Toυ π. Σωφρόνιου Γκουτζίνη
Πρωτοσύγκελλου Ι.Μ. Ξάνθης και Περιθεωρίου
Aρχιμανδρίτη Οικουμενικού Θρόνου
Την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019 η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενέγραψε τον Γέροντα Σωφρόνιο του Εσσεξ στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Αθηναγόρας στην εισήγησή του προς την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την Αγία και Ιερά Σύνοδο, σχετικά με την εξέταση της Αγιοκατατάξεως του Οσίου Σωφρονίου από την αρμόδια Συνοδική Επιτροπή, μεταξύ άλλων προσφυέστατα σημείωσε και τα εξής, τα οποία αποδίδουν απολύτως την πνευματική προσωπικότητα του Αγίου μας.
«Ο αείμνηστος Γέρων Σωφρόνιος ήτο μία ισχυρά προσωπικότης, γνωρίζων πολύ καλώς τι έκανε και τι επεθύμει. Είχε πολλάς αρετάς.
Η περισσότερον εντυπωσιακή ήτο η ακόλουθος. Εις τας συναντήσεις του με τους ανθρώπους, κυρίως μάλιστα εις την πρώτην τοιαύτην, προσεπάθει να γνωρίση εις τον συνομιλητήν του ότι είναι πρόσωπον μοναδικόν.
Αργότερον αντελήφθην ότι είχε απέραντον σεβασμόν εις την καρδίαν του προς τον συνάνθρωπον, ακόμη και προς τους πλέον διαφορετικούς εξωτερικώς ανθρώπους, αλλά και διαφορετικών αντιλήψεων.
Με τον σεβασμόν τούτον εδημιούργει την σχέσιν με τον συνάνθρωπον, αφήνων την απόλυτον ελευθερίαν εις τον άλλον, εφ’ όσον το επεθύμει, να γίνη πνευματικόν του τέκνον, και τότε ο άλλος ήνοιγε την καρδίαν του.
Ο αείμνηστος Γέρων Σωφρόνιος ως έμπειρος πνευματικός είχε την τέχνην να φέρη ειρήνην και τάξιν εις τας ψυχάς των πνευματικών του τέκνων, συμβουλεύων διά των πνευματικών νόμων της Ορθοδόξου Παραδόσεώς μας την μετατροπήν των ψυχών εις εύφορον γην.
Η πνευματική κληρονομία του πνευματικού πατρός του αειμνήστου Γέροντος Σωφρονίου, Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου, και η αποκτηθείσα εμπειρία του με την ιδικήν του πνευματικήν πορείαν, συνιστά το κέντρον βαρύτητος της πνευματικής του κληρονομίας που μας άφησε.
Οπως φαίνεται από τα βιβλία και την προφορικήν διδασκαλίαν του, ήτο ο ίδιος φορεύς μίας ιδιαιτέρας γνώσεως, εμπειρικής.
Αναφέρει ότι όλα είναι καινούργια. Δέον όπως γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος δύναται να αλλοιωθή και δύναται να μεταμορφωθή παρά την αναξιότητά του. Ο Χάιντεγκερ έλεγε δι’ αυτήν την μορφήν γνώσεως ότι μεταξύ γνώσεως μέσω της εμπειρίας ή γνώσεως μέσω αποδοχής, η ιδία έντασις κυριαρχεί μεταξύ «υπάρξεως» και «μη υπάρξεως».
Σημαίνει την ιδίαν γνώσιν όπως μεταξύ ζωής και θανάτου. Είναι το Πάσχα! Ναί είναι η Ανάστασις. Εις την αρχήν της γνώσεως ταύτης γίνεται συνάντησις με τον ζωντανό Θεό.
Διά τον λόγον τούτον ο αείμνηστος Γέρων Σωφρόνιος αποκαλεί την κατάστασιν της Χάριτος: Πάσχα. Πρόκειται διά την πνευματικήν μας Ανάστασιν! Δι’ αυτήν την γνώσιν ωμίλησε, και αυτήν εδίδαξε. Κάθε ιδέα του, κάθε λέξη του ήτο εμπνευσμένη από αυτό το είδος της γνώσεως και προέκυψε από το Αγιον Πνεύμα.
Η αγιοκατάταξις του Γέροντος Σωφρονίου είναι επιθυμητή, διότι διά τους ορθοδόξους χριστιανούς της Δυτικής Ευρώπης, ο αείμνηστος Γέρων Σωφρόνιος είναι ο μάρτυς του φωτός (Ιωάν. 1, 7-8) εν μέσω του σκοτεινού και χαοτικού κόσμου μας.
Εις την πραγματικότητα, η χορήγησις του επισήμου αυτού τίτλου, της αγιοκατατάξεως, δεν είναι τίποτε περισσότερον από την επίσημον επιβεβαίωσιν υπό της Εκκλησίας της υφισταμένης ευλαβείας και αφοσιώσεως του πιστού λαού του Θεού προς έναν πιστόν, ο οποίος εβίωσε και εφήρμοσε με ιδιαιτέραν πιστότητα τας Ευαγγελικάς επιταγάς.
Είμαι πεπεισμένος ότι μία τοιαύτη λαϊκή αφοσίωσις υφίσταται εις τας καρδίας πολλών ευσεβών χριστιανών, οι οποίοι εγνώρισαν τον αείμνηστον Γέροντα Σωφρόνιον.
Η αγιοκατάταξις του νέου αυτού Οσίου θα έχη λίαν θετικήν επίδρασιν εις τον ρόλο της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν Δυτική Ευρώπη».
Ενας από τους αυθεντικούς ερμηνευτές της θεολογίας του Αγίου Σωφρονίου, ο Γέρων Ζαχαρίας (Ζαχάρου) παρατηρεί για τον Αγιό μας τα εξής: «Κανένα φαινόμενο της πνευματικής ζωής δεν εξέπληττε τον Γέροντα. Είχε διανύσει όλη την οδό. Εκτεινόταν συγχρόνως προς απύθμενα βάθη και αθεώρητα ύψη. Είχε το χάρισμα της μετανοίας και γνώριζε επίσης τις αλλοιώσεις και τα ενεργήματα της νοεράς προσευχής. Ηταν μαθητευμένος στον ανακαινιστικό λόγο του Χριστού και αφομοιωμένος στη μαρτυρική ιερωσύνη Του. Αγαπούσε με πάθος τη Θεία Λειτουργία και βεβαίωνε ότι η ορθή τέλεσή της αφήνει τους ίδιους καρπούς χάριτος στο επίπεδο της προσευχής, όπως η ησυχαστική προσευχή της ερήμου. Ελεγε: “Για να είναι κανένας χριστιανός, πρέπει να είναι καλλιτέχνης”. Οπως οι καλλιτέχνες κατέχονται από το αντικείμενο της τέχνης τους και τον πόθο να το εκφράσουν με όσο το δυνατόν πιο τέλειο τρόπο, έτσι και ο χριστιανός κατέχεται από τον Χριστό και τον πόθο να φθάσει την ατελεύτητη τελειότητά Του… Ο Γέροντας κοιμήθηκε εν ειρήνη και αναπαύθηκε εν Κυρίω, αλλά συνεχίζει να υπηρετεί με τον λόγο του και τις πρεσβείες του το θαύμα που αγάπησε η ψυχή του: την αναγέννηση των πιστών και την πλούσια είσοδό τους στην αιώνια Βασιλεία του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος Ιησού Χριστού».
Ο Αγιός μας ζούσε με τρόπο αυθεντικό την Χριστοποίηση του κόσμου και απεκάλυπτε στην αδελφότητα και στους πολυπληθείς προσκυνητές της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου του Εσσεξ, την αληθινή εικόνα του ανθρώπου, αφού είχε Χριστοποιηθεί ο ίδιος. Πλήθος προσκυνητών βίωσε κατά την επίσκεψή του στη Μονή είτε ζώντος του Αγίου είτε και αργότερα, μετά την μακαρία κοίμησή του, το Πνεύμα της κατά Χριστόν ελευθερίας, που κάνει τον καθένα αληθινό πρόσωπο με αξία μοναδική. Ο Αγιος Σωφρόνιος του Εσσεξ είναι μία αληθινή ευλογία για ολόκληρο τον κόσμο. Η αγιοκατάταξή του είναι φυσική συνέπεια της αγιασμένης ζωής και της γνήσια πατερικής διδασκαλίας του. Δοξάζουμε τον Θεό που χάρισε έναν τέτοιο Αγιο στην Εκκλησία Του και εξαιτούμεθα ταπεινά τις προς Κύριον πρεσβείες του.
