Γράφει ο Νίκος Ι. Νικολόπουλος*
Από την πρώτη στιγμή μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που ετέθη το θέμα του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας, εγώ προσωπικά ως βουλευτής καθώς και το νέο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος αυτονοήτως και μετά παρρησίας δηλώνουμε κάθετα αντίθετοι σε κάθε έννοια διαζυγίου.
Εδώ και χρονιά έχει αναδομηθεί συστηματικά κάθε σχέση με την Εκκλησία, με εκατέρωθεν υποχωρήσεις και το πλαίσιο της συλλειτουργίας είναι ικανοποιητικό και αποδεκτό από τον λαό, οπότε δεν συντρέχει λόγος… διαζυγίου.
Εξάλλου, ο χωρισμός αν θεσπιζόταν, θα ήταν ένα ακόμη βήμα προς την απώλεια της ιστορικής μνήμης και εγκλεισμός του Εθνους μας στη ματαιότητα ενός χρόνου χωρίς μνήμη και ιστορία.
Η εκκοσμίκευση που εισηγούνται οι οπαδοί του χωρισμού Κράτους- Εκκλησίας, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία πρόταση για τον θρησκευτικό αποχρωματισμό της κοινωνίας. Γι’ αυτό, πρέπει να καταννοήσουν ότι η Εκκλησία σε όλο τον κόσμο είναι οργανικά δεμένη με την κοινωνία, άλλου στενότερα και άλλου χαλαρότερα, ανάλογα με τις ιστορικές και εθνικές συνθήκες της κάθε χώρας.
Ιδιαίτερα, λοιπόν, στην Ελλάδα αν δεν θέλουν οι ίδιοι να αποδεχθούν τον πολύσημαντο ρόλο της Εκκλησίας στη δημιουργία του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους, οφείλουν τουλάχιστον να τον αναγνωρίσουν και να τον σεβαστούν.
Οι Ελληνίδες και οι Ελληνες δεν επιθυμούμε, λοιπόν, την αποκοπή από τις ρίζες μας.
Δεν επιθυμούμε την αποκοπή απ’ ό,τι πνευματικό μας έχει απομείνει.
Διακηρύττουμε με πίστη ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι τροφός του γένους και της πατρίδας μας.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η παρούσα σχέση Κράτους-Εκκλησίας είναι αναγκαία για το Κράτος και όχι για την Εκκλησία και ακόμα ότι ο όποιος διαχωρισμός θα είναι καταστροφικός για την Πατρίδα, γιατί θ’ ανοίξουν κερκόπορτες και υπό το καθεστώς θρησκευτικής ουδετερότητας θ’ αλλοιωθεί ο Εθνικός χαρακτήρας μας.
Οσοι υποστηρίζουν τον χωρισμό έχουν θητεία στη μεγάλη, κατά την προσφυή έκφραση του Ινιάτσιο Σιλόνε, «Σχολή των Δικτατόρων» της ποικιλώνυμης μειοψηφούσας σοσιαλμαρξιστικής ολοκληρωτικής σκέψης.
Οι υπόλοιποι νεοφιλελεύθεροι, νεοταξίτες είναι τρόφιμοι των σούπερ μάρκετ, των τυποποιημένων ιδεολογημάτων της παγκοσμιοποίησης. Αυτοί, υιοθετούν άκριτα επείσακτες ιδεολογίες και μαϊμουδίζουν αναφομοίωτες δήθεν κοσμοπολίτικες αντιλήψεις.
Βάλλουν ανιστόρητα απέναντι σε κάθε τι παραδοσιακό, διαχρονικά καταξιωμένο και αυθεντικά ελληνικό.
Γράφει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος: «Χωρίς το πνεύμα της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να διαμορφωθεί ο κόσμος όπως τον ξέρουμε, ας πούμε ο δυτικός κόσμος. Αλλά και χωρίς τον Χριστιανισμό, το ελληνικό πνεύμα θα είχε ταφεί κάτω από τα ερείπια του Ρωμαϊκού κόσμου».
Συνεπώς, στο πλαίσιο της διαδικασίας της συνταγματικής αναθεώρησης, θα είναι εγκληματικό λάθος η όποια απόπειρα διαχωρισμού του Κράτους από την Εκκλησία.
Απαιτείται εγρήγορση, διότι είναι αδιανόητη η διαφαινόμενη εργαλειοποίηση της συνταγματικής αναθεώρησης για μικροκομματικούς σκοπούς. Υπάρχουν άλλα πεδία, μακράν της Εκκλησίας, για πολιτικά παιχνίδια.
Ας αφήσουν οι πάντες –Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση- έξω από την Εκκλησία τους κομματικούς ανταγωνισμούς και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Η Εκκλησία ενώνει και δεν διχάζει.
Η Ελλάδα ζει και πορεύεται στο πεπρωμένο της, επειδή η Εκκλησία είναι αθάνατη μέσα στο «σώμα» της πατρίδας!
*Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και Aνεξάρτητος Βουλευτής Ν. Αχαΐας.
