Αφού θα ξα­να­πέ­σω, για­τί να πάω να εξο­μο­λο­γη­θώ

Λέει κά­ποιος: ”Αφού θα ξα­να­πέ­σω, για­τί να πάω να εξο­μο­λο­γη­θώ; Ξέρω, ότι θα ξα­να­κά­νω πάλι τα ίδια”. Αδελφέ μου, η αμαρ­τία εί­ναι σαν την αρ­ρώ­στια. Δεν αρ­ρω­σταί­νεις μια φορά. Πολ­λές φο­ρές αρ­ρω­σταί­νεις και κάθε φορά που αρ­ρω­σταί­νεις, πη­γαί­νεις στον ια­τρό και παίρ­νεις τα φάρ­μα­κα που σου δί­νει. Το ίδιο κάνε και για την ψυχή σου. Κάθε φορά που πλη­γώ­νε­σαι, έστω και αν πλη­γώ­νε­σαι στο ίδιο μέ­ρος, μετανόησε και εξομολογήσου. Κάπο­τε το φάρ­μα­κο της Χάρι­τος θα για­τρέ­ψει ολό­τε­λα την συγ­κε­κρι­μέ­νη πλη­γή.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης