Tου Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
Σημειώνουμε περιεκτικά και με συντομία τα κυριότερα κεφάλαια από την διδασκαλία-θεολογία της Εκκλησίας μας για την ενσάρκωση του Υιού του Θεού (η Θεότης Του), που έγινε και Υιός του ανθρώπου (η ανθρωπότης Του).
- Η ενσάρκωση του Υιού του Θεού ήταν το απ᾽ αιώνος κεκρυμμένο μυστήριο στην βουλή του Θεού, που όπως διδάσκει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής τα πάντα δημιουργήθηκαν γι᾽ αυτό, ώστε να πραγματοποιηθεί στον «ωρισμένο» και κατάλληλο καιρό.
- Ο σαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού είναι ο προφητευμένος Μεσσίας, που είχε υποσχεθεί ο Θεός ότι θα ερχόταν στον κόσμο για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος από τις ολέθριες συνέπειες των αμαρτιών των ανθρώπων.
- Η ενσάρκωση πραγματοποιήθηκε από αγάπη του Τριαδικού Θεού προς τον κόσμο και όχι εξ ανάγκης. Κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας ο Πατήρ ευδόκησε, ο Υιός ενηνθρώπησε και το Αγιο Πνεύμα συνήργησε.
- Με την ενσάρκωση αποκαλύφθηκε ο Αληθινός Θεός και οδηγηθήκαμε στην θεογνωσία «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Προς Τιμόθεον Α΄ γ΄ 16).
Ο σκοπός της ενσαρκώσεως συνοψίζεται από τον απόστολο Παύλο σ’ αυτούς τους λόγους:
α΄. Για να ζήσουν οι άνθρωποι με σοφία, δικαιοσύνη και ευσέβεια:
«Επεφάνη γαρ η χάρις του Θεού η σωτήριος πάσιν ανθρώποις, παιδεύουσα ημάς ίνα αρνησάμενοι την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς ζήσωμεν εν τω νυν αιώνι» (Προς Τίτον β΄ 11).
β΄. Για να μας ελευθερώσει από την τυραννία του θανάτου:
«Επεί ουν τα παιδία κεκοινώνηκε σαρκός και αίματος, και αυτός παραπλησίως μετέσχε των αυτών, ίνα διά του θανάτου καταργήση τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τούτ’ έστι τον διάβολον, και απαλλάξη τούτους, όσοι φόβω θανάτου διά παντός του ζήν ένοχοι ήσαν δουλείας» (Προς Εβραίους 14-15).
γ΄. Για να φέρει την ειρήνη ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους, μεταξύ τους και στην ψυχή του ιδίου του ανθρώπου:
«Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα έν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας» (Προς Εφεσίους β΄ 14).
δ΄. Για να δώσει «την πλούσια Χάριν» του Θεού σε όσους στερούνται την δόξα του Θεού και να ενωθούν με την Θεότητά Του.
«Γινώσκετε γαρ την χάριν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ότι δι’ υμάς επτώχευσε πλούσιος ων, ίνα υμείς τη εκείνου πτωχεία πλουτήσητε» (Προς Κορινθίους Β΄ η΄ 9).
ε΄. Για να αποκτήσουμε την υιοθεσία από τον επουράνιο Θεό και Πατέρα:
«Οτε δε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού, γενόμενον εκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον, ίνα τους υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν» (Προς Γαλάτας δ΄ 4-5).
5. Με την ενσάρκωση αναιρέθηκε η τυραννίδα των παθών, καταπατήθηκε η δύναμη του εχθρού, διαλύθηκε το ψεύδος και αναφάνηκε η αλήθεια, το φως ήλθε στον κόσμο για να σκορπίσει τα ποικίλα σκοτάδια.
6. Με την ενσάρκωση γίναμε «συμπολίτες των αγίων και οικείοι του Θεού» (Προς Εφεσίους β΄ 19) και «θείας κοινωνοί φύσεως» (Πέτρου Β΄ α΄ 4.)
7. Με την ενσάρκωση είδαμε τον άνθρωπο ως την εικόνα του Θεού (Προς Κορινθίους Β΄ δ΄ 4, προς Κολοσσαείς α΄ 16), όπως πλάστηκε «κατ’ εικόνα και καθ᾽ ομοίωσιν» (Γενέσεως α΄ 26), ώστε εμείς να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν (Ιωάννου Α΄ γ΄ 2).
8. Ο σαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού προσέλαβε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, για να το αναπλάσει και να το επαναφέρει στο αρχέγονο κάλλος.
9.Στον σαρκωμένο Υιό του Θεού ενώθηκε η θεία με την ανθρώπινη φύση ασυγχύτως, αχωρίστως, ατρέπτως και αδιαιρέτως, κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας μας.
10. Καρπός της ενσαρκώσεως είναι η άφεση των αμαρτιών μας διά της θυσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η κοινωνία μας με τον τριαδικό Θεό μας διά της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος.
11. Το μυστήριο της ενσαρκώσεως διακόνησε η Παρθένος Μαρία, που συνέλαβε, κυοφόρησε και έτεκε τον Υιό του Θεού που έγινε Υιός του ανθρώπου «εκ Πνεύματος Αγίου και της Μαρίας της Παρθένου».
«Ημείς εορτάζοντες Χριστού την Γέννησιν ευσεβοφρόνως εκ ψυχής πίστιν, ελπίδα, αγάπην προσφέρωμεν αυτώ».
