Ένα ξεχωριστό… debate πραγματοποιήθηκε στο «Ενοριακό Αρχονταρίκι» του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος ήρθε «αντιμέτωπος» με τρία νέα παιδιά, την Αλεξία, μαθήτρια της Β´ Λυκείου, και τους πρωτοετείς φοιτητές Ακριβή και Νικόλαο. Παρουσία κοινού, ο επίσκοπος κλήθηκε να απαντήσει στα ερωτήματα των τριών νέων, χωρίς να είναι προετοιμασμένος. Τα παιδιά απηύθυναν σε ρόλο δημοσιογράφου τα ερωτήματά τους, χωρίς καμία παρέμβαση ως προς το νόημα και τη διατύπωσή τους. Δεν γύρευαν ούτε να κολακέψουν, ούτε να χαϊδέψουν. Ρωτούσαν για τις αγωνίες τους για θέματα πνευματικά, αλλά και θέματα ουσίας, που αφορούν την ορθόδοξη λατρεία.
Για το μάθημα των Θρησκευτικών ο μητροπολίτης αναφέρθηκε σε μια παλαιότερη συνομιλία που είχε με νέους γονείς, τους οποίους είχε ρωτήσει εάν στα παιδιά τους, εκτός από εμβόλια, κάνουν και πνευματικά εμβόλια, για να καταλήξει πως «το πνευματικό εμβόλιο είναι η Χάρη του Θεού. Η Χάρη του Θεού βοηθάει την ψυχή του ανθρώπου. Βλέπετε, ένα παιδί δεν μεγαλώνει μόνο του. Το βοηθούμε να μεγαλώσει. Κατά συνέπεια, πρέπει να φροντίζουμε και την ψυχή του», τονίζοντας πως, εάν δεν υπάρχει η Χάρη του Θεού, κάθε τι μπορεί να γίνει επικίνδυνο.
«Την πατρίδα μας σήμερα την κατέστρεψαν αυτοί που είχαν και τη γνώση και την ηλικία, αλλά τους έλειπε η Χάρις του Θεού», είπε με νόημα ο επίσκοπος.
Σε άλλη ερώτηση ο μητροπολίτης κλήθηκε να μιλήσει για την αυτοκτονία και τη διαφορά της από την αυτοθυσία, εντάσσοντας στο θέμα αυτό και τη δωρεά οργάνων, όταν κάποιος επιλέγει να χάσει τη ζωή του προκειμένου να βοηθήσει έναν συνάνθρωπο.
Την πατρίδα μας σήμερα την κατέστρεψαν αυτοί που είχαν και τη γνώση και την ηλικία, αλλά τους έλειπε η Χάρις του Θεού
«Η αυτοκτονία και η αυτοθυσία είναι δύο διαφορετικές έννοιες, που έχουν την ίδια κατάληξη, τον θάνατο», είπε o κ. Παύλος, τονίζοντας ότι η Εκκλησία δεν προδικάζει την κρίση του Θεού ακόμη και για αυτόν που αυτοκτονεί. «Όμως, θέλει με αυτήν την αυστηρότητα που δείχνει να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη δωρεά της ζωής», προσέθεσε.
Στη συνέχεια, αναφέροντας μια προσωπική εμπειρία που είχε από έναν νέο που του είχε τηλεφωνήσει για να του πει ότι ήθελε να αυτοκτονήσει, υπογράμμισε πως υπάρχει διέξοδος στα αδιέξοδα και πως «η διέξοδος ονομάζεται “μετάνοια”». Σημείωσε πως η ζωή έχει ιερότητα γιατί μας την έδωσε ο ίδιος ο Θεός και για αυτό δεν μπορούμε να την πετάμε στα σκουπίδια, αλλά πρέπει να την αξιοποιούμε. «Πάντοτε, υπάρχει διέξοδος και λύση, ακόμη και όταν η λύση είναι οδυνηρή. Είναι η σωτηρία όμως».
H ζωή έχει ιερότητα γιατί μας την έδωσε ο ίδιος ο Θεός και για αυτό δεν μπορούμε να την πετάμε στα σκουπίδια, αλλά πρέπει να την αξιοποιούμε
Αναφερόμενος στην έννοια της αυτοθυσίας, τόνισε πως «αυτό το έκανε ο ίδιος ο Χριστός, θυσιάζοντας τη δική του τη ζωή», ενώ, απαντώντας σχετικά με τη δωρεά οργάνων, σημείωσε πως, αν αυτό γινόταν συνειδητά, θα μπορούσε να θεωρηθεί θυσία και πως ο Θεός και εκεί μπορεί, αν θέλει, να επέμβει και επεμβαίνει. «Υπάρχουν περιστατικά που αυτό έχει γίνει» τόνισε, συμπληρώνοντας: «Κατά συνέπεια, άλλο πράγμα είναι η αυτοκτονία και άλλο η αυτοθυσία. Η αυτοθυσία επαινείται».
«Η ελευθερία μας αποκαλύπτεται ως αλήθεια»
Απαντώντας σε ερώτηση για την Εκκλησία και την ψυχολογία, ο μητροπολίτης Σιατίστης επεσήμανε πως πρέπει πρώτα να απαντήσουμε στο τι είναι η ψυχή. «Η ψυχή έχει και ουσία και ενέργεια», είπε χαρακτηριστικά ο επίσκοπος, υπογραμμίζοντας πως «θέλει συντήρηση. Πρέπει να τονώσουμε και να θεραπεύσουμε την ψυχή του ανθρώπου, για να έχει τη δύναμη να χρησιμοποιήσει όσα η επιστήμη τού λέει».
Ο μητροπολίτης ανέφερε πως ο άνθρωπος πρέπει να έχει νόημα στη ζωή του για να ζήσει και πως η Εκκλησία δεν αντιστρατεύεται σε καμία ανθρώπινη προσπάθεια, τονίζοντας όμως πως δεν πρέπει ποτέ να υπερβούμε τα όρια των δυνατοτήτων μας.
«Όταν ο άνθρωπος διεκδικεί τη θέση του Θεού, δεν έχει τα προσόντα για αυτή τη θέση», είπε εμφατικά, προσθέτοντας: «Εγώ δεν φοβάμαι το να ζητήσει κάποιος τη συνδρομή ενός ψυχολόγου. Θα σας πω, όμως, ότι ένας ψυχολόγος των Αθηνών πριν από μερικά χρόνια, στο τέλος (μιας εξέτασης), είπε ότι αυτά είναι θέματα του πνευματικού. Είναι πολύ σημαντικό να μην μπερδεύουμε τα όρια και να μένει ο καθένας στα όριά του».
Σχετικά με την ελευθερία που ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο και στο κατά πόσο αυτή είναι πραγματική, ο μητροπολίτης Σιατίστης απάντησε: «Το ερώτημα αυτό απασχολεί όλους σε αυτή την ηλικία», εξηγώντας ότι «ως ελευθερία αντιλαμβανόμαστε το γεγονός ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Μέσα στην Αγία Γραφή βλέπουμε ότι το κριτήριο της ελευθερίας είναι η αλήθεια» και ότι «πρέπει να γνωρίσουμε την αλήθεια, γιατί αυτή θα μας ελευθερώσει».
Επίσης, επεσήμανε ότι «ελευθερία δεν σημαίνει κάνω ό,τι θέλω. Τη δυνατότητα του να κάνουμε ό,τι θέλουμε την έχουμε, αλλά αυτό δεν είναι ελευθερία. Η ελευθερία, λοιπόν, μας αποκαλύπτεται ως αλήθεια και όταν ο άνθρωπος βιώνει και ζει την αλήθεια, τότε πραγματικά μπορεί να ελευθερωθεί».
Τέλος, ο κ. Παύλος σημείωσε ότι «η ελευθερία είναι συνυφασμένη και με την αρετή», επισημαίνοντας ότι στην κοινωνία όπου ζούμε ο καθένας διεκδικεί την ελευθερία ως ατομικό του δικαίωμα, «αλλά η ελευθερία δεν είναι ατομικό μας δικαίωμα. Η ελευθερία είναι αποτέλεσμα του ανθρώπινου προσώπου», για να συμπληρώσει ότι «η ελευθερία ενός ανθρώπινου προσώπου είναι συνελευθερία».
Η ελευθερία μας αποκαλύπτεται ως αλήθεια και όταν ο άνθρωπος βιώνει και ζει την αλήθεια, τότε πραγματικά μπορεί να ελευθερωθεί