Του Δημητρίου Λυκούδη, Δ/ντου Σύνταξης της εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Ολόκληρη η Χριστιανοσύνη, από τη μια άκρη έως την άλλη διαλαλεί και βροντοφωνάζει τον αναστάσιμο παιάνα και πανευφρόσυνο χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη». Όλα τα έθνη συνάγονται, «νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια», για να εορτάσουν την Ανάσταση του Θεανθρώπου και «αντί μύρου, τον ύμνον προσοίσωμεν τω Δεσπότη», ψάλλουν οι φιλέορτοι για το Πάσχα το «καθαρτήριον», το «ιερόν, το καινόν, το μυστικόν και άγιον».
Την ίδια, όμως, στιγμή, υπάρχουν γωνιές επάνω στον πλανήτη που δεν μπορούν να αποδεχθούν, να αισθανθούν, να αγγίξουν και να βιώσουν το αναστάσιμο μήνυμα της εορτής.
Ο πόλεμος στη Γάζα, με άλλη πλέον μορφή και μέσα, παραμένει σε εξέλιξη και, πέραν των χιλιάδων νεκρών και θυμάτων που απέφερε, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά, οδήγησε χιλιάδες κόσμου στην προσφυγιά και στην εξαθλίωση. Οι δε τελευταίες προσπάθειες του ΟΗΕ και εν γένει της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να συνδράμει στην επισιτιστική κρίση των κατοίκων, διανέμοντας πακέτα με τρόφιμα από αέρος, καταδεικνύει το τέλμα της ανθρώπινης ευαισθησίας και ανθρωπιάς, μιας ανθρωπιάς που καθίσταται απάνθρωπη μπροστά στα βλέμματα εξουθενωμένων προσφύγων και αστέγων που, αναμφισβήτητα, αδυνατούν είτε ορθόδοξοι είτε αλλόθρησκοι, να θεαθούν το αναστάσιμο και ανέσπερο φως!
Στην Ουκρανία, από την άλλη, ο φόβος, ο τρόμος, ο πόλεμος, τα δεινά δείχνουν πως δεν έχουν τελειωμό. Φαίνεται πως εκεί η «κανονικότητα» θα αργήσει να επανέλθει, εάν επανέλθει ως πριν, κάποια στιγμή, και μαζί με αυτήν αργούν και καθυστερούν να επανέλθουν και οι ζωές των ανθρώπων στην πρότερη κανονικότητά τους. Πλέον, έμαθαν να ζουν και να εγκαταβιώνουν ανάμεσα στις οβίδες και στα ξαφνικά χτυπήματα του εχθρού και, ομολογουμένως δύσκολα μπορεί να ακουστεί το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως μέσα στα ερείπια των κατεστραμμένων πλέον, περιοχών.
Όμως, «Πάσχα το τερπόν, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα, Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε». Το Αναστάσιμο φως και η χαρμόσυνη ιαχή της ειρήνης και της καταλλαγής πρέπει να φθάσει σε κάθε γωνιά του κόσμου, να φωτίσει και να ομονοιήσει κάθε πλευρά των εμπλεκομένων φορέων στις κατά τόπους και όπου γης συρράξεις, καθώς «αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους περιπτυξώμεθα».
Ανέστη Χριστός, λοιπόν, «και χαίρουσι Άγγελοι. Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται. Ανέστη Χριστός και ουδείς νεκρός επί μνήματος».
