Του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, Αρχιμανδρίτου
Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος σήμερα στην ευαγγελική του περικοπή αναφέρεται σε μία παραβολή που είπε ο Ιησούς Χριστός στον λαό του Θεού. Ο Ιησούς μιλά για τον αμπελώνα που φύτεψε κάποιος κύριος, και έβαλε γεωργούς να τον καλλιεργούν. Ποιος είναι αυτός ο αμπελώνας; Είναι η Εκκλησία του Χριστού. Είναι ο λαός του Θεού που ο ίδιος δημιούργησε. Ποιος είναι ο Κύριος που φύτεψε τον αμπελώνα; Είναι ο Πανάγαθος Θεός μας. Ποιοι είναι οι γεωργοί στους οποίους εμπιστεύθηκε ο Κύριος τον αμπελώνα Του; Είναι οι ιερείς, οι κληρικοί μας, διότι σε αυτούς έπεσε ο κλήρος να υπηρετούν την Εκκλησία του Κυρίου, γι΄ αυτό και λέγονται κληρικοί.
Τι συνέβη όμως; Η παραβολή μας πληροφορεί ότι οι γεωργοί δεν φάνηκαν αντάξιοι του καλέσματος του Κυρίου τους. Ξέχασαν ότι ο αμπελώνας, ο λαός του Θεού, δεν είναι δικός τους και ότι ανήκει μόνο στον Θεό. Αυτοί τον οικειοποιήθηκαν και έκαναν ό,τι ήθελαν εντός αυτού. Μάλιστα όταν ο Κύριος έστειλε τους δούλους του να πάρουν τους καρπούς του αμπελώνα, τότε οι γεωργοί ξεσηκώθηκαν, και άλλους εξ’ αυτών τους χτύπησαν, άλλους τους έδιωξαν και άλλους τους σκότωσαν. Τότε ο Κύριος έστειλε τον γιο του στον αμπελώνα, μήπως και τον ντραπούν. Αλλά οι γεωργοί βρήκαν την ευκαιρία και συνέλαβαν τον γιο του οικοδεσπότη τους, και έξω από τον αμπελώνα τον δολοφόνησαν.
Ποιοι είναι όμως οι δούλοι που έστειλε ο οικοδεσπότης του αμπελώνα; Είναι οι προφήτες, είναι οι άγιοι κήρυκες του θείου λόγου, τους οποίους οι γεωργοί, δηλαδή ορισμένοι ιερείς κάθε εποχής, δεν τους αποδέχονται. Διότι θεωρούν ότι έτσι, με τα ιερά κηρύγματά τους, θα ανοίξουν τα πνευματικά μάτια της ψυχής των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να έλθει ο λαός πιο κοντά στον Θεό και να αγαπήσει πραγματικά τον Κύριό Του. Αυτό όμως δεν το θέλουν οι κακοί γεωργοί. Ποθούν ο λαός να αγαπά μόνον αυτούς. Θέλουν να εκμεταλλεύονται την αγάπη αυτή του λαού αποκλειστικά προς τα πρόσωπά τους, με σκοπό το οικονομικό κέρδος, την φήμη ή άλλο προσωπικό τους ώφελος. Γι΄ αυτό και, όπως λέει η παραβολή, οι άγιοι κήρυκες του λόγου του Θεού, βρήκαν από τους ιερείς τραγικό και μαρτυρικό τέλος.
Ποιος είναι τώρα ο υιός του οικοδεσπότη που ήλθε απεσταλμένος από τον πατέρα του για να συλλέξει τους καρπούς του αμπελώνα, τον οποίο οι γεωργοί δεν τον σεβάστηκαν, αλλά μακριά από τον αμπελώνα τον δολοφόνησαν; Είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Πατρός Θεού, τον οποίο οι κακοί ιερείς που εκμεταλλεύονται τόσο καιρό τον αμπελώνα τον δολοφονούν, επειδή είναι ο κληρονόμος του αμπελώνα. Σκέφτονται ότι ο οικοδεσπότης που φύτεψε τον αμπελώνα, έχει φύγει μακριά. Δεν ήλθε ποτέ τόσα χρόνια να δει τι συμβαίνει… Σκέφτονται πως αν σκοτώσουν τον υιόν αυτού που είναι και ο κληρονόμος, τότε όλη η περιουσία θα μείνει σ’ αυτούς που τόσα χρόνια την καλλιεργούν και την εκμεταλλεύονται. Έτσι και έκαναν δυστυχώς, όπως γνωρίζουμε αδελφοί μου.
Το κακό ιερατείο του Ισραήλ σταύρωσε και θανάτωσε έξω από την πόλη της Ιερουσαλήμ τον Υιό του Θεού, τον μόνο κληρονόμο του αμπελώνα. Νόμισε το κακό ιερατείο ότι ο λαός του Θεού του ανήκει. Είχε ξεχάσει ότι αυτόν τον λαό, τους ανθρώπους, τους δημιούργησε η αγάπη του Θεού και ανήκουν μόνο σ’ Αυτόν.
Όπως καταγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, αφού αφηγήθηκε την παραβολή αυτή ο Κύριός μας, κάνει μια ερώτηση στον λαό: « Όταν έλθει ο οικοδεσπότης του αμπελώνα, τι θα κάνει με αυτούς τους γεωργούς;»Τι θα απογίνουν οι κακοί ιερείς, ρωτά ο Χριστός. Και ο λαός απάντησε: «Κακούς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς», δηλαδή σαν κακούς με κακό τρόπο θα τους εξοντώσει.
Αυτή είναι η αλήθεια αγαπητοί μου αδελφοί, ότι το τέλος αυτών των ιερέων θα είναι φρικτό. Ας γνωρίζουμε ότι ο Θεός κάθε στιγμή μπορεί να καταργήσει και τους χριστιανούς γεωργούς του σημερινού αμπελώνα Του που είναι η Εκκλησία Του, αν διαπιστώσει ότι το σημερινό ιερατείο ομοιάζει στους κακούς ιερείς του Ισραήλ. Μπορεί να ενεργεί ο Θεός όπως θέλει κάθε φορά, προκειμένου να προστατέψει τον λαό Του.
Ας ακούσουμε επί τούτου όσα είπε ο Θεός πρός τους ανάξιους ποιμένες μέσα από το στόμα του προφήτη Ιεζεκιήλ, λόγια που έχουν ακόμη μεγαλύτερη ισχύ για τους ποιμένες της Εκκλησίας Του: Ποιμένες κακοί, δεν βόσκετε τα πρόβατά μου. Το μόνο που κάνετε είναι να εκμεταλλεύεσθε το γάλα και το κρέας τους προς δικό σας ώφελος. Τα πρόβατά μου σκορπίστηκαν, επειδή δεν υπάρχουν καλοί ποιμένες και μου τα έφαγαν τα άγρια θηρία. Αλλά έρχομαι και αλλοίμονό σας, διότι από τα δικά σας χέρια θα ζητήσω εγώ τα πρόβατά μου… (Ιεζεκιήλ 34, 2-10).
Αδελφοί μου. Βλέπετε πόση είναι η ευθύνη των ιερέων μας απέναντι στο λαό του Θεού. Έχουμε ευθύνη να καλλιεργούμε τις ψυχές σας πνευματικά με τον λόγο του Θεού, με την ιερά εξομολόγηση, να σας διδάξουμε να εντρυφείτε στην προσευχή, στην ελεημοσύνη, στη μελέτη χριστιανικών βιβλίων και κυρίως της Αγίας Γραφής. Έχουμε χρέος να παρακολουθούμε την πνευματική σας κατάσταση, να βλέπουμε εάν έχετε καρπούς πνευματικούς, που πρέπει να συλλέξουμε για να τους αποδώσουμε στον Κύριο του αμπελώνα. Έχουμε ευθύνη και χρέος να γεμίσουμε τις καρδιές σας με Χριστό, ώστε να είστε άνθρωποι της προσευχής, άνθρωποι της Θείας Κοινωνίας, άνθρωποι γεμάτοι από Φως Χριστού. Εάν δεν εργαζόμαστε πνευματικά στον λαό του Θεού, τότε, όπως ακούσαμε, θα έχουμε κακό και φρικτό τέλος.
Και ο Απόστολος Παύλος με την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του στέλνει σήμερα το ίδιο μήνυμα. Μας παρουσιάζει άνδρες αγίους, που εργάζονται άξια στον αμπελώνα του Κυρίου και συμπληρώνουν το δύσκολο πνευματικό έργο των Αποστόλων. Ο Παύλος χαίρεται για τους άξιους αυτούς εργάτες του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας του Χριστού. Τους επαινεί και ζητά από όλους τους χριστιανούς να τους σέβονται και να τους τιμούν, διότι είναι καλοί γεωργοί που ενδιαφέρονται πραγματικά για την καλλιέργεια της ψυχής των ανθρώπων. Τέτοιους καλούς γεωργούς θέλει ο Χριστός στον αμπελώνα Του, λέγει ο Απόστολος, και κλείνοντας το σημερινό ανάγνωσμα προσθέτει για όσους δεν εργάζονται φιλότιμα στον αγρό του Κυρίου: Όποιος δεν αγαπά τον Κύριο Ιησού Χριστό, αυτός ας έχει το ανάθεμα. Μαράν αθά.
Ας διδαχθούμε φιλότιμα από τα λόγια του Κυρίου και του Αποστόλου Παύλου όλοι μας αδελφοί μου, κληρικοί και λαϊκοί, αν θέλουμε να έχουμε τέλος καλό και άγιο. Ιδιαίτερα όλοι εμείς οι σημερινοί κληρικοί των εσχάτων καιρών, ας εργασθούμε επάνω στις ψυχές του λαού του Θεού λειτουργικά, ιεραποστολικά, κατηχητικά, πνευματικά, με όλες τις δυνάμεις μας, ώστε να φέρουν οι ψυχές καρπούς άξιους και ευάρεστους στον Θεό. Ας κοπιάσουμε, ας ιδρώσουμε, ας αγρυπνήσουμε προσευχόμενοι, ας πονέσουμε, ας κλάψουμε εργαζόμενοι πνευματικά στον αμπελώνα του Κυρίου μας. Έτσι την ημέρα της Κρίσεως ζώντων και νεκρών θα δώσουμε καλή απολογία στον Κύριο και Θεό που μας αξίωσε με το χάρισμα της Ιερωσύνης Του να γίνουμε γεωργοί στον αμπελώνα Του. Ας φανούμε αντάξιοι στο έργο που Εκείνος μας ανέθεσε, ώστε να μην έχουμε το τέλος των κακών γεωργών του σημερινού Ευαγγελίου, αλλά να τύχουμε των επαίνων και της τιμής που αξιώθηκαν τα πρόσωπα του σημερινού αποστολικού αναγνώσματος από τον Απόστολο Παύλο. Αμήν.
—
