Toυ π. Σπυρίδων Σκουτή
Κάποια ερωτήματα εύλογα σε αυτές τις μέρες προβληματισμού που ζούμε. Πόσοι άραγε πιστεύουν ότι στο Άγιο Ποτήριο είναι όντως το ΣΩΜΑ και το ΑΙΜΑ του Κυρίου; Πόσοι απο τα μέλη του σώματος της Εκκλησίας το πιστεύουν αυτό;
Αν το πιστεύουν αυτό γιατί το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και τον Δεκαπενταύγουστο έρχονται μυριάδες ανθρώπων για το “χρυσό δοντάκι” όπως λένε μερικοί και μάλιστα ανεξομολόγητοι και απροετοίμαστοι;
Μήπως πηγαίνουμε στο Άγιο Ποτήριο με πνεύμα αυτοδικαίωσης και ειδωλολατρίας; Μήπως τελικά μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας;
Μιλάμε για την πίστη των πρώτων Χριστιανών των πρώτων αιώνων. Τότε ο τελευταίος Χριστιανός ήταν στα μέτρα των Αγίων. Εμείς σαν Εκκλησία τι πιστούς έχουμε ; Τους πιστούς της φανουρόπιτας για να καλοπαντρέψουμε την κόρη μας, του φολκλόρ του Επιταφίου που μετά την λιτανεία θα πάμε στην ταβέρνα για ψαράκι και της αρτοκλασίας μια φορά το χρόνο στη γιορτή μας, έτσι για το κοινωνικό “φαίνεσθαι”.
Λέμε να κάνουμε λιτανείες, όταν ο περισσότερος κόσμος έρχεται την Κυριακή στη Θεία Λειτουργία μετά το “Πιστεύω” και αν ρωτήσεις τι είπε το Ευαγγέλιο ελάχιστοι γνωρίζουν. “Παπά πολύ κράτησες τη Λειτουργία, πιο σύντομα!!”
Για πιο φρόνημα μιλάμε ; Λές κάτι πνευματικό και ο πιστός σου απαντάει: “Ασε παπά να παπαδίστικα , εγώ θα κάνω ό,τι γουστάρω αλλιώς θα πάω σε άλλον παπά να μου το κάνει”. Πού είναι η ευλογημένη υπακοή που ελευθερώνει τον άνθρωπο;
Λέμε αυτές τις μέρες να κάνει ο κόσμος τις ακολουθίες στο σπίτι. Πόσοι ξέρουν ποια είναι τα λειτουργικά βιβλία; Εδώ το 90% των Ορθοδόξων δεν ξέρει καν ότι δεν κάνουμε τη βάπτιση για να πάρουμε το όνομα και ότι ο γάμος είναι ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕΓΑ!….. Έχουμε πιάσει πάτο….και μετά μας φταίνε οι Μασόνοι και ο Οικουμενισμός αντί να κοιτάξουμε τα χάλια μας.
Λέμε να βγει η Θεία Κοινωνία για όσους ΘΕΛΟΥΝ να κοινωνήσουν. Τι σημαίνει ΘΕΛΩ να κοινωνήσω ; Για να μην αρρωστήσω; Για να κερδίσω το λαχείο; Για να περάσει ο γιος μου στις πανελλήνιες; Για να μου δώσει ο Κύριος κάποια χρονάκια παραπάνω και να κάνω του κεφαλιού μου; Ερχόμαστε με πνεύμα μετανοίας ή με πνεύμα υποκρισίας και αυτοδικαίωσης στην Εκκλησία; Tη Βασιλεία των Ουρανών τη θέλει κανείς ή πάμε στην Εκκλησία για να γευτούμε τις δόξες του κόσμου τούτου;
Για να λέμε αλήθειες: Για τον περισσότερο κόσμο η Θεία Κοινωνία είναι μια αόρατη ευλογία για να μας έχει καλά ο Θεός και να μην πάθουμε τίποτα κακό. Από το ενοριακό ποίμνιό μας εκκλησιάζεται ένα 10% και άντε ένα 5% να είναι συνειδητά μέλη της Εκκλησίας.
Όσοι Ιερείς στις μεγάλες εορτές βγαίνουμε στην ωραία πύλη και λέμε να κοινωνούμε προετοιμασμένοι με ευλογία πνευματικού, από κάτω ακούμε ξεφυσήματα και ύβρεις. Έχουμε την πίστη του κεφαλιού μας. “Εγω πιστεύω με τον τρόπο μου πάτερ και κάνω ό,τι μου αρέσει”. Αυτό δεν είναι ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ.
Κοινωνούμε συνειδητά με ευλογία πνευματικού ώστε να καθαρίζουμε το βάπτισμά μας και να πλησιάζουμε στην Βασιλεία των Ουρανών;
Φταίμε, Φταίμε, Φταίμε και ΕΜΕΙΣ που φοράμε ΡΑΣΟ…
Φταίμε που αφήσαμε τον κόσμο ακατήχητο, που λέμε “Ελα μωρέ, ας κάνουμε ό,τι θέλει η κα. Μαρία για να μην ξινίσει”. Φταίμε που τόσα χρόνια λέγαμε “Δεν βαριέσαι εκείνο, δεν πειράζει το άλλο”. Φταίμε που τη θεραπευτική της κατ’ οικονομίας την κάναμε παραοικονομία. Φταίμε που καλλιεργούσαμε πολλές φορές είτε με τη θέλησή μας είτε άθελά μας, μια ψευτοειδωλολατρία και συναλλαγή με τον Θεό. Κάνε εκείνη τη δωρεά και ο Θεός θα σου κάνει εκείνο, αν κάνεις αυτό θα σου πάνε καλά τα πράγματα. Φταίμε που κουνούσαμε σε πολλούς το δάχτυλο αντί να ανοίξουμε σταυρικά τη αγκαλιά μας.
Ήρθε η ώρα του απολογισμού. Να βγούμε δυνατοί από όλο αυτό, κλήρος και λαός. Να αφήσουμε τα μισόλογα….
Θεσμοθέτηση της Κατηχήσεως για ΟΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ.
Τέρμα το δεν πειράζει , δεν βαριέσαι. Ας μείνουμε πέντε. Ας ξεκινήσουμε με δύο πιστούς. Ζητάμε στα Ιερά Μυστήρια μόνο χαρτιά αντί να κοιτάξουμε και τις καρδιές των ανθρώπων.
Αυτές τις μέρες οι μισοί πιστοί βρίζουν τους άλλους μισούς. Έχουμε γίνει χίλια κομμάτια αντί να είμαστε μία προσευχόμενη αγκαλιά. Οι Εκκλησίες ήταν ανοιχτές και μας έλεγαν φονιάδες, τώρα έκλεισαν και μας λένε προδότες, οικουμενιστές, απάνθρωπους κλπ…Και όλα αυτά αυτοί που κοινωνούν τόσα χρόνια και τους έχουμε δίπλα μας.
Αντι να αγκαλιαστούμε όλοι μαζί δεσποτάδες, παπάδες, πιστοί, άπιστοι όλοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!!! Ρίχνουμε βολές ο ένας κατά του άλλου. Είμαι περίεργος όλοι αυτοί που βγάζουν τοξικούς αφρούς αυτές τις μέρες πόση προσευχή κάνουν στο σπίτι τους.
ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ……
Αυτός ο κανόνας θα μας βάλει μυαλό και καρδιά.
Εύχομαι αυτός ο κανόνας να μας καθαρίσει και απο τον ΙΟ της υποκρισίας που ειναι διάχυτος..!
Καλό αγώνα σε όλους….
