Του Παναγιώτη Νίκα, πρώην Περιφερειάρχη Πελοποννήσου
Η διαπιστωμένη πλέον κλιματική μεταβολή, με την ανομβρία, την ξηρασία, τη λειψυδρία, την άνοδο της θερμοκρασίας, τις πυρκαγιές και την απειλή της ερημοποίησης ολόκληρων περιοχών, επιβάλλει, μεταξύ πολλών άλλων, τη συστηματική, συνεχή και οργανωμένη δενδροφύτευση παντού και ιδιαίτερα στον αστικό και περιαστικό χώρο.
Ο ρόλος του προγραμματισμού, της οργάνωσης και της ανάληψης του κόστους (πολύ μικρό σε σχέση με άλλες δραστηριότητες) για δενδροφυτεύσεις, ανήκει ασφαλώς στους Δήμους και την Περιφέρεια, όμως η κινητοποίηση και ουσιαστική συμμετοχή, στο έργο των δενδροφυτεύσεων, των κοινωνικών φορέων και πολιτών θεωρείται αποδεδειγμένα πολύτιμη.
Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, με τις εκατοντάδες πυρκαγιές κάθε χρόνο και την καταστροφή μεγάλων δασικών εκτάσεων, μαζί με τις σοβαρές ελλείψεις σε μεγάλα δένδρα μέσα στα αστικά κέντρα της, αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει συνείδηση της σοβαρότητας του προβλήματος σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της. Από την άλλη, η πομπώδης ρητορεία και οι μεγαλεπήβολοι σχεδιασμοί, που στοχεύουν περισσότερο στην επικοινωνία, δηλαδή την ψηφοθηρία, προκαλούν περισσότερο σύγχυση και δεν αποτελούν ουσιαστική απάντηση στην άμβλυνση έστω του προβλήματος.
Πρέπει να γίνει συνείδηση πως η άμυνα στην κλιματική μεταβολή, η βελτίωση του μικροκλίματος στις πόλεις και η ποιότητα της ζωής μας συνδέονται, μεταξύ άλλων, με τις φυτεύσεις μεγάλων δένδρων σε πεζοδρόμια, πλατείες, προαύλια σχολείων και εκκλησιών, αθλητικούς χώρους, κοιμητήρια κ.ά, πάντοτε όμως προγραμματισμένα και οργανωμένα.
Ο κάθε Δήμος μπορεί και επιβάλλεται να διαθέτει το δικό του φυτώριο, έχει τη δυνατότητα να ζητήσει δένδρα από τα φυτώρια των δασαρχείων ανά τη χώρα, που του δίδονται δωρεάν, τα σχολεία μας πρέπει να εντάξουν στις δραστηριότητες τους δράσεις δενδροφύτευσης, φροντίδας και αναδοχής δένδρων και πάρκων.
Η Περιφέρεια/ες επιβάλλεται να προχωρήσουν σε εκτεταμένες φυτεύσεις δένδρων και θάμνων στα πρανή και στα όρια του εθνικού και επαρχιακού οδικού δικτύου. Επιπλέον και επειδή στο τρέχον ΕΣΠΑ/ΠΕΠ τα περισσότερα χρήματα διατίθενται για έργα με περιβαλλοντικό αποτύπωμα, επιβάλλεται να αξιοποιηθούν υπάρχουσες μελέτες ή να συνταχθούν νέες για έργα μεγάλης περιβαλλοντικής σημασίας, όπως ως παράδειγμα τα έργα στο Πολυλίμνιο και τον Πάμισο στη Μεσσηνία, τον Ευρώτα στη Λακωνία, τη λίμνη Τάκα στην Αρκαδία ,την περιοχή του Ισθμού και το Σαραντάπηχο στην Κορινθία κ.α.
Προφανώς δεν ασπάζονται όλοι τα αυτονόητα, για εκτεταμένες δενδροφυτεύσεις, με διάφορα (ψευδο) επιχειρήματα από την έλλειψη νερού και προσωπικού, μέχρι τις καταστροφές πεζοδρομίων από τα ριζώματα των δένδρων ή την απόκρυψη της θέας από τα κλαδιά και τα φυλλώματα. Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, επιβάλλεται ο εκσυγχρονισμός των βιολογικών καθαρισμών, ώστε να χρησιμοποιείται το νερό στην άρδευση, όπως και η χρησιμοποίηση της ενδεδειγμένης τεχνικής, για να αποφεύγονται προβλήματα στα πεζοδρόμια από τα ριζώματα.
Συμπερασματικά, η φύτευση μεγάλων δένδρων μέσα και γύρω από τις πόλεις μας αποτελεί μια καλή απάντηση στην κλιματική μεταβολή, όπως και μια σωτήρια δράση για την υγεία, την αισθητική και την ποιότητα της ζωής μας. Στην αυτοδιοίκηση, τις τεχνικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες πρασίνου ανήκει το καθήκον για τον προγραμματισμό και την οργάνωση των φυτεύσεων, αλλά στους πολίτες, τα σχολεία και τους φορείς ανήκει η ευθύνη της κινητοποίησης και τις δράσης, ώστε να βελτιωθούν ουσιαστικά οι περιβαλλοντικές συνθήκες και να κερδίζει συνεχώς έδαφος ο φυσικός τρόπος ζωής.
