Του π. Σπυρίδων Σκουτή
Είναι αδιανόητο στο σωτήριο έτος 2018 μ.Χ να μιλάμε για προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη στις κηδείες ότι αν σπάσουμε το πιάτο θα φύγει το κακό ή το θανατικό.
Λες και όποιοι έχουν σπάσει πιάτα σε κηδείες συγγενικών προσώπων δεν πρόκειται να πεθάνουν ποτέ! Αν είναι έτσι, να σπάσουμε δυο-τρία σερβίτσια βρε αδερφέ σε κάποιο κοιμητήριο ώστε να γίνουμε μαθουσάλες. Έλεος….!
Το πιάτο που κάνουμε στα 3ήμερα ΔΕΝ ΤΟ ΣΠΑΜΕ. Μπορούμε αν θέλουμε να το κρατήσουμε ως ενθύμηση που κάναμε τα κόλλυβα του κεκοιμημένου, ώστε να κάνουμε τα 9μερα ή να το χρησιμοποιούμε στα ψυχοσάββατα ή στην τελική να το βάλουμε πάλι στην θέση του που είναι στην κουζίνα. Απλά το πλένουμε και το χρησιμοποιούμε κανονικά. Αυτό το λέω διότι αν πεις στον κόσμο να μην το σπάσει , για αδιευκρίνιστους λόγους κάποιους τους πιάνει μια μανία να το κάνουν κάτι σώνει και καλά διότι το θεωρούν μολυσμένο! Έλεος και πάλι….
Νερό, ουίσκι, χαρτιά, ζάρια, λεφτά κ.λπ. δεν ρίχνουμε μέσα στο μνήμα. Λυπάμαι, αλλά στην Βασιλεία των Ουρανών δεν έχει ούτε μπαράκια, ούτε καζίνο, ούτε λαμογιές για να λαδώσουμε τον πορτιέρη και να μπούμε μέσα από την πίσω πόρτα. Έλεος!
Τα χέρια μετά που πλένουμε επειδή ρίξαμε το χώμα κατά την ταφή του νεκρού δεν τα πλένουμε διότι μολυνθήκαμε από το θανατικό αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι λερώθηκαν τα χέρια μας. Τόσο απλά!
Έχουμε την αληθινή πίστη και τη μολύνουμε συνεχώς με κάθε ειδωλολατρική ανοησία. Ο Κύριος να μας φωτίσει…
