Του Δημητρίου Λυκούδη, Δ/ντη Σύνταξης της εφημ. “Κιβωτός της Ορθοδοξίας”
Πριν λίγες ημέρες. επιστολή στον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Δημήτριο Παπαστεργίου απέστειλε η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, την οποία υπογράφουν οι Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών Μονών, σχετικά με την επικειμένη έκδοση του Προσωπικού Αριθμού (Π.Α.) των πολιτών.
Η Ιερά Κοινότητα, στην εν λόγω επιστολή, θέτει ερωτήματα προς τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, σχετικά με την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.
Είναι αλήθεια, όχι βέβαια με την αμεσότητα και χρονική ευθύτητα που θα έπρεπε, αλλά η Ιερά Κοινότητα σχεδόν πάντοτε λαμβάνει θέση, εκδίδοντας σχετική Ανακοίνωση για όσα ζητήματα άπτονται της Εκκλησιαστικής ευρύτερης συνοχής και της σωτηριολογικής προοπτικής των πιστών.
Πιο συγκεκριμένα, στην Επιστολή τονίζεται: «Ο νόμος προβλέπει ότι ο Προσωπικός Αριθμός (Π.Α.) χορηγείται υποχρεωτικώς εις έκαστον φυσικόν πρόσωπον και παραμένει αμετάβλητος καθ’ όλην την διάρκεια του βίου αυτού. Επίσης ο νόμος και η αιτιολογική αυτού έκθεσις προβάλλουν ως κύριον στόχον του Π.Α. την διευκόλυνσιν των πολιτών εις τας συναλλαγάς αυτών μετά των δημοσίων φορέων.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ανάλογος υποχρέωσις βάσει Ευρωπαϊκής Οδηγίας, παρακαλούμε δια την εξήγησιν της ανάγκης υποχρεωτικής εφαρμογής του μέτρου τούτου εις την χώραν ημών. Διατί ο Π.Α. καθίσταται υποχρεωτικός και ουχί προαιρετικός;
Εκφράζομεν τον σοβαρόν προβληματισμόν και την ανησυχίαν ημών περί της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, δεδομένου ότι ο Προσωπικός Αριθμός δύναται να συνδέση πλήθος προσωπικών στοιχείων εις εν κοινόν σύστημα.
Πώς μπορεί να διασφαλισθή ότι τα δεδομένα ταύτα θα προστατεύωνται ασφαλώς και δεν θα παραβιάζωνται;», καταλήγει η Ανακοίνωση, με την Ιερά Κοινότητα να εγείρει ερωτήματα προβληματισμού κατά πόσο μπορεί να διασφαλιστεί η μοναδικότητα των προσωπικών στοιχείων κάθε πολίτη.
Την ίδια ώρα, αυτή την ευρύτερη συνοχή αναζητούν στον Αγιώνυμο Άθωνα, μετά και την παραίτηση του πρώην Πολιτικού Διοικητή κ. Αναστασίου Μητσιάλη, Πρέσβη επί τιμή, ο οποίος δεν πρόλαβε να στεριώσει στο Άγιον Όρος. Νέος Διοικητής ανέλαβε ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ και τ. Υπουργός Εθνικής Άμυνας Στρατηγός κ. Αλκιβιάδης Στεφανής, μια επίσης εκ των πρώτων και ισχυρών υποψηφιοτήτων της Κυβέρνησης, μεταξύ άλλων, και για τη θέση του Πολιτικού Διοικητή.
Όσον δε αφορά την παραίτηση του κ. Μητσιάλη, έγκυρες εκκλησιαστικές και αγιορείτικες πηγές αναφέρουν ότι ήταν κάτι αναμενόμενο, καθώς ο απερχόμενος Διοικητής, ας μην κρυβόμαστε, δεν έτυχε της θερμής υποστήριξης σχεδόν από πουθενά, ενδεχομένως γιατί αντικαταστούσε έναν ιδιαιτέρως αγαπητό άνθρωπο των Αγιορειτών, τον πρώην Διοικητή κ. Μαρτίνο και επομένως, κάθε προσπάθεια σύγκρισης με το έργο του τελευταίου καθιστούτε τις ενέργειες του κ. Μητσιάλη λίγες και μικρές.
Παρά ταύτα, πολλοί είναι εκείνοι που ομιλούν για πολιτικές παρεμβάσεις στο Άγιον Όρος, αναφορικά και με την τελευταία και αιφνίδια αναβάθμιση του αστυνομικού τμήματος των Καρυών σε Αστυνομική Διεύθυνση, υπαγόμενη απευθείας στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Ο ρωσικός επεκτατισμός με την εισβολή στην Ουκρανία, ο γενικότερος αναβρασμός στα Βαλκάνια, η ρωσική εισπήδηση στην αφρικανική γη, προκαλώντας την αντίδραση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, και η άνευ όρων και προσχημάτων ευθεία αμφισβήτηση και υπονόμευση της οικουμενικής ισχύς του Φαναρίου από τη Μόσχα, σε συνδυασμό με την επαπειλούμενη εξάπλωση του πανσλαβισμού εντός του Όρους, ειδικότερα, θορύβησαν την ελληνική Πολιτεία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Ταυτόχρονα, τα διεθνή δημοσιεύματα για διακίνηση «γκρίζου» χρἠματος στο Όρος, σε μονές που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τη Μόσχα, η αναθέρμανση του ζηλωτικού κινήματος που βάλει δημοσίως κατά του Φαναρίου και «υμνεί» τον Πατριάρχη Μόσχας, αλλά και η προσπάθεια εκμετάλλευσης των αγιορειτών από πολιτικά κόμματα με διόλου ξεκάθαρες επιδιώξεις και προθέσεις, παρά τις Ανακοινώσεις κατά καιρούς της Ιεράς Κοινότητας πως απέχει απ᾿ όλα αυτά και τα καταδικάζει, εντούτοις, δε μπορεί παρά να ανησυχούν την Πολιτεία αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η καρδιά του οποίου χτυπάει στην Αγιώνυμο Πολιτεία του Άθω.
Ας μην ξεχνάμε πως ο Πανσλαβισμός (πολιτική κίνηση που είχε απώτερο στόνο την ένωση όλων των Σλάβων της Ευρώπης, ώστε να κυριαρχήσουν υπό έναν κοινό πολιτιστικό και πολιτικό σκοπό), αποτέλεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα το μέσο, τη δίοδο, μέσω της οποίας ο ρωσικός επεκτατισμός εισχώρησε στην Ευρώπη, κυρίως, και ασφαλώς έθεσε και ως επίκεντρο των επιδιώξεών του και αυτό το Άγιον Όρος.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ο Πανσλαβισμός παρεισφρύει στο Άγιον Όρος τόσο έντονα όσο ποτέ. Βούλγαροι, Σέρβοι, κυρίως όμως Ρώσοι, μιας και η ίδρυση νέας Μονής απαγορεύεται κατηγορηματικά στο Καταστατικό του Αγίου Όρους, αγόρασαν πολλά κελιά, τα οποία με την πάροδο του χρόνου επέκτειναν, αποβλέποντας στην κτιριακή και διοικητική ενίσχυσή τους, ως εν δυνάμει Σκήτες ή και Μονές. Χαρακτηριστική περίπτωση η Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, το γνωστό «Σεράι» στις Καρυές, που ανήκει στη Μονή Βατοπεδίου και η Σκήτη του Προφήτη Ηλία, λίγο παρακάτω, που ανήκει στη Μονή Παντοκράτορος.
Ο Πανσλαβισμός και η ρωσική προπαγάνδα, όμως, κορυφώθηκαν στην περίπτωση της Μονής του Αγίου Παντελεήμονος, στο γνωστό και ως «ρωσικό» μοναστήρι. Στα μέσα της δεκαετίας του 1870, οι Ρώσοι προσπαθούν να ελέγξουν διοικητικά τη Μονή, χωρίς όμως αποτέλεσμα, έστω αρχικά, μιας και οι εντάσεις και οι έριδες που δημιουργήθηκαν επέφεραν την άρση της μοναχικής ευρυθμίας και κανονικότητας της μοναχικής ζωής.
Αυτή η προσπάθεια, βέβαια, συνεχίστηκε και έως τις ημέρες μας. Δεν είναι τυχαίες, άλλωστε, οι κατά καιρούς «υψηλές» αφίξεις ισχυρών πολιτικά και οικονομικά ανδρών της Ρωσίας στη Μονή, με αποκορύφωμα αυτή την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Πούτιν (αρχικά στις 9/9/2005 και, αργότερα, την περίοδο του Μαΐου, στα 2016,). Επισκέψεις με ισχυρούς συμβολισμούς που επιχειρούν την ανάδυση μιας ισχυρής ρωσικής κυριαρχίας και επιβολής σε κάθετι γύρω τους.
Ποια θα είναι, όμως, η συνέχεια αλλά και η οικονομική ενίσχυση και το «ξεμπλοκάρισμα» όσω μεγάλων έργων λιμνάζουν στον Άθωνα επί των ημερών του νέου Πολιτικού Διοικητή;
Μένει να το δούμε το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας
