει της γνώσης που θα του επιτρέψει να αναγνωρίσει τον Μεσσία, όταν Αυτός έρθει στον καθορισμένο χρόνο.
Ας δούμε μερικές από αυτές:
Θα έρθει Αυτός που θα εφαρμόσει το κατ’ οικονομία σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία για του ανθρώπινου γένους.
«Εχθρα θα βάλω ανάμεσα σ’ εσένα και στη γυναίκα κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της. Εκείνος θα σου συντρίψει το κεφάλι κι εσύ θα του πληγώσεις τη φτέρνα» (Γεν. 3,15).
«Ο Μεσσίας θα καταγόταν από τη φυλή του Ιούδα. Δεν θα λείψει το σκήπτρο από τον Ιούδα, ούτε νομοθέτης από ανάμεσά του, μέχρι που θα έρθει ο Σηλώ και σ’ Αυτόν θα υπακούνε οι λαοί» (Γένεση 49:10).
Η γέννηση του Κυρίου από την Παρθένο Μαρία: «Γι’ αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει σημάδι. Δείτε, η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο και θα ονομαστεί Εμμανουήλ» (Ησαΐας 7:14).
Ο τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η ταπεινή Βηθλεέμ: «Κι εσύ Βηθλεέμ, περιοχή του Ιούδα, δεν είσαι καθόλου ασήμαντη ανάμεσα στις επιφανέστερες πόλεις του Ιούδα, γιατί από σένα θα βγει αρχηγός, που θα καθοδηγήσει τον λαό μου, τον Ισραήλ» (Μιχαίας 5:12).
Το τίμημα της προδοσίας θα ήταν τριάντα αργύρια: «Κι εκείνοι έστησαν την αμοιβή μου, τριάντα αργύρια» (Ζαχαρίας 11:12).
Ο σταυρικός θάνατος του Ιησού: «Σύναξη πονηρών ανθρώπων με περιτριγύρισε. Τρύπησαν τα χέρια μου και τα πόδια μου» (Ψαλμός 22:16). Η ταφή Του: «Και ο τάφος του ορίστηκε με τους κακούργους. Ομως, στον θάνατό Του στάθηκε με τον πλούσιο, γιατί δεν έκανε ανομία, κι ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα Του» (Ησαΐας 53:9) και η Ανάστασή Του: «Γιατί, δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον Αδη, κι ούτε θα αφήσεις τον όσιό σου να φθαρεί» (Ψαλμός 16:10).
Η Καινή Διαθήκη, πάλι, περιγράφει την εκπλήρωση των προφητειών της Π.Δ. περί του Χριστού. Ο Χριστός μας είναι ο συνδετικός και ερμηνευτικός κρίκος και για τις δύο διαθήκες όπως βεβαιώνει ο ίδιος. «Καὶ τοῦ ἔδωκαν τὸ βιβλίον τοῦ Ἡσαΐα τοῦ προφήτου καὶ ἀφοῦ τὸ ξετύλιξε εὑρῆκε τὸ μέρος, ὅπου ἦτο γραμμένον, Πνεῦμα Κυρίου εἶναι ἐπάνω μου, διότι μὲ ἔχρισε. Μὲ ἔστειλε νὰ φέρω εἰς τοὺς πτωχοὺς χαρμόσυνον ἄγγελμα, νὰ θεραπεύσω ἐκείνους ποὺ ἔχουν συντετριμμένην καρδιά, νὰ κηρύξω εἰς αἰχμαλώτους ἀπελευθέρωσιν καὶ εἰς τοὺς τυφλοὺς ἀνάβλεψιν, νὰ ἐλευθερώσω ἐκείνους ποὺ πιέζονται,νὰ κηρύξω τὸ ἔτος τῆς εὐνοίας τοῦ Κυρίου.
Καὶ ἀφοῦ ἐτύλιξε τὸ βιβλίον καὶ τὸ ἔδωκε εἰς τὸν ὑπηρέτην ἐκάθησε καὶ τὰ μάτια ὅλων εἰς τὴν συναγωγὴν ἦσαν προσυλωμένα ἐπάνω του. Ἄρχισε δὲ νὰ τοὺς λέγει: “Σήμερα ἔχει ἐκπληρωθῆ εἰς τὰ αὐτιά σας ἡ γραφὴ αὐτή”» (Λουκά 4, 17-21).
Κι όπως πολύ όμορφα περιγράφει ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Προέλαβε την Καινή η Παλαιά και ηρμήνευσε την Παλαιάν η Καινή. Και πολλακις είπον ότι δύο Διαθήκαι και δύο παιδίσκαι και δύο αδελφαί τον ένα Δεσπότην δορυφορούσι». Επίσης στην Κ.Δ. ο Χριστός προφητεύει γεγονότα που θα συμβούν είτε στο κοντινό μέλλον, όπως η καταστροφή της Ιερουσαλήμ που συνέβη το 70 μ.Χ. «Ἀλήθεια σᾶς λέγω, θὰ ἔλθουν ὅλα αὐτὰ εἰς τὴν γενεὰν αὐτήν» (Ματθ. 23, 36), αλλά και αυτά που θα συμβούν στους έσχατους χρόνους.
Είναι όμως σημαντικό να υπογραμμίσουμε την προειδοποίηση του Κυρίου που αφορά σε ψευδοπροφήτες και ψευδοπροφητείες και που στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα επίκαιρη, αφού λόγω της κρίσης και των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή, η προφητολογία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Κι ενώ για όσους δεν είναι συνειδητά μέλη της Εκκλησίας μας μπορούμε να βρούμε κάποια δικαιολογία, αφού η εσχατολογία χρησιμεύει μάλλον για να ικανοποιηθούν προσωπικές φαντασιώσεις ή ιδέες εθνικού μεγαλείου, οι πιστοί δεν έχουμε καμία.
Καθετί εσχατολογικό πρέπει να μας ωθεί σε περισσότερη προσευχή και ειλικρινή μετάνοια, δηλαδή σε ριζική αλλαγή του τρόπου σκέψης και αντίληψης του κόσμου μας και επομένως και του τρόπου ζωής μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως στοχεύουμε στην ουράνια Ιερουσαλήμ, να εμπιστευτούμε το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία μας και να πορευτούμε με την ακλόνητη πεποίθηση πως οι προφητείες θα ερμηνευτούν με ασφάλεια μόνο εφόσον πραγματοποιηθούν. Αλλιώς οι υπολογισμοί και η αριθμολογία ενέχουν σοβαρό κίνδυνο πλάνης και δημιουργούν πανικό και ανασφάλεια. Εμείς ούτε τον χρόνο αλλά και ούτε τον τρόπο με τον οποίο τα γεγονότα θα εξελιχθούν γνωρίζουμε, παρά μόνον ο Θεός. «Ποια όμως μέρα και ώρα θα έρθει το τέλος, κανένας δεν το ξέρει· ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά μόνον ο Πατέρας μου» (Ματθ. 24, 36).
