Ρεπορτάζ: Μαρία Μπραουδάκη, Δήμητρα Παλαιολόγου, Ελένη Χριστοδουλοπούλου
Περίπου 20 παιδιά από διάφορες περιοχές της χώρας, από 7 έως 15 χρόνων, απευθύνθηκαν μέσω της «Κιβωτού της Ορθοδοξίας» στον Αρχιεπίσκοπο, για να του μεταφέρουν τις δικές τους σκέψεις για το τι περιμένουν από τον ίδιο και την Εκκλησία. Σε όλα τα γράμματα, που είναι γραμμένα σε απλό χαρτί, κάτι σαν σημειώματα προς έναν δικό μας άνθρωπο, χωρίς να τηρούνται τα τυπικά, περιγράφεται ένας απλός κόσμος χωρίς πολέμους, βία και φτωχούς, για τον οποίο τα παιδιά ζητούν από τον κ. Ιερώνυμο να επιδιώξει να τον «δημιουργήσει» –προφανώς με τη δύναμη που του δίνει η πίστη του στον Θεό– για να βρουν μέσα σε αυτόν καταφύγιο και ασφάλεια οι πάντες, και κυρίως οι πλέον αδύναμοι.
Τα παιδιά, εκτός από τα «κάστρα» που θέλουν να υψωθούν γύρω τους για να προστατευθούν, ζητούν από τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας να τα βοηθήσει ώστε να αποκτήσουν απλά καθημερινά πράγματα (παιχνίδια, ρούχα, δουλειά για τους γονείς), αφού, λόγω και της κρίσης, δεν μπορούν να τα έχουν. Υπάρχουν παιδιά που, αν και ήθελαν να ζητήσουν «πολλά», όπως να σταματήσει τους δικηγόρους από το να τους βγάλουν από το σπίτι, περιορίζονται στα πολύ απλά, με την ελπίδα ότι θα υπάρχει ανταπόκριση.
Υπάρχει – δεν υπάρχει ανταπόκριση, όλα τα παιδιά, έμμεσα η άμεσα, εκφράζουν την αγωνία τους και για το μέλλον των νέων, προσβλέποντας στη δύναμη της Εκκλησίας και διατυπώνοντας με απλό τρόπο τις σκέψεις τους, οι οποίες –μέσα από την απλοϊκότητά τους– κρύβουν την ανησυχία των παιδιών για το αύριο.
Ο Άγγελος είναι ένα παιδί μόλις δέκα χρόνων, αλλά μέσα σε λίγες γραμμές λέει ό,τι λένε οι μεγάλοι σε λόγους και λογύδρια: «Θέλω, σε παρακαλώ, να δώσεις μια μόνιμη δουλειά στους γονείς μου, τρόφιμα στα παιδιά της Αφρικής και, πάνω απ’ όλα, με την πίστη στον Χριστό να βοηθήσεις ανθρώπους που έχουν ανάγκη εσένα». Έτσι απλά, ο δεκάχρονος θέτει τα «αιτήματά του» στον κ. Ιερώνυμο, αποκαλύπτοντας με συγκλονιστικό τρόπο τον κόσμο της αβεβαιότητας που ζει, λόγω της ανεργίας των δικών του.
Θέλω, σε παρακαλώ, να δώσεις μια μόνιμη δουλειά στους γονείς μου, τρόφιμα στα παιδιά της Αφρικής και, πάνω απ’ όλα, με την πίστη στον Χριστό να βοηθήσεις ανθρώπους που έχουν ανάγκη εσένα
Βεβαίως, η Ράνια ζητά ένα iPhone και ο Ορέστης ένα ποδήλατο ή η Χρύσα ρούχα και παιχνίδια… Aλλά ακόμα και μέσα από αυτά τα «πολύ προσωπικά αιτήματα» φαίνεται καθαρά ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν ό,τι και τα άλλα, ακριβώς γιατί οι γονείς τους δεν είναι σε θέση να τους τα αγοράσουν.
Όπως και να έχει, τα παιδιά απευθύνονται στον Αρχιεπίσκοπο ζητώντας του να τα ακούσει, αφού μέχρι σήμερα ποτέ δεν είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν –έστω έμμεσα– με όσους κατά τη γνώμη τους έχουν την εξουσία να τα στηρίξουν…
