Του Μητροπολίτη Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
Ο Χριστός πέθανε σταυρωμένος. Ο σταυρός που υπήρξε το όργανο της απολυτρώσεως, έγινε μαζί με τον θάνατο, τον πόνο και το αίμα, μία από τις ουσιώδεις λέξεις που φέρνει στον νου τη σωτηρία μας. Ο σταυρός δεν είναι πια όνειδος, αλλά απαίτηση και τίτλος δόξας, πρώτα για τον Ιησού Χριστό και έπειτα για τους μαθητές Του, τους Χριστιανούς.
1. Ο σταυρός του Ιησού Χριστού
Ο απόστολος Παύλος εκφράζει την αυθόρμητη αντίδραση κάθε ανθρώπου μπροστά στον σταυρό της απολυτρώσεως στα λόγια:
«Ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Ελλησι δε μωρίαν».
Ηταν δυνατό η σωτηρία να προέλθει κατά την αντίληψη που επικρατούσε στον ελληνορωμαϊκό κόσμο της εποχής του Ιησού Χριστού από την σταύρωση, αυτό το μαρτύριο για σκλάβους που δεν αποτελούσε μόνο έναν σκληρό τρόπο θανατώσεως, αλλά και ντροπή;
Ηταν δυνατό η απολύτρωση να δοθεί κατά την αντίληψη των Εβραίων από ένα πτώμα, που εθεωρείτο τόσο ακάθαρτο που επεβάλλετο να απαλλαγούν απ’ αυτό όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ή από έναν κατάδικο κρεμασμένο στο ξύλο που έφερνε επάνω του το σημάδι της θεϊκής κατάρας και τιμωρίας;
Στον Γολγοθά οι παριστάμενοι Τον κορόιδευαν. Οι Μαθητές Του ήσαν ταραγμένοι και φοβισμένοι.
Ο Ιδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός την παραμονή του πάθους Του ανήγγειλε ότι όλοι θα σκανδαλισθούν εξαιτίας Του.
Αυτός όμως ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου Ιησού Χριστού αποτελεί τον πυρήνα του κηρύγματος των Αποστόλων και της Εκκλησίας.
Ο σταυρός του Κυρίου κρύβει ένα μυστήριο το νόημα του οποίου αποκάλυψε ο Ιδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός επικαλούμενος τις μαρτυρίες και αναφορές των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης.
«Ούτος τας αμαρτίας ημών φέρει και περί ημών οδυνάται».
«Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασε».
Στο νόημα του σταυρικού θανάτου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αναφέρεται ο απόστολος Πέτρος.
«Ος (δηλαδή ο Ιησούς Χριστός) τας αμαρτίας ημών αυτός ανήνεγκεν εν τω σώματι αυτού επί το ξύλον, ίνα ταις αμαρτίαις απογενόμενοι τη δικαιοσύνη ζήσωμεν· ου τω μώλωπι αυτού ιάθητε».
Για τον Κύριο Ιησού Χριστό ο σταυρικός Του θάνατος έγινε η αιώνια δόξα Του.
2. Ο σταυρός των Χριστιανών
Οι μαθητές του Κυρίου Ιησού Χριστού ταυτίζονται με τον Διδάσκαλό τους κατά την απαίτηση:
«Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».
Με τους λόγους αυτούς ο Ιησούς Χριστός ζητεί από τους μαθητές Του να πεθάνουν για τον εαυτό τους, να πεθάνουν για τον κόσμο διακόπτοντας όλους τους φυσικούς δεσμούς με τον κόσμο της αμαρτίας και να είναι έτοιμοι να δεχθούν να τους πάρουν την ζωή ένεκα του Ιησού. Αυτά όμως συνιστούν την δόξα του.
Ο σταυρός του Ιησού Χριστού γίνεται στη ζωή του Χριστιανού το σύνορο ανάμεσα στους δύο κόσμους, αυτόν της σάρκας και αυτόν του πνεύματος.
Ο πιστός που αποδέχεται και σηκώνει τον σταυρό του ακολουθώντας τον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό ζώντας την εσταυρωμένη ζωή μπορεί μαζί με τον απόστολο Παύλο να αναφωνεί υπερήφανα:
«Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω».
