Αρχική » Ο αοίδιμος Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός (Β΄) – Αφιέρωμα στην “Κιβωτό της Ορθοδοξίας”

Ο αοίδιμος Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός (Β΄) – Αφιέρωμα στην “Κιβωτό της Ορθοδοξίας”

Της Ιστορικού Βιργινίας Χαμουδοπούλου στην "Κιβωτό της Ορθοδοξίας"

από ikivotos

Η εμβάθυνση στην εκκλησιαστική και δογματική Ορθόδοξη αλήθεια ώθησε τον π. Μεταλληνό στην εις βάθος έρευνα της Ελληνικής ιστορίας κατά τους Βυζαντινούς και Μετα-βυζαντινούς αιώνες. Θεωρούσε ότι ο συνδυασμός της ιστορικής και θεολογικής γνώσης μάς προφυλάσσει από ιδεολογικές πλάνες. Εκτιμούσε ότι η ιστορική γνώση, ιδίως των χρόνων της Τουρκοκρατίας, είναι ελλιπής εάν δεν σχετιστεί με το μυστήριο της εν Χριστώ μεταμορφώσεως, δεδομένου ότι στην Ελλάδα η “καλή αλλοίωση” μετέβαλε και μεταβάλλει τους όρους της Ιστορίας, όπως και της καθημερινότητας, προς κοινή ωφέλεια.

Ο π. Γεώργιος αποκαλούσε τον εαυτό του “ιστορικό ερευνητή” για την ενδελεχή μελέτη και ανάλυση των ιστορικών Αρχείων και των Συνεδριακών ιστορικών ανακοινώσεων.

Ως Διδάσκαλος του Γένους ο π. Γεώργιος σχολίασε πλήθος κειμένων με ιστορικό, δογματικό και λειτουργικό περιεχόμενο της περιόδου της Τουρκοκρατίας και παράλληλα αξιοποίησε το επιστημονικό υλικό που φωτίζει τις παρεμβάσεις ξένων ιεραποστολών στην Ελλάδα, όπως την εισβολή στην Ελλάδα και στη Μικρά Ασία των Προτεσταντών Μισσιοναρίων.

Μοναδικό θεωρείται το βιβλίο του «Τουρκοκρατία» (εκδ. Ακρίτας, 1984), με πολλές επανεκδόσεις. Το βιβλίο αυτό αξιοποιήθηκε και ως Πανεπιστημιακό εγχειρίδιο. Προ ολίγων δε ετών, ο π. Γεώργιος σε συνεργασία με τον γυιό του Δημήτριο, Λέκτορα της Νεοελληνικής Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κερκύρας, συμπλήρωσε κάποια σημεία αυτού του βιβλίου, το οποίο τώρα κυκλοφορεί με τον τίτλο «Εθναρχία» από τις εκδόσεις “Αράκυνθος”.

Άλλωστε μεταξύ των ετών 1985-2000 ολοκληρώθηκε πεντάτομος ογκώδης έκδοση «Το Αρχείον της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, ιδρυθείσης το 1844 – Σχολαρχία Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως Κων/νου Τυπάλδου-Ιακωβάτου». Το έργο αυτό βραβεύθηκε, από κοινού με την Πρεσβυτέρα του πατρός Μεταλληνού, από την Ακαδημία Αθηνών το 2011.

Επίσης μνημειώδης είναι ο τόμος των 437 σελίδων με τίτλο «Πολιτική και Θεολογία» (εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1990), με πρωταγωνιστή τον Κεφαλλονίτη ριζοσπάστη Γεώργιο Τυπάλδο-Ιακωβάτο (1813-1882), ως εκπρόσωπο της Ρωμαίικης-Ελληνορθόδοξης Ιδέας, ο οποίος διακρίθηκε ως πολιτικός τόσο στην Αγγλοκρατούμενη Επτάνησο, όσο και στην Ελληνική Βουλή. Με ένα μοναδικό τρόπο ο αείμνηστος πατήρ Μεταλληνός ένωσε ιστορικά και δογματικά τα Επτάνησα με την ΚΠολη, πρωτεύουσα της Ελληνορθοδοξίας.

* * *

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντίπα –

Το Λουρίδειον Ίδρυμα – «Μνήμες της Πόλης»

 

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντίπα

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντίπα στον περίβολο της Οδοντιατρικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. ανεγέρθηκε το 1974 με δαπάνες του ΚΠολίτη Καθηγητή της Στοματολογίας και φορέα του Ελληνορθοδόξου ήθους και πνεύματος Ορέστη Αθ. Λουρίδη. Η εκ βάθρων κατασκευή, η λαμπρή εικονογράφηση, η ψηφιδογράφηση και ο εν γένει εξοπλισμός του Ναού έφθασε στα 7.800.000 δρχ. Μία προσφορά που ξεπερνούσε τα μέτρα ενός απλού ευεργέτη. Τον Ιούλιο του 1975 λειτούργησε στον Ναό ο νεότατος τότε π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο οποίος είχε επιστρέψει από τη Γερμανία. Επί 44 χρόνια (1975-2019) ο αείμνηστος Ποιμενάρχης π. Μεταλληνός διακόνισε στον Άγιο Αντίπα, δεδομένου ότι, όπως ο ίδιος ισχυριζόταν, η Πανεπιστημιακή και Ιερατική διακονία του αναπτυσσόταν σε Πανεπιστημιακό χώρο.

Ο Άγιος Αντίπας, ελληνικής καταγωγής, Επίσκοπος Περγάμου, μαρτύρησε το 83 ή 85 μ.Χ. ως διώκτης της ειδωλολατρίας. Ο Άγ. Αντίπας ήταν ιατρός, ειδικός στη νόσο των οδόντων, θεραπεύοντας θαυματουργικά με τη Χάρη του Τριαδικού Θεού. Από το 1965, με τις προσπάθειες του Ορ. Λουρίδη, ο Πανελλήνιος Οδοντιατρικός Σύλλογος είχε ανακηρύξει τον Άγ. Αντίπα ως προστάτη των Ελλήνων Ορθοδόξων οδοντιάτρων, καθιερώνοντας τον ετήσιο εορτασμό της μνήμης του την 11η Απριλίου, ημέρα του μαρτυρίου του.

Το 1992 ο π. Μεταλληνός εξέδωσε κριτικά-ερμηνευτικά όλα τα Υμνολογικά κείμενα του Αγ. Αντίπα (Ακολουθίες και Συναξάρια).

 

Το Λουρίδειον Ίδρυμα – «Μνήμες της Πόλης»

Η στενή επαφή του π. Μεταλληνού με τον κτίτορα του Ι. Ναού του Αγίου Αντίπα Ορέστη Λουρίδη, είχε ως συνέπεια την ενσωμάτωση του χαρισματικού Πρωτοπρεσβυτέρου στο Εθνωφελές και Κοινωφελές Λουρίδειο Ίδρυμα, που ιδρύθηκε το 1982, επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, αρ. 12, με ισόβιο Πρόεδρο τον Ορ. Λουρίδη. Στόχος του Λουριδείου Ιδρύματος είναι η προβολή του Eλληνορθοδόξου πολιτισμού κυρίως της ΚΠολης, αλλά και της Θράκης και της Μ. Ασίας κατά τους Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους. Ο π. Γεώργιος πρώτευσε με τα αναντικατάστατα κείμενά του στο πολυσέλιδο, τριμηνιαίο και καλλιεπές περιοδικό του Ιδρύματος «Ελληνορθόδοξος Βυζαντινός Πολιτισμός» και τις διαλέξεις του ως «Επιστημονικός Διευθυντής» του Ιδρύματος. Η σχεδόν καθημερινή παρουσία του φώτιζε το πολύτιμο υλικό περιεχόμενο του Λ. Ι. -«Μνήμες της Πόλης». Υπάρχουν σ᾽ αυτό κειμήλια που σχετίζονται ευρύτερα με τον Βυζαντινό πολιτισμό, αλλά και προσωπικά παράσημα, μετάλλια, αρχειακό και φωτογραφικό υλικό του Ορ. Λουρίδη. Η Πινακοθήκη με έργα ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών συγκροτεί ένα Μικρό Μουσείο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος (7.000 τόμοι) με τις μοναδικές εκδόσεις ιστορικών και θεολογικών βιβλίων του 19ου αι., αλλά και με τις πολυσέλιδες Επετηρίδες, τα Πρακτικά Συνεδρίων, Συνόδων, Σεμιναρίων και αναρίθμητων Εθνωφελών, Φιλογενών και Εκπολιτιστικών δραστηριοτήτων.

Μέσα στη δεκαετία του 1990 ο π. Μεταλληνός πήρε τη θέση του Αντιπροέδρου του Ιδρύματος ενώνοντας πνευματικά και ανθρώπινα τις δύο πολύτιμες προσφορές του Ορ. Λουρίδη προς το Έθνος, τον Ιερό Ναό του Αγίου Αντίπα και το Λουρίδειο Ίδρυμα – «Μνήμες της Πόλης». Εκτιμώντας τον πολύτιμο κατά 35 χρόνια νεότερο συνεργάτη του, ο Ορ. Λ. το 1994 όρισε τον π. Μεταλληνό ως ισόβιο Πρόεδρο του Ιδρύματος, ως διάδοχό του μετά τον θάνατό του, ο οποίος επισυνέβη στις 2/2/2005.

Η αγαστή συνεργασία του Καθηγητή Ορ. Λουρίδη με τον Πρωτοπρεσβύτερο και Καθηγητή Γεώργιο Μεταλληνό κατόρθωσε να επουλώσει πολλές πληγές από την τραυματική εμπειρία του 1922 και την εξ αυτής ακύρωση της Μεγάλης Ιδέας. Διότι η επιδίωξη υψηλών πνευματικών και κοινωνικών στόχων επιτεύχθηκε με κοινούς και από τους δύο συνεργάτες υψηλούς στόχους μέσα από την άοκνη εργασία, την πειθαρχία, την καθαρή καρδιά, την αγάπη, τον υγιή πατριωτισμό, την έλλειψη μισαλλοδοξίας και βέβαια την άρτια γνώση της Ελληνικής γλώσσας. Ο π. Μεταλληνός ως Πρόεδρος του Ιδρύματος αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Έμεινε όμως στις επάλξεις κλείνοντας με την κοίμησή του 37 χρόνια συνεχούς πνευματικής παρουσίας στο Λουρίδειο Ίδρυμα (1982-2019), παράλληλα με τις άλλες πολυσχιδείς πνευματικές δραστηριότητές του.

Σήμερα το Λουρίδειο Ίδρυμα υπάρχει με Πρόεδρο τη σεβαστή Πρεσβυτέρα του πατρός Γεωργίου, Βαρβάρα Καλογεροπούλου-Μεταλληνού, διδάκτορα Θεολογίας και συγγραφέα.

Το Διοικητικό Συμβούλιο και οι επιστημονικοί συνεργάτες του Λουριδείου Ιδρύματος – «Μνήμες της Πόλης» (συγκρότηση των Μελών του Ιδρύματος, επιστημονικές εκδηλώσεις, έκδοση του Επιστημονικού Περιοδικού), θεωρώντας τιμή τη συμμετοχή τους στην Εθνική αυτή προσφορά, εργάζονταν εθελοντικά. Άλλωστε θεωρούσαμε ιδιαίτερα τυχερό τον εαυτό μας, έχοντας την ευκαιρία να συνομιλούμε επί χρόνια σχεδόν καθημερινά με τον ειρηνοποιό, προσηνή, σοφό και συγχρόνως ταπεινό Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Δ. Μεταλληνό.

*

Ο υιός του πατρός Μεταλληνού Δημήτριος προσθέτει στο προαναφερθέν άρθρο του τα εξής:

«Ο Άνθρωπος παπα-Γιώργης κοιτούσε πάντοτε ψηλά (άνω θρώσκω) προς τον Θεό των Αγίων Του, καθώς δεν σταματούσε ποτέ να αναφέρεται στους “κατά χάριν Θεούς”, τους Αγίους της Ορθοδοξίας.

Στον βίο και στην πολιτεία του ζούσαμε ένα διαρκές θαύμα:

– Ενώ δεν είχε υλικά εφόδια, μπόρεσε να αποκτήσει την υψηλότερη κατά κόσμον μόρφωση.

– Ενώ στερήθηκε πατέρα, οι Άγιοί του αναπλήρωσαν το κενό αυτό αποστέλλοντας σημαντικούς πνευματικούς Πατέρες στη ζωή του.

– Ενώ δεν βίωσε στα νεανικά του χρόνια τη θαλπωρή της οικογένειάς του, δημιούργησε χάριτι Θεού με την σύζυγό του Βαρβάρα μια πολυμελή οικογένεια (τρία παιδιά και 10 εγγόνια), με όλες τις ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές της (ο π. Γεώργιος ως μουσικός έμαθε και στα παιδιά του μουσική).

– Ενώ απεχθανόταν τις δημόσιες σχέσεις, κατέστη δημόσιο πρόσωπο.

– Όσο κι᾽ αν διαφωνούσε με ορισμένες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, επειδή οι τελευταίες διαφοροποιούνταν δημοσίως από την Αγιοπατερική Θεολογία και Παράδοση, δεν μετέδιδε μίσος και ιδιαίτερα σε μας τα παιδιά του, οι οποίοι γνωρίζουμε συμπεριφορές, αλλά παράλληλα μάθαμε από Εκείνον την αδύναμη φύση των “δοκούντων άρχειν”, όσων δηλαδή φαντάζονται ότι κυβερνούν».

*

Στα εγκαίνια του Ιερού Ναού του Αγίου Αντίπα ο αείμνηστος Καθηγητής Θεολογίας του Ε.Κ.Π.Α. Ευάγγελος Θεοδώρου είχε τονίσει στην ομιλία του ότι η πολιτιστική κρίση της νεοελληνικής κοινωνίας δεν οφείλεται στην απουσία εκλεκτών μορφωτικών συνθηκών, αλλά στην έλλειψη «ρυθμιστικών κέντρων» που θα εξασφάλιζαν την συνανάπτυξή τους, χωρίς να αναπτύσσεται η μία ως φθοροποιό νεόπλασμα εις βάρος των άλλων. Και ότι επομένως ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντίπα αποτέλεσε –κατά τον ομιλητή–, ένα ρυθμιστικό κέντρο, ως πράξη μεγάλου ρυθμιστικού παιδαγωγικού ρεαλισμού, αφού αποτελούσε –και αποτελεί– για τους φοιτητές ένα πνευματικό αναρρωτήριο με την ανακαινιστική δύναμη των «αναιμάκτων και ουρανίων θυσιών», όπως και «διδασκαλείον φιλοσοφίας εν παντί καιρώ».

Θα τολμούσαμε να προσθέσουμε ότι ο επί τεσσαράκοντα τέσσερα έτη Ποιμενάρχης αυτού του Ναού, ο αοίδιμος π. Γ. Μεταλληνός, υπήρξε ο ίδιος ένα «ρυθμιστικό κέντρο», αφού, παράλληλα με την λειτουργική-ευχαριστιακή διακονία του, όπου ξεχώριζε με την άψογη άρθρωσή του και την μελωδική ψαλμωδία του, συνέβαλε με ένα πλήθος ιστορικών-θεολογικών συγγραμμάτων του στην επίγνωση της ευλογημένης σύζευξης Ελληνισμού-Ορθοδοξίας, όπως και στην ουσιαστική αποκάλυψη των δογματικών χριστιανικών ανισοτήτων μεταξύ της Λατινικής Δύσεως και της αυθεντικής Πατερικής Ορθόδοξης Πίστεως.

Αιδεσιμολογιότατε Πρωτοπρεσβύτερε π. Γεώργιε Μεταλληνέ, Διδάσκαλε του Γένους, αιωνία η Μνήμη Σου!

Γένοιτο.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ